تیتوس 1 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

¹ پولُس جا، خُدا نوکر و عیسی مسیحِ رسول، کی تعیین بُبوستم تا خُدا انتخاب بُبوسته ئانِ ایمانَ تقویت بُکونم و اُ حئیقتیَ کی مطابق دینداری ایسه بگم،

² اَ حئیقت طبقِ امید به ابدی زیندگی ایسه کی، خُدایی کی هرگس دوروغ نیگه پیش جه دُنیا بنا بوستن، اونِ واده یَ امرا فدَه،

³ و مناسبِ وقت درون اُ واده آشکار بُبوست، اُ کلامِ درون کی اونِ اعلام اَمی نجات دهنده خُدا حُکمِ امرا، مَره واسپارده بُبوسته.

⁴ تیتوس ره، کی عین اُ ایمان کی امان همتانِ نصیب بُبوسته، می حئیقتی زاکِ: فیض و صلح و سلامتی خُدای پئرِ جا و اَمی نجات‌ دهنده مسیح عیسی تَره بایه.

ریش سفیدانِ صِفَتان

⁵ اَنه واسی تَره کْرِتِ جزیره درون وَئَشتم، تا نصفه نیمه کارانَ، سر و سامان بِدی و هُطوکی تَره بگفتم، هر شار درون ریش سفیدانی بَنی.

⁶ کلیسا ریش سفید، نبایستی هیچی اونِ زیندگی درون بِبه کی اونِ واسی سرکوفت بخوره، ایتا زنِ مَرد بِبه، و با ایمانِ زاکان بداره کی نَشاستبی اوشانَ هرزگی و نافرمانی ره متهم کودَن.

⁷ چره کی ایتا ناظر کی خُدا مباشر ایسه، نبایستی هیچی اونِ زیندگی درون بِبه کی اونِ واسی سرکوفت بخوره. اون نبایستی مغرور یا تندِ مزاج یا عرق خور یا زورگو بِبه یا پولِ حرصَ بزنه،

⁸ بلکی مِیمان دوست بِبه، خُبیَ دوست بداره، خو نَفْسِ جُلویَ بیگیره، درستکار و مقدّس بِبه و نظم بداره.

⁹ اون بایستی اُ قابیل اعتمادِ کلامَ کی یاد بیگیفته، قایِم بچسبه، تا بتانه دُرُستِ تعلیمَ یاد بِده و اوشانیَم کی اَ تعلیمِ ضد ایسید، توبیخ بُکونه.

¹⁰ چونکی یاغیان، مفتِ گب زَنان و چاچولبازان زیادید، اللخصوص اوشانی کی ختنه بوستَنِ ره اصرار دَرید،

¹¹ اوشانِ دهنَ بایستی دَوَستن چونکی اوشان، تمانِ خانواده ئانَ پاشانیدی، و ناحقِ سودِ واسی اُ چیانیَ تعلیم دیئیدی کی نبایستی تعلیم بَدید.

¹² ایتا جه اوشانِ پیغمبران بگفته: «تمانِ کْرِت مردوم دوروغگوئید، شُرورِ واشی جانوران، شکم‌پرست و تنبل ایسید.»

¹³ اَ شهادَت راسته. پس اوشانَ سخت توبیخ بُکون تا ایمانِ درون دُرُست بیبید.

¹⁴ و یهودِ داستانان و اوشانِ احکامَ کی حئیقتِ جا دور ایسید، گوش نُکونید.

¹⁵ پاکِ آدمانِ ره همه چی پاکِ، ولی اوشانِ ره کی نجس و بی‌ایمان ایسید، هی چی پاک نیه، بلکی هم اوشانِ فکر نجسِ و هم اوشانِ وجدان.

¹⁶ اوشان ادعا داریدی کی خُدایَ ایشناسیدی، ولی خوشانِ کارانِ امرا اونَ حَشا کونیدی. اوشان نفرت‌ انگیز و نافرمان ایسید و هر خُبِ کارِ ره ناجور.