اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 15 - گیله مازمسیحِ زندهِ هَبوسَّن 1 اِی اَداشان، ولی، اَلآن خَنَم اِنجیلِی که شِمِرِه موعظه هَکوردَم رِه شِیمی یاد بیارِم، همون اِنجیلی که قبول هَکُردین و اونِهِ دِلِه قُرص هیسَین. 2 و اونه طَریق جی نِجات گیرِنید، البَتَر اگه اون کلامی که شِمِره موعظه هَکُردم رِه، قایم بِدارین. اگه اینجور نَبو، بیخُدی ایمان بیاردین. 3 چون مَن مهمترین چیزی که مَرِه بَرِسیِه رِه، شِمِرِه اعلام هَکوردَم: اینکه مَسیح اَمیی گُناهِانِ وَسین بَمِردِه، همونجور که مقدس نوشته های دله بوما 4 و اینکه دَفن هَبا، و اینکه سومین روز دِلِه مُردگانِ جی زنده هَبا همونجور که مقدس نوشته های دِلِه بوما، 5 و اینکه خودِشِ کیفایه معروف به پطرس ظاهر هَکُردِه و ایما اون دَوازده شاگرد رِه 6 ایما، یِدَفه، بیشتر از پونصد نفراز اَداشان رِه ظاهر هَبا. اوشانه جی خیلیان هَلَه زنده هیسَن، هر چَن بعضیان بَمِردَن. 7 ایما یعقوب رِه ظاهر هَبا و بعد تمام رسولان رِه، 8 و سرآخر هم مَرِه، ایتا تَرِه وَچِه یه مِثان که نارَس دنیا بوماَ بو، ظاهِر هَبا. 9 چون مَن رسولانِ میَن کوچیکترینِم، و یِذَره هم لایِق نییَم که خدای رَسول دُخوانده هَبوُم، چونکه خُدایِ کِلیسا رِه آزار دَنِه بام. 10 وَلی اونیکه الان دینین هیسَم خُدایِ فیضِ خاطری یه، و اونه فیض می وَسین بی فایده نَبا. برعکس، مَن تمام اوشانه جی سخت تر کار هَکُردَم، ولی من نَبام، بلکِه خُدایِ فیض خاطری با که می هَمرَه دَرِه. 11 پس چه من چه ایشان، اَما اینجوری موعظه کانیم وشما هم اینجوری ایمان بیاردید. مُردِگانِ زندهِ هَبوسَّن 12 وَلی اَگِه اعلام بونه که مَسیح مُردِگانِ جی زندهِ هَبا، چطوریه که شِیمی جی بعضیان گونَن مُردِگان زندهِ نَبونَن؟ 13 ولی اگِه مُردِگانِ زندهِ نَبونِن، پَس حتّی مَسیح هَم مردِگانِ جی زندهِ نَبا. 14 و اَگِه مَسیح مُردگان جی زندهِ نَبا، پس هَم اَمیی موعظه هیچ، هم شِیمی ایمان هیچِ. 15 اَما حتی خدای وَسین دِروزَن شاهدان حِساب بونیم، چون خدای بارِه شهادت هَدَیم که مسیح رِه مُردِگانِ جی زندهِ هَکُردِه، که اگه مُردِگان زندهِ نَبونَن، پس خُدا اونه زندهِ نَکُردِه. 16 چون اَگِه مُردِگان زندهِ نَبونَن، پَس مَسیح هَم زندهِ نَبا. 17 و اَگِه مَسیح زندهِ نَبا، شِیمی ایمان هیچ و شُما هَلَه هم شیمی گُناهانِ دِلِه دَرین. 18 بلکِه اوشانِی که مسیح رِه ایمان داشتِن، بَمِردَن و هلاک هَبان. 19 اَگِه فقط این زندگی یه دِلِه مسیح رِه اُمید دَبِسّیم، اَما تمام دیگر آدَمان جی بَدبَخت تَریم. 20 وَلی راس راسی مَسیح مُردگانِ جی زندهِ هَبا و اوَّلین نَفری یه که مُردِگانِ جی زندهِ هَبا. 21 چون هَمونجور که مرگ ایتا آدَم طریقِ جی بوما، مُردگانِ زندهِ هَبوسَّن هم ایتا آدَم طریقِ جی هَنِه. 22 چون هَمونجور که همه آدَم دِلِه میرنِن، همه مسیحِ دِلِه هم زندهِ بونَن. 23 وَلی هر کی خودشه نوبِه: اَوَّل مَسیح که نوبر با؛ و ایما، اوشانیکه اونه بموئَنِ موقِه، مَسیح شین هیسَن. 24 ایما آخَرِ زمان رَسَنه وَمَسیح هر حکومت و اقتدار و هر قُدرَتی رِه نابود کانه و همون موقِه پادشاهی رِه خُدای پیَرِ دَس اِسپاردِنِه 25 چون اون بایسّی تا وَختیکه تمام خودشه دُشمَنانِ خودشه لِنگِ جیر بَنِه، سلطنت هَکونه. 26 مرگ آخِرین دُشمنیِه که بایسّی اَز بِین بوشو. 27 چون خُدا «هَمِه چیزِه اونه مُطیع و اونه لِنگِ جیر بَنَه.» وَلی وَختی گونه همه چی‘ اونه مُطیع و اونه لِنگ جیر دَرِه، معلومِ که این خودِ خُدا که هَمِه چیرهِ مسیحِ لِنگِ جیر بَنَه رِه، شامِل نَبونه. 28 وَختی که هَمِه اونه مطیع هَبان، اون موقع خودِ ریکا هَم اونه مُطیع بونه که هَمِه چیرهِ اونه مطیع و لِنگِ جیر بَنَه، تا خُدا کُل در کُل هَبو. 29 اگه مردگان زنده نَبونَن مردمی که مردگانِ نیابَتِ جی غسل تعمید گیرنَن چه هَکونَن؟ اَگِه اصلاً مُردِگان زندهِ نَبونَن، چرا مردم اوشانِ نیابت جی تعمید گیرنَن؟ 30 چِرا هرساعَت اَما، اَمی جان خطر میَن تُووادِنیم؟ 31 اَداشان فَخری که اَمیی خُداوند عیسی مسیحِ دِلِه شِیمی بارِه دارَمِ رِه قَسَم که مَن هر روز دَرَم میرنَم. 32 اَگِه من اَفِسُسِ شهر آدمان هَمرَه که ایتا وحشی حیوانانِ مِثانَن جنگ کانهِ بام، می وَسین چه سودی داشته؟ اگه مُردِگان زندهِ نَبونَن، «بیئِین بُخاریم و بَنوشیم چون فَردا میرنیم.» 33 گول نُخارین: «بَدِ همنشین، خُجیرِ اخلاقِ خراب کانه.» 34 دُرس فکر هَکنید و دِ گناه هَکوردَن ِ دُمّال دَنِبید؛ چون بعضیان دَرِن که خُدا رِه نِشناسِنَن. اینه گونَم تا شَرمَندِه هَبین. تنی که زندِئِه 35 وَلی یِنفر پُرسِنه: «مُردِگان چِطور زندهِ بونَن و چیجور تَنِ هَمرَه هَنَن؟» 36 اِی نادانِ آدَم! اونچه کارنی، تا نَمیرِه زندهِ نَبونه. 37 و اونچه که تو کارنی، اون تَنی که بایسّی هَبو، نیه، بلکه فقط ایتا تُمِ، چه گَندُم هَبو چه ایتا دیگر تُم. 38 وَلی خُدا اون تُم رِه تَنی که خودِش انتخاب هَکُردِه دَنه، و هر جور تُم رِه، خودِش مِثان تَن دَنِه. 39 چونکه تمام تنِشان یِجور نییَن. آدَمان یِجور تَن دارَن، حیوانان یِجور دیگه، و پَرندِه شان یِجور دیگه؛ مایی شان هَم یِجور دیگه تَن دارِن. 40 آسمانی تَنِشان و زمینِی تَنِشان وِجود دارِن. وَلی آسِمانی تَنِشانِ جَلال یِجوره و زمینِی تَنِشانِ جَلال یِجور دیگه. 41 آفتو خودشه جلالِ داره، ماه خودِشِ جلال و سِتارِه شان هَم خودِشانِ جَلال دارَن؛ چون هر سِتارِه یه جَلال ایتا دیگه سِتاره یه جَلالِ هَمرَه فَرق دارِه. 42 مُردگانِ زندهِ هَبُوسَّنِ بارِه هَم اینجوره. اونچه بِکاشتهِ بونه، از بیِن شونِه؛ اونچه زندهِ بونه، از بین نَشونِه. 43 ذِلَّتِ دِلِه بِکاشتهِ بونه، عِزَّتِ دِلِه وَرِسِنِه. ضَعفِ دِلِه کاشتهِ بونه، قُوَّت دِلِه وَرِسِنِه. 44 جسمانی تَن بِکاشتهِ بونه، روحانی تَن وَرِسِنِه. اگه جسمانی تَن دَرِه روحانی تَن هم دَرِه. 45 هَمونجور که توراتِ دِلِه بَنوِشتِ هَبا: «اوَّلین اِنسان، یَعنی آدَم، موجود زندهِ هَبا»؛ آخِرین آدَم، روحی هَبا که زندگی دَنِه. 46 ولی اوّل روحانی نومَه بلکه جسمانی بوما، ایما روحانی. 47 اوّلین انسان زمین و خاکِ جی با؛ دُوّمین انسان آسِمانِ جی هیسِه. 48 هَمونجور که خاکی انسان دَرِه، اوشانیکه خاکِ جی هیسَن همونجورییَن. هَمونجور که آسمانی انسان دَرِه، اوشانیکه آسمانِ جی هیسَن همونجورییَن. 49 و هَمونجور که خاکی انسانِ شِکل هَبَیم، آسمانی انسانِ شکل هم بونیم. 50 اِی اَداشان، اینه شِمِرِه گونم که جسم و خون نَتَّنِه خُدایِ پادشاهی یه وارث هَبو و اونچه که از بین شونِه، نَتَّنِه اونچه که از بین نَشونِه یه وارث هَبو. 51 گوش هَدین! ایتا راز رِه شِمِره گِونَم: اَما هَمِه نَمیرنیم بلکه همه تبدیل بونیم. 52 یه لَحظه و یه چِش بِهم بَزَنِ قَدَر، همون موقِه که آخرین شیپور بَزِه بونه. وقتی شیپورِ صدا درهَنه، مُردِگان زندهِ بونَن و دِ از بین نَشونِن واَما هَم تبدیل بونیم. 53 چون این تَن که از بین شونِه بایسّی اون تنی که از بین نَشونِه رِه دَکُنِه و این تَنی که فانیه بایسّی اون تنی که فانی نیه رِه دَکونِه. 54 وختی این تن که از بین شونه، اون تنی که از بین نَشونِه رِه دَکُنِه و این تن که فانیه اون تنی که فانی نیه رِه دَکونه، اون موقه اشعیایِ پیغمبر نوشته حقیقت رَسِنِه که گونه: «پیروزی، مَرگِ قورت دَنِه» 55 «اِی گور، تی پیروزی کوجهِ دَرِه؟ و اِی مرگ، تی نیش کوجهِ دَرِه؟» 56 مرگ نیشِ گُناهِ و گُناهِ قُوَّت، شریعَت. 57 وَلی خُدا رِه شکر که اَمیی خُداوند عیسیِ مَسیح طَریق جی اَمَرِه پیروزی دَنِه. 58 پَس، می عزیزِ اَداشان، پابرجا و پایدار هَبین، هَمَش خُداوندِ کار بیشتَر و بیشتر انجام هَدین، چون دانین شِیمی زحمت خُداوندِ دِلِه بیخُدی نیِه. |
@ 2024 Korpu Company