اوّل قرنتیان 4 - Gilaki New Testament

قیضأوت دروأره‌یٚ مسیح روسولأن

¹ پس شومأن وأستی اَپلس و مٚرَه مسیح خیدمتگوزأرأن بدأنید، کی خودا رأزأنٚ آشیکأر کودنٚ اَمرأ، جٚه ایلاهی برکتأن شٚمٚره بهره فأدیم.

² ایتأ خیدمتگوزأر جٚه همه چی موهیمتر اَ وظیفه‌یَ دأره کی خو اربأبٚ دستورأنَ تومأم و کمأل انجأم بٚده.

³ هسأ، آیا من خورومٚ خیدمتگوزأر بوم؟ خأیم بدأنید کی مِرِه اَندر موهیم نییٚه کی شومأن یا ایتأ عیده دِه مٚرَه چوطو قیضأوت کونیدی. حتّا می نظرم مِرِه موهیم نییٚه!

⁴ هرچن می ویجدأن رأحت ایسه، ولی اَن مٚرَه بی‌گونأ چأنکونه. خوداوند ایسه کی مٚرَه ایمتحأن و می دروأره قیضأوت کونه.

⁵ پس دروأره‌یٚ هیکس پیشتر جٚه اونٚ وخت قیضأوت نوکونید تأ اَنکی خوداوند بأیٚه. وختی خوداوند وأگرده، همه چی‌یَ آشیکأرَ کونه و همه کس آشیکأرأ دینٚده کی هرتأ جٚه اَمأن اَمی دیلٚ جولفٚ جیگأ دورون، چوطوچی آدم بیم و چی نیّتٚ اَمرأ خودایَ خیدمت بوکودیم. او زمأتٚ میأن، خودا هرکسَ هَندر کی لیأقت دأره، تِشویق کونه.

⁶ هسأ اَی برأرأن و خأخورأن، من جٚه خودم و اَپلس مٚثٚل بٚزِم، تأ اَ حرفٚ مأنی‌یَ بفأمید کی گه: «جٚه اونچی بینیویشته بوبوسته، پیشتر نیشید.» او وخت، اَنٚ وأسی کی ایتأ جٚه شیمی رهبرأنٚ شأگرد ایسید و اویتأ رهبرٚ شأگرد نیئید، شٚمٚره گولأز نوکونیدی.

⁷ چی وأسی اَندر شٚمٚره گولأز کونیدی؟ مگه هر چی دأریدی، جٚه خودا نیأفتیدی؟ پس اگه اَطویه چی وأسی ایجور کردکأر کونیدی کی اینگأر شیمی حقٚ سعیٚ اَمرأ ایچی بٚدٚس بأوٚردیدی؟

⁸ شومأن گومأن کونیدی هسأ تومأمٚ روحأنی برکتأنَ کی خأستیدی، بٚدٚس بأوٚردید و جٚه لحأظ روحأنی بی‌نیأز ایسید. سولطأنأنٚ مأنستَن، پأدیشأیی تختٚ سٚر دٚفرأشتیدی و پأک اَمٚرَه جٚه خأطرَ دأیید! اَی کأش رأس‌رأسِی سلطنتٚ تختٚ رو نیشته بید، چونکی اوطویی اَمأنٚم تأنستیم شیمی اَمرأ سلطنت بوکونیم.

⁹ بعضی وختأن فیکر کونم کی خودا اینگأر، اَمأن روسولأنَ بٚنأ آخرٚ صف، جنگٚ اسیرأنٚ صف کی مٚردنَ محکوم ایسٚد و مردومٚ چومأن ورجأ، او سپأهٚ سروأزأن کی پیروزَ بوستٚده دونبألسر حرکت کونٚده، چونکی اَمأن ایتأ جیگأ ایسأییم کی مردوم و فٚرٚشته‌یأن تأنٚده اَمٚرَه بیدینٚد.

¹⁰ شومأن اَمٚرَه گیدی: «شیمی ایعتقأدأن شٚمٚره احمقٚ آدمأنٚ مأنستَن چأکوده!» ولی شومأن عأقیل و بأفأمٚ مسیحیأن ایسید! اَمأن سوستیم، ولی شومأن پورزور! اَمأن همٚتأنَ پٚست بٚحیسأب اَوٚرٚده، ولی شٚمٚره ایحترأم نٚهٚده!

¹¹ تأ هسأ همیشٚک ویشتأیی و تشنگی بٚکشِییم؛ رخت نأشتیم کی اَمٚرَه جٚه سرمأ دؤر بٚدأریم؛ اَمی اَمرأ نأجورٚ کردکأرأن بوبوسته؛ و سبیلٚ سرگردأن بیم.

¹² اَمی دٚسأنٚ اَمرأ، کأر بوکودیم و زحمت بٚکشِییم کی اَمی زٚندیگی‌یَ سٚرٚ سأمأن بٚدیم. هر کی اَمٚرَه لعنت بوکود، اونی رِه خورومٚ دوعأ بوکودیم. هر کی اَمٚرَه اَذِت آزأر بوکود، تحمول بوکودیم.

¹³ وختی اَمٚرَه ایفترأ زنٚده، مولأیٚمتٚ اَمرأ جوأب دیهیمی. ولی هر جور کی بٚبه، آتٚ آشغأل مأنستَن اَمی اَمرأ کردکأر به.

¹⁴ من اَشأنَ نینیویسٚم کی شٚمٚره خجألت بدم، بلکی خأیم شٚمٚره می جأن و دیلٚ زأکأنٚ مأنستَن، نصیحت بوکونم و رأستٚ رأیَ شٚمٚره نیشأن بدم.

¹⁵ چونکی هرچن هیزأرتأ روحأنی معلم بٚدأرید، ولی فقد ایتأ پئر دأرید و اونم منم، چونکی من بوم کی اینجیلٚ پیغأمَ شٚمٚره فأرسأنِم و شٚمٚره مسیح عیسا ور هیدأیت بوکودم.

¹⁶ پس شٚمٚره ایلتمأس کونم کی می جَا بأموجید و می مأنستَن کردکأر بوکونید.

¹⁷ هنٚ وأسی تیموتائوسَ اوسه کونم کی اَ کأرٚ دورون شٚمٚره کومک بوکونه. اون جٚه اوشأنی ایسه کی می گبأنٚ اَمرأ مسیح عیسایَ ایمأن بأوٚرده و مِرِه ایتأ زأکٚ مأنستَن عزیز و اَمین ایسه. اون او آموجه‌یأنَ کی همٚتأ جیگأ کیلیسایأن دورون فأدٚم شیمی خأطر اَوٚره.

¹⁸ دأنٚم کی ای عیده جٚه شومأن مغرور بوبوستیدی، اَطو گومأن کونیدی کی ایوأردِه شیمی دِئنٚ رِه نأیم.

¹⁹ ولی من اَیٚم، و اگه خودا بٚخأیٚه پورزمأت نیبه کی اَیٚم کی بیدینٚم اَ مغرورٚ آدمأن، فقد تأنٚده شولُغ رأ تأوٚدٚد، یا اَنکی رأس‌رأسِی جٚه خودا ور ایتأ قودرت صأب ایسٚد.

²⁰ چونکی وختی اینفر ایدعأ دأره کی خودا اونی دیلٚ دورون پأدیشأیی کونه، وأستی خو کأرأنٚ اَمرأ اونَ نیشأن بٚده، نه فقد خو گبأنٚ اَمرأ.

²¹ هسأ، شومأن اینتخأب بوکونید، دوس دأریدی تِنبیه و ملأمتٚ وأسی شیمی ورجأ بأیٚم یا محبت و فروتنی وأسی؟