عبرأنیأن 12 - Gilaki New Testamentتحمول کودن و قأیم ایسأنٚ رِه دعوت کودن 1 پس اَسه کی اَ موسأبقه میدأنٚ میأن، جٚه شأهیدأن، اَطوچی پیله جِمئیتَ دأریم کی تمأشأ کودنٚ وأسی اَمٚرَه دؤرَ کودٚده، بأیید هر تأ سنگینٚ بأر کی اَ موسأبقه میأن اَمٚرَه عقب تأوٚدِه و اَمی سرعتَ کمَ کونه، و هر تأ گونأیٚم کی رأحت اَمی دٚس و پأیَ دٚوٚده، اَمی جَا دورَ کونیم، و تأب و تحمولٚ اَمرأ اَ موسأبقه میأن کی اَمی جولو بٚنأ بوبوسته، بودؤویم. 2 و عیسایَ چوم بودوجیم، اونَ کی اَجور ایمأنَ اَمی قلبٚ میأن بوجود بأوٚرده و اونَ کأمیلَ کونِه. چونکی اون خودشم هه مسیرٚ میأن، صلیب و اونی خفّت و ذلّتَ تحمول بوکوده، چونکی دأنستی اونی دونبألسر، ایتأ پیله ذوق و خوشألی اونی شین به. اَطویی ایسٚه کی، هسأ گولأزٚ جأجیگأ میأن، ینی خودا تختٚ رأستٚ دٚس نیشته. 3 پس اگه خأییدی اَ موسأبقه میأن خستَه و دیلسردَ نیبید، مسیحٚ تحمول و قأیم ایسأنَ فأندرید، اونییَ کی جٚه گونأکأرأنٚ ور موصیبتأنی بٚکٚشه. 4 جٚه اَن بوگذریم، شومأن تأ اَسه گونأ جولو ایسأنٚ رِه شیمی جأنَ ننأییدی. 5 عَینٚ خیالٚه او تِشویق گبأنَ کی شٚمٚره بوگفته بوبوستهیَ جٚه خأطرَ دأییدی، هچین پئر خو پٚسرَ بٚگه. فٚرمأیه: «پٚسر جأن، تی دیمَ او شمأتٚتٚ جَا کی خوداوند جَا اَیِه وأنگردأن، و هر زمأت کی تٚرَه شمأتٚت بوکونه، دیلسردَ نوأبوستن. 6 چونکی خوداوند اونییَ کی دوس دأره اَدب کونه، و اونییَ کی خو زأی دأنه تِنبیه کونه.» 7 کویتأ پٚسر ایسٚه کی اونی پئر اونَ تِنبیه نوکونٚه؟ رأسرأسِی، خودا شیمی اَمرأ هوطو رفتأر کونِه کی ایتأ مهرٚوأنٚ پئر خو زأکٚ اَمرأ کردکأر کونِه. پس، وئألید خودا شٚمٚره اَدب بوکونه. 8 ولی اگه خودا هیوخت شٚمٚره اَدب و تِنبیه نوکونه، معلوم بِه کی هیذره اونی زأی نیئیدی، چونکی هر تأ پئر خو زأکَ تِنبیه کونِه. 9 ایضأفه بر اَن، اَمأن همٚتأن اَمی زیمینی پئرأنَ کی اَمٚرَه اَدب کودیدی، حورمت نأییم. پس وأستی چندر ویشتر اَمی روحأنی پئرٚ اَدب کودنَ قوبیل بوکونیم کی رأسرأسِی زٚندیگییَ بیأفیم. 10 اَمی پئرأن خوشأنی مصلحت دِئنٚ اَمرأ اَمی زأکی کوجه مودّت زمأتٚ میأن، اَمٚرَه اَدب کودیدی. ولی او اَدبی کی خودا کونه اَمی خیر و صلاحٚ وأسی ایسٚه، کی اونی مأنستَن پأک و موقدس بیبیم. 11 اَ زمأتٚ میأن، هیتأ تِنبیه و اَدب کودن خُب بٚنظر نأیِه، بلکی درد دأره. ولی اونٚ آخرپٚسی ایتأ مأصول جٚه عدل و اینصأفٚ سٚر زٚندیگی کودن کی آرأمٚشٚ اَمرأیه، اوشأنی رِه کی اونی اَمرأ بأمؤخته بوبوستٚد بٚبأر اَوٚره. 12 هنٚ وأسی، شیمی کم قوّتٚ دٚسأن و بیقوّتٚ زأنویأنَ قوی بوکونید. 13 شیمی پأ رِه، رأست و هموأرٚ رأ چأکونید، کی اوشأنی احوأل کی کم قوّت ایسٚد و فٚلٚنگٚده، بدترَ نٚبه، بلکی شفأ بیأفٚد. ایلاهی کأرأنٚ بیمحلی کودنٚ رِه هوشدأر دٚئن 14 حقٚ سعی بٚزنید کی تومأمٚ آدمأنٚ اَمرأ صولح و صفأ میأن زٚندیگی بوکونید، و موقدسٚم بیبید، چونکی اوشأنی کی موقدس نییٚد، خوداوندَ نیدینٚده. 15 شٚمٚره بٚپأیید نوکونه کی اینفر جٚه شومأن خودا جَا دورَ بٚه. شیمی حواس بمأنه شیمی میأن زرخی ریشه نودووأنه، چونکی ایضطرأب اَوٚره، خٚیلیأنٚ روحأنی زٚندیگییَ آسیب زٚنِه. 16 هطویم شیمی حواس بمأنه هیکس زٚنأ و بیعیصمتی رِه گریفتأرَ نٚبه، و یا اَنکی عیسو مأنستَن دونیأیی نٚبه کی خو اوّلی پٚسر بؤئؤنٚ حقَ ایتأ آشٚ کأسهیَ بوفروخته! 17 و دأنیدی کی اونی پٚسی، وختی سعی بٚزِه اَ برکتَ ارث ببره، قوبیل نوبوسته، و اَنٚ اَمرأ کی آرسو فوکودٚنٚ اَمرأ اونَ خأستی، دِه توبه کودنٚ رِه دِئرَ بوسته بو. 18 هطویه، شیمی حواس بمأنه چونکی شومأن چیزأنی اَمرأ سٚر و کله زنیدی کی خٚیلی بوجؤرتر جٚه چیزأنی ایسه کی ایسرأییلٚ مردوم اوشأنٚ اَمرأ روبرو بود. او زمأت کی خوداوند سینا کوه میأن، خو حوکمأنَ ایسرأییلٚ مردومَ فأدأ، اوشأن، آتش شوألهیأن و تأریکی و ایتأ کأمیلٚ ظولومأت، وأشتنأکٚ توفأن، 19 و شیپورٚ وأشتنأکٚ صدا اَمرأ روبرو بوبوستٚد. او صدایٚم کی اَشأنی اَمرأ گب زِئی، ایتأ پیغأم دأشتی کی آدم زهله کودی، کی خودا جَا ایلتمأس بوکودٚده کی دِه هیچی نگه، 20 چونکی نتأنستیدی خودا فرمأنَ تحمول بوکونٚد، او فرمأن کی فرمأستی: «حتّا اگه ایتأ حیوأنم کوهَ دٚسأسینه، وأستی سنگسأر بٚبه.» 21 موسایٚم ایجور او منظره جَا وأشٚت بوکوده بو کی بوگفته: «زهله جَا مِرِه پرکستأندرم.» 22 ولی شومأن اَ چیزأنٚ اَمرأ کأر نأریدی؛ شومأن اَطوچی کوهَ نیزدیکَ نوبوستیدی، بلکی صأف بأمؤییدی صهیونٚ کوه و زٚنده خودا شهر ینی آسمأنی اورشلیم. شومأن بوشؤییدی ایتأ پیله دسته جٚه فٚرٚشتهیأنٚ خورومٚ میهمأنی دورون. 23 شومأن ایتأ کیلیسایَ دوچوکستیدی کی خودا اوّلی زأکأنٚ جَا چأکوده بوبوسته و اوشأنی نأم، آسمأنٚ میأن بینیویشته بوبوسته. شومأن بأمؤییدی او خودا ورجأ کی همٚتأنٚ دأوره، و اوعأدیلأنٚ روحأنَ نیزدیکَ بوستیدی کی کأمیلٚ مرحلهیَ فأرٚسِده. 24 عیسا حوضور بأمؤییدی کی اَ تأزه عهدَ بأوٚرده کٚسه؛ شومأن بأمؤییدی اونی خونٚ ور کی هأبیلٚ خونٚ مأنستَن اینتقأم نٚخأیه، بلکی اَمی رو بٚپأشأنِه بوبوسته کی اَمی گونأیأنَ بوشؤره. 25 پس شیمی حواس بمأنه کی اونی جَا کی شیمی اَمرأ گب زِئندره، نأفرمأنی نوکونید. چونکی اگه ایسرأییلٚ مردوم، موسا گبأنٚ جَا فرمأن نبردنٚ وأسی، کی ایتأ زیمینی پیغمبر بو، سأق و سألیم جينویشتٚده، پس اَمأن او بعدی وأشتنأکٚ موجأزأتٚ جَا چوطو امنیت بٚدأریم، اگه او خودا کلامٚ جَا کی آسمأنٚ جَا گب زِئندره، نأفرمأنی بوکونیم؟ 26 او زمأت کی خودا جٚه سینا کوه جؤر گب زِئندوبو، اونی صدا زیمینَ بٚلرزأنه. ولی اَسه ایتأ دِه وعده فأدأ و بٚفرمأسته: «ایوأردِه، فقد نه اَنکی زیمینَ، بلکی آسمأنأنٚم لرزأنٚم.» 27 اونی منظور اَنه، هر چییَ کی قأیمٚ پأکأر و اَساس ندأشتهبی اَلَک کونِه کی فقد او چیزأنی بأقی بمأنه کی سوستَ نیبه. 28 پس اَسه کی ایتأ قأیمٚ ملکوت اَمی شین بِه، بأیید خودایَ جٚه اَمی دیلٚ جولفٚ جیگأ شوکر بیگیم و اونَ اوطو کی وأستی بٚبه، ترس و حورمتٚ اَمرأ خیدمت بوکونیم. 29 چونکی اَمی خودا ایتأ آتش ایسٚه کی سوجأنه. |
© 2024 Transform Iran
Transform Iran