رومیأن 5 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

خُدا اَمرا صلح کودَن ایمان راه جا

¹ پس چونکی ایمانِ راه جا صالح بحساب باموئیم، بواسطه ی اَمی خُداوند عیسی مسیح، خُدا صلح اَمی نصیب بُبوست.

² اَمان بواسطه ی اون و ایمانِ راه جا، اَ فیضیَ کی هَسا اونِ درون پابرجائیم بدس باوردیم و خُدا جلالِ اُمیدِ درون ذوق کونیم.

³ نه فقط اَن، بلکی سختی ئانِ درونم ذوق کونیم، چره کی دانیم اَ سختی ئان، صبر به بار آوره،

⁴ و صبر شخصیتَ به بار آوره و شخصیت اُمید به بار آوره؛

⁵ و اُمید اَمی شرمندگی باعث نیبه، چونکی خُدا محبت، بواسطه ی روح القدّس کی اَمرا فَده بُبوست، اَمی دیلانِ درون فووسته دَره.

⁶ چون اُ زمات کی اَمان هنو ضعیف بیم، مسیح به موقع بی خُدائانِ واسی جان بدَه.

⁷ چون کم پیش اَیه کی اینفر خو جانَ ایتا صالح آدمِ واسی بنه، هرچن شاید اینفر اَ جرأت بدَره کی ایتا خُب آدم واسی خو جانَ فدِه.

⁸ ولی خُدا اَطو خو محبتَ اَمرا نیشان بدَه، اُ زمات کی اَمان هنو گُناکار بیم، مسیح اَمی واسی بَمرد.

⁹ پس جه اویا کی هَسّا امان، اونِ خونِ خاطری صالح بحساب باموئیم، چنقد ویشتر بواسطه اون، خُدا غَضبِ جا نجات یابیم.

¹⁰ چون اَگه اُ موقع کی خُدا امرا دُشمند بیم و اونِ پسرِ مَردنِ خاطری، خُدا مرا آشتی بدَه بُبوستیم، چنقد ویشتر الان کی اونِ مرا آشتی درون ایسائیم، بواسطه اونِ زیندگی نجات خوائیم گیفتن.

¹¹ نه فقط اَن، بلکی اَمان کی بواسطه ی اَمی خُداوند عیسی مسیح خُدا آشتی اَمی نصیب ببوست، خُدا درونم شادی کونیم.

مرگ بواسطه ی آدم، زیندگی بواسطه ی مسیح

¹² پس هُطوکی گُناه بواسطه ی ایتا آدم اَ دُنیا درون بامو، و بواسطه ی گُناه، مرگ بامو، و اَطویی مرگ تمانِ آدمانِ دامنَ بیگیفت، چونکی همه گُناه بُکودید،

¹³ چون راس راسی قبل اَنکی شریعت فَدَه ببه، گُناه، دُنیا درون نَئه بو ولی اویا کی شریعت نَبه، گُناه بحساب نایه.

¹⁴ با اَ حال، آدمِ جا تا موسی پیغمبر، مرگ تمانِ مردومانِ سر حاکم بو، حتی اُ کسانِ سر کی اوشانِ گُناه آدم نافرمانی مانستن نُبو، آدم، نُمونه ی اُ کسی بو کی بایسی بامو بی.

¹⁵ ولی پیشکش، گُناهِ مانستن نیه. چونکی اَگه ایتا آدمِ گُناهِ واسی خَیلیان بَمردید، چنقد ویشتر خُدا فیض و پیشکشی کی بواسطه ی اَیتا آدمِ فیض، یعنی عیسی مسیح فراهم بامو، به فراوانی خَیلیانِ نصیب بُبوست.

¹⁶ و اَ پیشکش، اُ آدمِ گُناهِ نتیجه مانستن نیئه. چون اُ گناهِ دمبالسر، داوری بامو و محکومیتَ باورد؛ ولی خَیلی گنائانِ دُمبالسر پیشکش بامو و صالح بوستنَ خو امرا باورد.

¹⁷ چونکی اَگه ایتا آدمِ گناه واسی، مرگ بواسطه ی اُ آدم حکومت بُکود، چنقد ویشتر اوشانی کی خُدا بی اندازه فیض و صالحی پیشکشَ فیگیفته اید، بواسطه اَیتا آدم، یعنی عیسی مسیح، زیندگی درون حُکومت خوائید کودن.

¹⁸ پس هُطوکی ایتا گناه باعث بُبوست کی تمانِ آدمان محکوم بیبید، ایتا عمل صالحَم باعثِ صالح بحساب اَمون و زیندگی، تمان آدمان ره به.

¹⁹ چون هُطوکی ایتا آدمِ گناهِ اَمرا، خَیلیان گُناکار بُبوستید، ایتا آدمِ اطاعت امرا ئَم خَیلیان صالح خوائید بوستن.

²⁰ هسّا، شریعت بامو تا گُناه زیادَ به؛ ولی اویا کی گُناه زیادَ بوست، فیض بی حد و حساب زیادَ بوست.

²¹ تا هُطوکی گُناه مرگ درون حکومت بُکود، فیض ئَم بواسطه صالحی حکومت بُکونه کی بواسطه ی اَمی خُداوند عیسی مسیح، به ابدی زیندگی فارسه.