موکأشفه 6 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانهَفتا مُهر 1 اُ موقع بَرّه یَ بیدِم كی ایتا جه اُ هَفتا مُهرَ بشکنه، و بيشتاوستم کی ايتا جه اُ چارتا زنده مخلوق ایتا صدا مَرا، کی گُرخانه مانستن بو، بگفت: «بيا!» 2 من فندرستم و بیدین، ايتا سفيدِ اسب بو! و اونكی اونِ سر سوارَ بُوسته بو، ایتا تیركمان داشتی، و ایتا تاج اونَ فَدَئید و اونکی پيروزی امرا بیرون بامو تا فَتح. 3 وقتی كی بَرّه دوّمتا مُهرَ بشکنه، بيشتاوستم كی دومتّا زنده مخلوق بگفت: «بیا!» 4 و ايتا دِه اسب بيرون بامو كی آتشِ مانستن سُرخ بو. اونیَ كی اُ اسبِ سر سوار بو، اَ اجازه فَدَه بُبوست تا صُلح و سلامتیَ زمينِ جا اوسانه تا مردوم همديگرَ بُکوشید، و ايتا پيله شمشير اونَ فَدَه بُبوست. 5 هَطوكی بَرّه، سیومی مُهرَ بشکنه، بيشتاوستم كی سیومی زنده مخلوق بگفت: «بيا!» و من فندرستم، و بیدین، ایتا سياه اسب بو! و اونكی اُ اسب سر سوار بو خو دسِ درون ایتا ترازو داشتی. 6 و اُ چارتا زنده مخلوقِ ميان ایچی ایتا اوخانِ مانستن بيشتاوستم كی گفتی: «ايتا عیار گندم یه دینار و سه تا عیار جو یه دینار. ولی روغن و شرابَ ضَرر نزن!» 7 وقتی كی برّه چارمين مُهرَ بشکنه، چارمين زنده مخلوقِ صدایَ بيشتاوستم كی بگفت: «بيا!» 8 و من فندرستم، و بیدین، ايتا رنگ و رو بُشو اسب بو و اُ کسِ نام کی اسب سر سوارَ بوسته بو مرگ بو و مُرده‌ئانِ دُنیا، اونِ دُمبال اَموئن دِبو. و اوشانَ اقتدار فَدَه بُبوست تا یک چارُم زمینَ شمشير و قحطی و کوشنده مَرضان و زمینِ واشی جانوارانِ امرا بُكوشید. 9 وقتی كی بَرّه پنجمین مُهرَ بشکنه، من قربانگاه جير، اُ آدمانِ جانَ بیدم كی خُدا كلامِ واسی و اُ شهادتانی كی بدَه بید، بکوشته بُبوسته بید. 10 اوشان بُلند صدا مرا داد زئيدی و گفتیدی: «اَی خُداوند کی قادر و قُدوس و حَقّ ایسی، تا اَ كی داوری نُکونی و اَمی خونِ تقاصَ زمین مردومِ جا، فینگیری؟» 11 و هرتا جه اوشانَ، سفيد قبا فَدَه بُبوست و اوشانَ بگفته بُبوست کی ایپچه ویشتر آرام بیگیرید تا اوشانِ هم خیدمتان و برارانِ تعداد كی قراره اوشانِ مانستن بُکوشته بیبید، کامل بِبه. 12 و وقتی كی بَرّه ششمين مُهرَ بشکنه، من فندرستم و بیدین، ایتا پیله زمین لرزه بامو و آفتاب، پلاسِ مانستن، سياه بُبوست و کاملِ ماه، خونِ رنگ بُبوست. 13 و آسمانِ ستاره ئان، زمين سر بیجیر بکفتید، هَطو ایتا انجيل دارِ مانستن کی ایتا تُندباد امرا تکان خوره و اونِ کالِ میوه ئان فیوه. 14 آسمان ايتا لول بُبوسته طومارِ مانستن غیبَ بوست، هر كوه و جزيره‌ئی جه خو جا سر اوساده بُبوسته. 15 بازون زمينِ پادشائان و پیله کسان، و فرماندارن و پولداران و زور داران، و هر نوکر و هر آزاده ای، خوشانَ، غارئان درون و كوه کمرِ صخره ئانِ میان جیگا بدَئید. 16 اوشان كوئان و صخره‌ئانَ گفتیدی: «اَمی سر بکفید و امرا اُ تخت نيشينِ چومِ جا و اُ برّه غضبِ جا جیگا بَدید. 17 چونكی اوشانِ پیله روجِ غضب فارسِه و كیسه کی بتانه تاب باوره؟» |
@ 2024 Korpu Company