عبرأنیأن 7 - Gilaki New Testament

مِلکیصِدِقٚ جٚه ایبرأهیم و لاویأن پیله‌تره

¹ اَ مِلکیصِدِق، هم «سألیمٚ»پأدیشأ بو و هم موتعألٚ خودا کأهین. او زمأت کی ایبرأهیم چنتأ پأدیشأیَ شکست بدأبو، و وأگردستأندوبو خو شهر و دیأر، مِلکیصِدِق بوشؤ کی اونَ بیدینه و اونَ برکت بٚدأ.

² ایبرأهیمم تومأمٚ جنگٚ غنیمتأنٚ جَا، اونَ ده یک فأدأ. ولی مِلکیصِدِقٚ نأمٚ مأنی، اوّل «عیدألتٚ پأدیشأ» ایسه، و اونٚ پٚسی، «سألیمٚ پأدیشأ» ینی صولح و صفأ پأدیشأ.

³ جٚه اویَه کی موقدسٚ کیتأبأنٚ دورون، اونی پئر و مأر و شجره‌نأمچه جَا هیذره بینیویشته نوبوسته، و اوشأنٚ دورون، اونی زٚندیگی سرگیفتن و تومأنَ بوستنٚ زمأتٚ جَا گبی بٚمیدأن نأمو، هنٚ وأسی خودا پٚسرٚ شٚبأهت بِه و ایتأ همیشٚکی کأهین بأقی مأنه.

⁴ فأندرید اَ مِلکیصِدِق چی پیله جأجیگأ دأشتی: اوّل اَنکی حتّا ایبرأهیم، ایسرأییلٚ قومٚ پیله بأبأ، تومأمٚ خو دسمزدٚ جَا ده یکَ، اونَ پیشکش فأدأ.

⁵ اَسه موسا شریعتٚ موطأبٚق، کأهینأنی کی لاوی نتأجٚ جَا ایسٚده، وأستی خوشأنی ایسرأییلی برأرأنٚ جَا، ده یک فأگیرٚد، کی اوشأنم ایبرأهیمٚ نتأجٚد.

⁶ ولی اَنٚ اَمرأ کی، مِلکیصِدِق اونی اَمرأ قوم و خیش نوبو، ایبرأهیم اَ پیشکشی‌یَ اونَ فأدأ. دویُم اَنکی مِلکیصِدِق، ایبرأهیمَ کی خودا وعده‌یأنَ فأگیفته بو، برکت بٚدأ.

⁷ جوری کی همه دأنٚده، اونی کی برکت فأدأنٚ رِه قودرت و ایختیأر دأره، جٚه اونی کی برکت فأگیره پیله‌تره.

⁸ سیوم، یوهودی کأهینأن کی ده‌ یکَ جمَ کونٚده، جٚه بین شؤئؤنی اینسأنأن ایسٚد. ولی، دروأره‌یٚ مِلکیصِدِق عَینٚ خیأله کی خودا شهأدت دِهه کی اون هنو زٚنده بو، چون موقدسٚ کیتأبأنٚ دورون اونی مٚردنٚ وأسی هیچی بینیویشته نوبوسته.

⁹ چأروم، حتّا شأ گفتن کی «لاوی»، کی تومأمٚ یوهودٚ کأهینأنٚ پیله بأبأ بو، ایبرأهیمٚ جَا، مِلکیصِدِقَ پیشکشی فأدأ؛

¹⁰ چون او زمأت کی مِلکیصِدِق ایبرأهیمٚ دِئنٚ رِه بأمؤ، اگه چی، لاوی هنو بودونیأ نأمؤبو، ولی شأ گفتن اَ زمأتٚ میأن، ایبرأهیمٚ جأنٚ دورون ایسأبو.

¹¹ پنجوم، اگه لاویأنٚ کأهینی کودن کی شریعتٚ پأکأرٚ سٚر نٚهأ بو، تأنستی اینسأنَ کأمیلَ کونه، دِه چی ایحتیأج بو کی ایتأ دِه کأهین، کی مِلکیصِدِقٚ مأنستَن ایسه و نه لاویأن و هارونٚ مأنستَن ظأهیرَ به؟

^12-14 هنٚم بٚگم کی، هو زمأت کی خودا، ایتأ کأهین ایجور دِه اوسه کونه، وأستی خو شریعت و حوکم و رأ و روشٚم اَنی وأسی وأگردأنٚه، کی اَ کأر انجأم بٚبه. هوطو کی همه دأنیم، مسیح جٚه کأهینأنٚ ایل و توأر ینی لاوی ایل و توأر نوبو، بلکی یوهودأ ایل و توأرٚ شین بو کی کأهینی کودنٚ وأسی اینتخأب نوبوسته بو، و موسا هی‌ زمأت ولأشته‌بو، یوهودأ ایل و توأر اَطوچی خیدمتَ انجأم بٚدٚد.

مسیحٚ شٚبأهت مِلکیصِدِقٚ اَمرأ

¹⁵ پس، ظأهیرَ آشیکأر دینیم کی خودا، خو حوکم و رأ و روشَ وأگردأنِه؛ چون مسیح کی تأزه پیله کأهین و مِلکیصِدِقٚ مأنستَن ایسه،

¹⁶ شریعت و قدیمٚ رأ و روشأنٚ موطأبٚق، لاوی طأیفه جَا نوبو؛ اون او قودرتٚ اَمرأ کأهین بوبوسته کی همیشٚکی زٚندیگی جَا جأری ایسه.

¹⁷ مزامیرٚ میأنم هه مسئله‌ ایشأره بوبوسته کی: «تو تأ اَبد کأهین ایسی، ایتأ کأهین مِلکیصِدِقٚ مأنستَن.»

¹⁸ هطویه، شریعت و کأهینی کودنٚ قدیمی رأ و روش کی اصل و نصبٚ سٚر بنأبو، کنأر بٚنأ بوبوسته چون فأیده نأشتی و جٚه اون ضعیفتر بو کی بتأنه اینفرَ نیجأت دٚئنٚ رِه اومید بٚبخشه،

¹⁹ چونکی شریعت هیچی‌یَ کأمیلٚ نوکود. ولی اَسه اَمأن ایتأ بِیترٚ اومید دأریم کی اونی اَمرأ خودایَ نیزدیکَ بیم.

²⁰ و اَ تأزه رأ و روش قسمٚ اَمرأ بو. هارونٚ زأکأن بودونٚ اَنکی قسم بوخورٚد کأهین بوبوستٚد،

²¹ ولی عیسا کأهینی کودن قسمٚ اَمرأ بو، چون خودا اونَ بوگفته: «خوداوند قسم بوخورده و جٚه اون وأنگرده، کی تو تأ اَبد کأهین ایسی.»

²² خودا اَ قسمٚ اَمرأ، عیسا تأنِه اَ بِیتر و تأزه قول و قرأر و موفقیتَ همیشٚکٚ رِه تضمین بوکونه.

²³ او قدیمٚ قرأر و رأ و روشٚ میأن، کأهینأن وأستی خٚیلی بوبوسته بید، چون مٚردن، اوشأنٚ خیدمت کودنٚ ایدأمه جَا مأنیع به.

²⁴ ولی عیسا، جٚه اویَه کی تأ اَبد زٚنده ایسه، همیشٚکٚ رِه کأهین بِه، و جأنشینَ ایحتیأج نأرِه.

²⁵ جٚه هه خأطر، تأنِه تومأمٚ اوشأنی‌یَ کی بوسیله‌یٚ اون خودا ورجأ اَیٚده، کأمیل نیجأت بٚبخشه؛ و چون همیشٚک زٚنده ایسه، دائیم خودا ورجأ اَمِرِه میأنجیگیری کونِه.

²⁶ اَن دوروست هو پیله کأهینی ایسه کی اَمأن ایحتیأج دأریم؛ چونکی اون پأک و بی‌عأیب و بی‌گونأ و گونأکأرأنٚ جَا سیوأیه و آسمأنٚ میأن ایتأ پور گولأزٚ جأجیگأ دأره.

²⁷ اون هیوخت ایحتیأج نأرِه البأقی کأهینأنٚ مأنستَن، هر روج، اوّل خو گونأیأنٚ رِه و اونٚ پٚسی قومٚ گونأیأنٚ رِه، قوربأنی بوکونه؛ چونکی وختی صلیبٚ سٚر، خؤرَه اَمی وأسی قوربأنی بوکود، دِه همیشٚکٚ رِه تومأمٚ قوربأنیأنَ تومأنَ کوده.

²⁸ پیله کأهینأن کی موسا شریعتٚ موطأبٚق اَ جأجیگأ فأرٚسِده، ضعیفٚ آدمأنی ایسٚد کی نٚتأنٚده خوشأنَ گونأ جَا دؤر بٚدأرٚد. ولی خٚیلی زمأتٚ پٚسی جٚه شریعت فأدأن، خودا خو پٚسرَ کی همیشٚکٚ رِه کأمیل ایسه، پیله کأهینٚ جأجیگأ رِه اینتخأب بوکوده و اَنٚ وأسی قسم بوخورده.