رومیأن 6 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانمَردَن گُناه واسی زیندگی خُدا واسی 1 پس چی بیگیم؟ هُطو گُناه بُکونیم تا فیض زیادَ به؟ 2 هرگس! اَمان کی گُناه واسی بمردیم، چُطو تانیم بازم اونِ درون زیندگی بُکونیم؟ 3 مگه نانیدی اَمان همتان کی مسیحْ عیسی درون غسل تعمید بیگیفتیم، اونِ مرگ درون تعمید بیگیفتیم؟ 4 پس تعمید گیفتنِ امرا مرگ درون، اونِ اَمرا دفن بُبوستیم تا هُطوکی مسیح، پئرِ جلالِ اَمرا مُرده ئانِ جا زنده بُبوست، اَمانم ایتا تازه زیندگی درون قدم اوسانیم. 5 پس اَگه مرگِ درون کی اونِ مرگِ مانستنِ، اونِ مرا ایتا بُبوسته ایم، حتمی زنده بوستنِ درونم اون زنده بوستن مانستن، اونِ اَمرا ایتا خوائیم بوستن. 6 چونکی دانیم اُ آدمی کی قدیمان بیم، اونِ اَمرا مصلوب بُبوست تا تنِ گُناه، از بین بشه و دِه گُناهِ نوکر نیبیم. 7 چون اونی کی بمرده، گُناهِ جا آزادَ بوسته. 8 هسّا اَگه مسیحِ اَمرا بمردیم، ایمان دَریم کی اونِ اَمرا زیندگی ئَم کونیم. 9 امان دانیم، مسیح مُرده ئانِ جا زنده بُبوست، دِه هرگس نخوائه مَردن و دِه مرگ اونِ سر قدرت ناره. 10 چونکی اون خو مَردن اَمرا گُناه واسی، ایوار همیشک ره بمرد و هسّا خو اَ زیندگی درون، خُدا ره زیندگی کونه. 11 پس شُمانم بایستی شمرأ نسبت به گُناه بمرده بدانید، و مسیحْ عیسی درون نسبت به خُدا، زنده. 12 پس وَئنلانید گناه شیمی تنِ درون کی از بین شه حُکم بُکونه، تا اونِ خواسته ئانِ جا اطاعت بُکونید. 13 شیمی اوسم و اعضایَ گُناهِ دس فَندید تا نادرستی اسباب ببد، بلکی اوشانِ مانستن کی مردنِ جا به زیندگی واگردستید، شمرأ خُدا دَس فَدید تا شیمی اوسم و اعضا خُدا دسِ درون راستی اسباب ببد. 14 چونکی گُناه شیمی سر حُکم نُکونه، چره کی شریعت جیر نئسائید بلکی فیضِ جیر ایسائید. صالحی نوکران 15 پس چی بیگیم؟ گُناه بُکونیم چونکی شریعت جیر نئسائیم بلکی فیض جیر ایسائیم؟ هرگس! 16 مگه نانیدی اگه شمرأ نوکرانِ مانستن کی اطاعت کونیدی، اینفرِ دَس فَدید، اُ آدمِ نوکران خوائید بوستن کی اونِ جا اطاعت کونیدی، چی گُناهِ نوکر، کی به مردن ختم به، چی خُدا اطاعتِ نوکر، کی به صالحی فارسه؟ 17 ولی خُدا ی شُکر، شُمان کی پیشتر گُناهِ نوکران بید، هسّا تمانِ دیلِ اَمرا اُ تعلیمِ جا اطاعت کونیدی کی خُدا شمرأ فدَه. 18 و شُمان آزادَ بوستنِ اَمرا گناه جا، صالحی نوکران بُبوستید. 19 من آدمی زوانِ مرا شیمی امرا گب زئندرم چون آدمید و شیمی جسم ضَعیفِ. چون هُطوکی پیشتر شیمی اوسم و اعضایَ نوکرِ مانستن ناپاکی و بی قانونی دَس کی روز به روز بیشترَ به واسپاردید، پس هسّا اوشانَ صالحی نوکر چاکونید کی به قدّوسیت ختم به. 20 اُ زمات کی گُناهِ نوکران بید، صالحی جا آزاد بید. 21 پس اُ موقع، اُ کارانِ جا کی الان اوشانِ جا شرمنده ایسید، چی سودی ببردید؟ چونکی اُ کارانِ عاقبت مرگِ! 22 ولی هسّا کی شُمان گناهِ جا آزادَ بوستید و خُدا نوکران بُبوستید؛ اونِ ثمره شمرأ تقدیس بوستن ایسه کی سرآخر ابدی زیندگیَ فارسه. 23 چونکی گُناهِ مُزد مرگِ، ولی خُدا پیشکش، ابدی زیندگی اَمی خُداوندِ درون، مسیحْ عیسی ایسه. |
@ 2024 Korpu Company