رومیأن 14 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

همدیگرَ قضاوت نُکونید

¹ کسی کی اونِ ایمان ضعیفِ، شیمی میان راه بَدید، ولی نه اَنه واسی کی اونِ عقاید باره اونِ امرا بگو مگو بُکونید.

² اینفرِ ایمان اونَ اجازه دِئه کی هر غذایی یَ بُخوره، ولی اینفر دیگر کی ضعیفِ، فقط سبزی خوره.

³ اونکی همه چی خوره نبایستی اونکی نُخوره یَ کوچیک بُکونه؛ و اونکی همه چیَ نُخوره، نبایستی اونیَ کی همه چی خوره، قضاوت بُکونه. چونکی خُدا اونَ قُبیل بُکوده دَره.

⁴ تو کیسی کی اینفر دیگر نوکرَ قضاوت کونی؟ چی اون خو ایمانِ سر بئسه یا بکفه به اونِ ارباب ربط دَره و اونم خو پا سر ایسه چونکی خُداوند تانه اونَ سرپا بداره.

⁵ اینفر، ایتا روجَ دیگر روجانِ جا بختر دانه؛ ولی اینفر دیگر، تمانِ روجانَ ایجور دانه. هرکس بایستی خودشِ فکر درون خو عقاید باره خاطر جمع بِبه.

⁶ اونکی ایتا خاصِ روج احترامَ دَره، خُداوندِ احترام ره اَ کارَ کونه. اونکی خُوره، خُداوند احترام واسی خُوره، چونکی خُدای شُکر کونه، ولی اونی ئَم کی نُخوره، اونَم خُداوندِ احترام ره اَ کارَ کونه و خُدایَ شُکر کونه.

⁷ چونکی هیّتا جه اَمان، خودشِ ره زیندگی نُکونه و هیتّا جه اَمان خودشِ ره نیمیره.

⁸ چره کی اَگه زیندگی کودَن دریم، خُداوند ره زیندگی کونیم، و اَگه میریم، خُداوند ره میریم. پس چی زیندگی بُکونیم، چی بیمیریم خُداوند شین ایسیم.

⁹ چونکی مسیح هم هنه واسی بَمرد و زنده بُبوست، تا هم زنده ئان و هم مُرده ئانِ خُداوند بِبه.

¹⁰ پس تو چره تی برارَ داوری کونی؟ یا تو چره تی برارَ پَست ایشماری؟ چونکی اَمان همتان خُدا داوری تخت جُلُو ایسیم.

¹¹ چره کی اشعیای پیغمبرِ کتابِ درون بینیویشته بُبوسته: «خُداوند گه: به می زیندگی قسم، هر زانویی می جُلُو فَچَمه، و هر زوانی خُدایَ اقرار خوائه کودن.»

¹² هرتا جه اَمان خو حسابَ خُدایَ پس دِئه.

¹³ پس، بائید بازین پس همدیگرَ قضاوت نُکونیم، بلکی تصمیم بیگیرید کی هی سنگی تاش خوردن ره و یا مانعی شیمی برار راه سر ننید.

¹⁴ عیسایِ خُداوندِ درون، من دانم و قانع ایسَم کی هیچی خوره خوره نجس نیه، ولی اَگه اینفر ایچی یَ نجس بدانه، اونِ ره نجسِ.

¹⁵ اَگه تی غذا خوردن اَمرا تی برار اذیت کونی، دِه محبتِ اَمرا رفتار نُکودن دری. تی غذا خوردن اَمرا، تی برارَ کی مسیح اونِ واسی بَمرد، هلاک نَوا کودن.

¹⁶ پس وَئنلانید اونچیِ واسی کی خُب دَنیدی، بَد بِگَد.

¹⁷ چونکی خُدا پادشایی، خوردن و نُوشتن نیئه، بلکی صالحی، صلح و سلامتی و شادی، روح القدّسِ درون ایسه.

¹⁸ هرکس اَطو مسیحَ خیدمت بُکونه، خُدا اونَ قُبیل دَره و مَردومَم اونَ تصدِق کونیدی.

¹⁹ پس بائید اوچیِ دُمبال بیبیم کی باعث برقراری صلح و سلامتی و همدیگر ایمانِ تقویت به.

²⁰ غذا خوردَنِ واسی خُدا کارَ خرابَ نُکون! راس راسی تمانِ غذائان پاکید، ولی هر غذا خوردنی کی باعث بِبه اینفر بکَفه، کار دُرُستی نیه.

²¹ بختره کی گوشت نخوری یا شراب نُنوشی یا کاری نُکونی کی تی برارِ کفتنِ باعث به.

²² تی ایمانَ اَ چیان باره، تی میان و خُدا میان بدار. خوشا بحال اُ کَس کی اونچی واسی کی خو باره تَصدِق کونه، خودشَ داوری نُکونه.

²³ ولی کسی کی ایتا غذا خوردن واسی شَک دَره، اَگه اونَ بُخوره محکوم به، چونکی ایمانِ اَمرا نُخورده و اونچی کی ایمانِ جا نَبه، گُناه ایسه.