اوّلین نامِه قُرنتیانی سِه 11 - گیله ماز

¹ پَس، می جی سرمَخش هَگیرین، هَمونجور که مَن مَسیح جی سرمَخش گیرنَم.

سَرِ بَپوشانین

² اَسِه شیمی تعریفِ کانَم که هَمِه چی یه دِلِه مَرِه شیمی یاد هارنین و حتّی اون رسم و رسومِایی که شِمِره بِسپارسَّم رِه حفظ کانید.

³ وَلی خَنَم بِدانید که هر مَردِ سَر، مَسیحِ، وهر زِنایِ سَر، اونه شویِه، وَ مسیحِ سَر خُدائِه.

⁴ هر مَردی که خودشه سَر بَپوشانِه دُعا یا نبوّت هَکونه، خودشه سَرِ بی‌حِرمت هَکُردِه.

⁵ ولی هر زِنایِی که سَرلخت دُعا یا نبوّت هَکونه، خودشه سَرِ بی‌حِرمت هَکُردِه؛ اونه این کار دُرس اینهِ مِثانِ که خودشه سَرِ بَتراشیه بو.

⁶ چون اَگِه ایتا زِنا خودشه سَرِ لُخت کانه، پَس بایسّی خودشه مو رِه کوتاه هَکونه؛ ولی اوجه یه جی که زِنایِ وَسین عارِ که خودشه مو رِه کوتاه هَکونه یا بِتراشه، پَس بایسّی خودشه سَر یِچّی بَنِه.

⁷ مَرد نباید خودشه سَر بَپوشانِه، چون اون خُدایِ دیم و جلالِ؛ وَلی زِنا، مَردَای جلالِ.

⁸ چون مَرد، زِنایِ جی بِوجود نومَه، بلکه زِنا مَردَای جی بِوجود بوما؛

⁹ وَ مَرد، زِنایِ وَسین خَلق نَبا، بلکه زِنا، مَردَای وَسین خلق هَبا.

¹⁰ اینِه وَسین و فِرشتِگانِ خاطِری، زِنا بایسّی اقتدارِ جی نِشانِه ایی خودشه سَر بِدارِه.

¹¹ با این وجود، خُداوَندِ دِلِه، نه زِنا مَردَای جی سیفائِه، نه مَردَای زِنایِ جی.

¹² هَمونجور که زِنا مَردَای جی بِوجود بوما، مَردای هَم زِنایِ طریقِ جی بِوجود هَنه، وتمام این چیزان خُدایِ جیه.

¹³ خودتان قضاوت هَکُنید: زِنایِ وَسین دُرِسِّه که سَرلُخت خُدای وَر دُعا هَکونه؟

¹⁴ مَگِه طبیعت خودِش شِمِره یاد نَدِنه که اَگِه ایتا مَردَای بُلَندِ مو بِدارِه، اونه وَسین عارِ،

¹⁵ وَلی اَگِه ایتا زِنا بُلَندِ مو بِدارِه، اونه وَسین افتخاره؟ چون بُلَندِ مو بَپوشانیَن وَسین زِنا رِه هَدَه هَبا.

¹⁶ اَگِه یِنَفَر بِخواد خودِشه ساز بَزِنِه، باید باگوُم که اَما و خدایِ کلیساهای دِلِه اینجور رسمی دَنیِه.

خُداوَندِ شام

¹⁷ وَلی اونچه که اَلآن شِمِره حُکم کانَم، اَصلاَ شیمی جی تعریف نُکانَم، چون موقه ایی که شما همدیگر هَمرَه جَم بونین، فایده ایی که نِداره هیچ، ضرر هم داره.

¹⁸ اَوَل اینکه اِشنَوِنَم وختی که کلیسای مثان هَمدیگَرِ هَمرَه جَم بونید، شیمی میِن دو دَسِّگی دَرِه، و اینه تا اندازه ایی باور کانَم.

¹⁹ چون بایسّی این دودسِّگی شیمی میِن دَبو تا اینجوری اوشانیکه شیمی مین راس راسی ایمان دارِن معلوم هَبون.

²⁰ موقه ایی که شُما یِجا همدیگر هَمرَه جَم بونید، خُداوندِ شام بُخاردَن وَسین نیِه.

²¹ چون غذا بُخاردَن موقِه، شیمی جی هر کدام بدون اینکه یِنفر دیگَرِ منتظر هَبو خودشِ شامِ خارنِه، جوریکه یِنفر وَشنا ماندِنِه، یِنفر دیگر مَس بونه.

²² مَگِه سِرِه نِدارید که اونه دِلِه بُخارین و بَنوشین؟ یا اینکه کلیسایِ خُدا رِه بی حرمت کانید و فقیرِ آدَمان رِه کوچِک اِشمارنین؟ شِمِره چی باگوُم؟ این کارِ وَسین شیمی جی تعریف هَکُنَم؟ نه نُکانَم.

²³ چون مَن اونچه که شِمِره بِسپارِسِّم رِه، خُداوَندِ جی بِیتَم، که عیسیِ خداوند اون شُویی که اونه دُشمنِ تسلیم هَکُردَن، نان رِه بِیته

²⁴ و شکر هَکُردِه، پاره هَکُردِه و باَگوته: «این می تَن شیمی وَسین. اینه به می یاد بِجا بیارین.»

²⁵ همینجور هم، بعدِ شام، پیالِه رِه بِیته و باَگوته: «این پیالِه، می خونِ دِلِه تازه عهدِ. هر دفه که اونه جی نوشِنِین، به می یاد اینجور هَکُنید.»

²⁶ چون هر وَخت این نانِ جی بُخارین و این پیالِه یه جی بَنوشین، خُداوندِ بَمِردَنِ اِعلام کانید تا وَختی که وَگِرده.

²⁷ پَس هر کی اونجور که درُس نیه نانِ جی بُخارِه و خُداوَندِ پیاله یه جی بَنوشِه، عیسی یه خداوند خونِ خاطِری تقصیرکار بونه.

²⁸ هر کی پِیش اَز اونکه نانِ جی بُخارِه و پیاله یه جی بَنوشِه، خودِشِ آزمون هَکونِه.

²⁹ چون هر کی بدون اینکه خداوندِ تَنِ تشخیص هَدِه، بُخارِه و بَنوشِه، در اصل خودشه محکومیتِ بُخاردِه و بَنوشیِه.

³⁰ اینِ وَسینِ که شَیمی جی خیلیان ضعیف و مَریضَن و بعضیان هم بَمِردَن.

³¹ وَلی اَگِه خودِمان رِه حکم کانِه بِیم، اَمِرِه حکم نَبونِه با.

³² ولی اون موقِه که خداوند اَمَرِه حکم کانه، اَدَب بونیم تا دُنیایِ هَمرَه مَحکوم نَبیم.

³³ پَس اِی می اَداشان، وختی غذا بُخاردَن وَسین همدیگر هَمرَه جَم بونید، هَمدِیگَرِ منتظر بُمانید.

³⁴ اَگِه یِنَفَرِ وَشنایه، خودشه سِرِه یه دِلِه غذا بُخارِه تا شِیمی دورِ هَم جَمع هَبوسَّن محکومیتِ باعث نَبوُ. وَختی شیمی وَرجه بیئَم، بقیه چیزان بارِه گونم که چی هَکونین.