رومیأن 9 - Gilaki New Testamentخودا رأسرأسِی قوم 1 مسیحَ شأهید گیرم کی تومأمْ حِئقتَ گفتأندرم. می ویجدأنٚم روحالقدس اَمرأ اَنَ تصدِق کونه. 2 می دیلٚ میأن ایتأ جأنسوجٚ درد و تومأمٚ نوبوستٚنی غورصه دأرم. 3 چونکی نأجه دأشتیم کی لعنت ببم و می طأیفه وأسی، جٚه مسیح محرومٚ بٚم، اوشأنی رِه کی جٚه می نتأجٚده، 4 ینی ایسرأییلٚ قوم. اوشأن اینتخأب بوبوستده کی خودا بدأشته زأکأن بٚبٚد. خودا خو جلالَ اَشأنٚ رِه وأشکأفأنه و اَشأنی اَمرأ چنتأ عهد دٚوٚسته و خو شریعتَ ایتأ امأنٚتٚ مأنستَن بیسپأرده اوشأنَ. اون خو پرستٚشٚ گولأز و خو خورومٚ وعدهیأنٚ فأگیفتنَ ایمکأنَ اوشأنَ عطأ بوکوده. 5 خودا پیله مردأکأن، شیمی پیله بأبأیأن بود. مسیحم کی هسأ همه چی سٚر حأکیمه، خو اینسأنی ذأت اَمرأ، شیمی مأنستَن یوهودی بو. خودایَ تأ اَبد سپاس بٚبه! 6 پس مگه خودا خو وعدهیأنٚ انجأم دٚئن دورون یوهودیأنٚ رِه کم و کسر بٚنأ؟ هیوخت! چونکی اَ وعدهیأن فقد اوشأنییَ کی جٚه یوهودی پئر و مأر بودونیأ اَیٚده فأدأ نوبوسته، بلکی اوشأنییَ فأدأ بوبوسته کی رأسرأسِی یوهودی ایسٚد. 7 اَن وٚست نییٚه کی اینفر جٚه ایبرأهیمٚ نتأج بٚبه؛ تومأمٚ اوشأنی کی جٚه ایبرأهیم نتأجٚده، اونی رأسرأسِی زأکأن نییٚده. بلکی بینیویشته بوبوسته: «ایسحأق جَایه کی تو ایتأ نتأجٚ صأب بی کی اونی وعدهیَ تٚرَه بٚدأم.» 8 اَن نیشأن دِهه کی تومأمٚ ایبرأهیمٚ زأکأن، خودا زأکأن نییٚده، بلکی خودا زأکأن فقد اوشأنی ایسٚد کی او نیجأت وعدهیَ کی ایبرأهیم فأدأ ایمأن بأوٚرد. 9 چونکی خودا ایبرأهیمَ بٚفرمأسته بو: «ای سأل دِه، هه وخت اَیٚم و سارا ایتأ پٚسر زأی دأره.» 10 اَ پٚسر اَمی پیله بأبأ ایسحأق بو کی ربکا اَمرأ عروسی بوکوده. بأزون ربکا دوقولو شکم اوسأده. 11 ولی پیشتر جٚه اَنکی زأکأن بودونیأ بأیٚد و ایتأ خوروم یا بدٚ کردکأر بوکونٚد، ربکا خودا جَا ایتأ پیغأم فأگیفته. (اَ پیغأم نیشأن دِهه کی خودا مردومَ خو خأسته موطأبٚق اینتخأب کونه؛ 12 اون اوشأنَ دعوت کونه، ولی اوشأنی خوروم یا بدٚ کردکأرٚ وأسی نییٚه.) خودا ربکایَ بٚفرمأسته: «پیله پٚسر، کوجه پٚسرَ خیدمت کونه.» 13 موقدس کیتأبأن دورون دروأرهیٚ اَ کأر اَطو بأمؤ کی: «یعقوبَ دوس دأشتیم ولی عیسویَ قوبیل نوکودم.» 14 پس چی وأ بیگیم؟ مگه خودا جٚه بیاینصأفی سٚر کأر کودی؟ هیوخت! 15 اون ایوأر موسایَ بٚفرمأسته: «هر کی رِه بخأیٚم رحم کونم و هرکی رِه کی بخأیٚم دیلسوجی کونم.» 16 هنٚ وأسی، خودا برکتأن مردومٚ خأهیش و حقٚ سعی اَمرأ اوشأنَ عطأ نیبه، بلکی اوشأنییَ عطأ بِه کی، خودا کی رحم کونه، اینتخأب بوکوده بی. 17 چونکی موقدس کیتأبأن فرعونَ گه: «تٚرَه جٚه اَ خأطر عَلٚم بوکودم کی می قودرتَ تی دورون نیشأن بدم کی می نأم تومأمٚ دونیأ مردوم میأن بشنأخته بٚبه. 18 پس دینیدی کی خودا ای عیدّهیَ رحم کونه و ای عیده دیگهیَ سٚرسخت چأکونه، فقد اَنٚ وأسی کی اَطو ایرأده بٚفرمأسته. 19 ایمکأن دأره وأوٚرسید: «اگه اَطویه، چٚره خودا آدمأنَ اوشأنی کأرأنٚ رِه سٚرزنش کونه؟ مگه اوشأن تأنٚده ایتأ کأر کی جٚه خودا خأست و ایرأده بیرون بٚبه انجأم بٚدٚد؟ 20 ولی اصلٚ سوأل اَنه کی: «تو اَی اینسأن، کیسی کی خودا جَا عأیب گیری؟» ینی دوروسته کی مخلوق خو خألقَ بٚگه: «چٚره مٚرَه اَطو چأکودی؟» 21 مگه کوزهگر حق نأرِه کی ایتأ گیلٚ موشته جَا، ایتأ قشنگٚ ظرف خورومٚ کأرأنٚ رِه و ایتأ دِه ظرفَ معمولی کأرأنٚ رِه چأکونه؟ 22 اَطویی، هرچن کی خودا حق دأره خو غیظ و قودرتَ نیشأن بٚده، ولی اوشأنییَ کی اونی غضبٚ جیر ایسأده و هلأکَ بوستنٚ رِه موقرٚر بوبوستده، فرأوأنٚ حوصله اَمرأ تحمول کونه. 23 اون اَطو کونه کی خو پیله جلالَ اوشأنٚ رِه کی اونی رحم جَا اینتخأب بوبوستده، نیشأن بٚده، اوشأنی کی جٚه پیشتر جلالٚ رِه حأضیرَ بوستٚد. 24 و اَمأن او دسته شینیم کی اون اینتخأب بوکوده، چی جٚه یوهود و چی جٚه اوشأنی کی یوهودی نییٚده. 25 اوشأنی کی یوهودی نییٚده وأسی، هوشعٚ نوبوّتٚ دورون خودا فٚرمأیه: «اوشأنَ کی بوگفته بوم "می قوم نییٚد،" گم: "هسأ شومأن می قوم ایسید". و اوشأنَ کی می محبوب نییٚده، "می محبوب" نأم نٚهٚم.» 26 و هطویم: «دوروست هویه کی اوشأنَ بوگفته بوبوسته بو، شومأن می قوم نیئیدی"، اوشأن "خودا زٚنده زأکأن" دؤخأده بٚده.» 27 اشعیای پیغمبر دروأرهیٚ ایسرأییل دأد زٚنِه، گه: «حتّا اگه ایسرأییلٚ قومَ دریأ فورشأنٚ مأنستَن نشأستی ایشمأردن، فقد ایتأ عیده جٚه اوشأن نیجأت یأفده. 28 چونکی خودا بودونٚ معطلی و تومأم و کمأل، خو حوکم و رأیَ انجأم دِهه.» 29 اشعیا ایتأ جیگأ دیگهیٚم بوگفته: «اگه آسمأنٚ لشکرأنٚ خوداوند، ایتأ نتأج اَمِرِه بأقی ننأ بی، سدوم و عموره مردومٚ مأنستَن کأمیل جٚه بین بوشؤ بیم.» یوهودٚ قومٚ گومرأیی 30 پس، چی بیگیم؟ تأنیم اَطو نتیجه بیگیریم کی خودا ایتأ خورومٚ فورصت اوشأنی کی یوهودی نییٚده دٚسٚ دورون بٚنأ؛ اَشأن پیشترأن خودا رِه وأورس وُورس نوکودٚده، ولی اَسه تأنٚده ایمأنٚ اَمرأ، بیگونأ بٚحیسأب بأیٚد و خودا ورجأ قوبیل بٚبٚد. 31 ولی ایسرأییلٚ قوم اَنی اَمرأ کی خٚیلی حقٚ سعی زئیدی کی مذهبی حوکمأن و قأنونأنٚ رعأیت کودن اَمرأ، خودا رضأیَ بٚدٚس بأوٚرٚد، ولی نتأنستٚد. 32 چی وأسی؟ جٚه اَ خأطر کی خوشأنی ایمأنٚ رو دٚنٚفرأشتیدی، بلکی خأستیدی جٚه رأیٚ دینٚ حوکمأنٚ انجأم دئن و خوروم کأرأن کودن، خودا چومٚ دورون خوشأنَ پأک و بیگونأ نیشأن بٚدٚد. هنٚ وأسییٚم او «سنگٚ لغزشَ» کٚسبٚکس بوخوردٚد و بکفتٚد. 33 خودایٚم موقدس کیتأبأنٚ میأن اَ موضو رِه اَشأنَ هوشدأر بٚدأ و بٚفرمأسته بو: «اَسه اورشلیم دورون ایتأ سنگ نٚهٚم کی لغزشَ بأعیث بٚبه و ایتأ پیله سنگ کی کفتنَ بأعیث بٚبه. ولی هر کی اونَ توٚکول بوکونه، هیوخت سٚربیجیر نیبه.» |
© 2024 Transform Iran
Transform Iran