عبرأنیأن 2 - Gilaki New Testament

نیجأتٚ جدی گیفتنٚ رِه هوشدأر دٚئن

¹ پس اَسه کی بفأمستیم عیسا مسیح چی پیله موقأمی دأره، وأستی او پیغأم و کلامَ کی بشتأوستیم، دیقتٚ اَمرأ توجه بوکونیم، نوکونه کی اَمی ایمأنَ جٚه دٚس بٚدیم.

² چون اگه او پیغأم و کلامی کی فٚرٚشته‌یأن بأوٚردٚد، ایعتبأر دأشتی و وأستی انجأم بوبوسته بی، و هر کی اونٚ خلأف عمل بوکوده، و فرمأن نٚبرده بی، عیدألتٚ اَمرأ موجأزأت بوستی،

³ چوطو ایمکأن دأره کی اَمأن موجأزأتٚ جَا، جیویزیم، اگه اَ پیله نیجأتَ محل نٚنیم؟ چون اَ خوروم خٚوٚرَ اوّل عیسایٚ خوداوند وأگویا بوکوده، بأزین اوشأنی کی اونی دٚهٚنٚ جَا اونَ بشتأوستٚد، اونَ اَمِرِه تأیید بوکودٚد.

⁴ خودایٚم او نیشأنه‌یأنٚ اَمرأ، عجأیب غرأیب کأرأن، جوروأجورٚ موجیزه‌یأن و او عطأیأنٚ اَمرأ کی روح‌القدس، خو ایرأده اَمرأ فأدِه، اَشأنٚ کلامٚ دوروستی‌یَ نیشأن بٚدأ.

خودا پٚسر، اینسأنٚ شٚمأئیل بیرون بأمؤ

⁵ خأطر بٚدأرید کی خودا او بعدی دونیأیَ، کی اونی جَا گب زئندریم، فٚرٚشته‌یأنٚ فرمأنٚ جیر ننأ.

⁶ امّا ایتأ جٚه موقدسٚ کیتأبأنٚ دورون، اینفر گووأ بٚدأ و بوگفته: «اینسأن چیسه کی، تو اونی فیکر بیبی، و اینسأنٚ پٚسر، کی اونَ لوطف بوکونی؟

⁷ تو اونی موقأمَ فقد ایپچه بیجیرتر جٚه فٚرٚشته‌یأن بٚنأیی و عیزت و ایحترأمٚ تأجَ اونی سٚر بٚنأیی،

⁸ و همه چی‌یَ اونٚ فرمأنٚ جیر بدأشتی.» خودا همه چی‌یَ، اونی فرمأنٚ جیر نٚهأنٚ اَمرأ، هیچی بأقی ننأ کی اونی جَا فرمأن نٚبٚره. ولی، تأ هسأیٚم نیدینیم کی همه‌چی اینسأنٚ فرمأنٚ جیر بیرون بأمؤ بی؛

⁹ ولی عیسایَ دینیم کی ایتأ پیسخأله زمأتٚ رِه، فٚرٚشته‌یأنٚ جَا بیجیرتر بوبوسته و اَسه اَمی وأسی خو جأنٚ فأدأنٚ اَمرأ، خودا، گولأز و جلالٚ تأجَ اونی سٚر بٚنأ. دوروسته، خودا فیضٚ اَمرأ، عیسا تومأمٚ دونیأ آدمأنٚ عوض، مرگٚ مزه‌یَ وأچیشته.

¹⁰ خودا، هو خودایی کی همه‌چی، اونی رِه و اونی وأسی نٚهأ، بأمؤ کی خٚیلی جٚه زأکأنَ، جلالٚ دورون ببره. هنٚ وأسی، سیزأوأر بو کی اَشأنٚ نیجأت بٚدأ کس، ینی عیسایَ، اونی رنجأنٚ جَا، او کمألی‌یَ فأرٚسأنه، کی اونی پیغأم اَوٚردٚنٚ انجأم بوستنٚ وأسی، لأزیم بو.

¹¹ اَسه کی اَمأن عیسا اَمرأ، موقدس بوبوستیم، اونی پئر، اَمی پئرم حیسأب به. هنٚ وأسی، عیسا عار نأشتی کی اَمٚرَه خو برأرأن دؤخأنِه؛

¹² هوطویی کی خودایَ گه: «تی نأمَ می برأرأن و خأخورأنٚ رِه وأگو کونم، و آدمأنٚ میأن، تٚرَه ستأیٚش کونم.»

¹³ و هطویم بٚفرمأسته: «من خودایَ توٚکول کونم» ینی: «من و زأکأنی کی خودا مٚرَه فأدأ.»

¹⁴ جٚه اویَه کی اَ خودا زأکأن، اینسأنٚده و گوشت و خون دأرٚده، اونم گوشت و خون بوبوسته، و اینسأنٚ شٚمأئیل بیرون بأمؤ؛ چون فقد اینسأن بوستنٚ اَمرأ تأنستی، خو جأنَ اَمِرِه فأدٚه و بیمیره، و خو مٚردنٚ اَمرأ، شیطانٚ قودرتَ جٚه بین ببره، شیطانی کی مٚردنَ، ایختیأردأر بو.

¹⁵ فقد جٚه اَ رأ بو کی تأنستی، اوشأنی‌یَ کی تومأمٚ خوشأنٚ عُمرٚ دورون مٚردنٚ جَا زهله کودیدی و ترسٚ جَا اسیر بود، آزأدَ کونه.

¹⁶ دأنیم کی اون فٚرٚشته‌یأنٚ یاور دٚئنٚ وأسی نأمو، بلکی بأمؤ اَ دونیأ دورون، تأ آدمأنی‌یَ کی آسمأنی کیتأبٚ گبٚ اَمرأ، جٚه ایبرأهیمٚ نتأجٚ ایسٚدٚ، بألَ بیگیره.

¹⁷ اَنٚ وأسی لأزیم بو کی اونم جٚه هر ور، خو برأرأنٚ مأنستَن بٚبه، کی خودا ورجأ، اینسأنأنٚ وأسی ایتأ دیلسوج و بأوفأ پیله کأهین بٚبه و گونأیأنٚ تأوأن دٚئنٚ زمأت، بتأنه هو حألٚ دورون، کی اینسأنٚ رِه مهرٚوأن و بٚخشٚنده‌ ایسه، خودا رِه‌یٚم بأوفأ بٚبه.

¹⁸ چٚره کی، جٚه اویَه کی اون خودش عذأب بیدِه، و وسوسه بوبوسته، تأنِه اینسأنٚ دردَ، او زمأتٚ عذأب و وسوسه بوستن بفأمه، و اونٚ یاور دٚئنٚ رِه عجله بوکونه.