موکأشفه 19 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانشادی، آسمان درون 1 بعدِ اَ چیان، ایتا صدا بيشتاوستم، عینِ ایتا پیله خلقِ صدا آسمانِ درون، کی داد زئیدی: «هَلِلويا! نجات و جلال و قُوت اَمی خُدا شينه، 2 چونکی اونِ داوری ئان حقّ و عدل ایسه. چونکی اون، اُ پيله فاحشه یَ داوری بُکوده اونکی خو بی عفتی مَرا زمینِ فاسدَ کوده، و خُدا، خو خادمانِ خونِ تقاصَ اونِ جا فیگيفته.» 3 و ایوارده داد بزه ئید: «هَلِلويا! تا اَبد و تا اَبد اُ پیله شارِ جا دود ويريزِ.» 4 و اُ بيست و چارتا پير و اُ چارتا زنده مخلوق، دیمِ مَرا بکفتید و خُدایَ کی تخت رو نيشته بو، پرستش بُکودید و گفتیدی: «آمين. هَلِلويا!» 5 و ایتا صدا تخت جا بامو کی گفتی: «اَمی خُدایَ ستایش بُکونید، اَی تمانِ اونِ خادمان، اَی شُمان کی اونِ جا ترسيدی کوجدانه تا پیله دانه!» 6 بازون ایتا صدا بيشتاوستم، ایتا پیله خلقِ غُلغله صدا مانستن، و خَیلی آبانِ صدا مانستن بو، و ایتا پیله گُرخانه صدا مانستن، کی داد زئیدی و گفتیدی: «هَلِلويا! چونکی اَمی خُداوندْ خُدا، قادرِ مطلقِ خُدا، سلطنت کودَن دَره. 7 بائید شادی بُکونيم و خوشحال بیبیم، و اونَ جلال بديم، چونکی اُ بَرّه عروسی موقع فارسه، و اونِ عروس، خورَه آماده کوده، 8 ایتا نازکِ کتانِ رخت کی شبق شبق زَنه و پاکِ، اونَ فَده بُبوست تا دوکونه.» چونکی اُ نازکِ کتان، مقدّسینِ صالحِ اعمالِ. 9 و اُ فیریشته مَرا بگفت: «اَنه بينیويس: خوشا بحال اوشانی کی اُ برّه عروسی شامِ ره دعوتید.» و مَرا بگفت: «اَشان خُدا حقیقی کلام اید!» 10 بازین، اونِ پا جير بکفتم تا اونَ پرستش بُکونم. ولی اون مَرا بگفت: «اَطو نُکون! چونکی من تی امرا و تی برارانِ امرا کی عيسی شهادتَ قایِم چسبیدی، هَم خیدمتم. خُدایَ پرستش بُکون! چونکی عيسی شهادت، نبوّتِ روح ایسه.» اونکی سفيده اسبِ سر سواره 11 بازین بیدِم کی آسمان وازَه بوست و بیدین، ایتا سفید اسب! اینفر اونِ سر سوارِ کی اونِ نام وفادار و حقِّ. اون عادلانه داوری کونه و جنگه. 12 اونِ چومان آتشِ وَلَ مانه و اونِ کله رو خَیلی تاج ئان نَئه. و ایتا بینیویشته نام دَره کی هيکّس نانه، جغیر خودش. 13 ایتا خونی قبا دکوده دَره و اُ نامی کی اونَ دوخوانیدی ’خُدا کلامِ‘. 14 و آسمانِ لشگران، نازکِ کتانِ رخت دُکوده دَشتیدی کی سفید و پاک بو، سفيدِ اسب سر سوار بید و اونِ دُمبالسر اَموئيدی. 15 و اونِ دهنِ جا ایتا تیجِ شمشير بيرون اَمویی، تا اونِ امرا، ملتّانَ بزنه. «آهنی عصا امرا اوشانِ سر حکومت خوائه کودن.» اون، قادر مطلقِ خُدایِ غیظ و غضبِ انگورَ، شراوِ چاچه درون لگد دمج کونه. 16 اونِ قبا و اونِ کیله سر ایتا نام بينیويشته بُبوسته: ’شاهانِ شاه و خُداوندانِ خُداوند.‘ 17 بازون ایتا فیریشته بيدم کی آفتابِ درون ايسابو و بُلندِ صدا مَرا تمانِ پرنده ئانَ کی آسمانِ درون پَر زِئید، دوخواد و بگفت: «بائيد، خُدا پیله شامِ ره جَما بيد، 18 تا پادشاهان و فرماندئان و زوردار آدمانِ گوشتَ بُخوريد، و اوشانِ اسبان و سوار کارانِ گوشتَ، و تمانِ آدمان، کوجدانه تا پیله دانه، نوکر و آزاده گوشتَ بخورید.» 19 و اُ واشی جانور و زمينِ پادشاهانَ بيدم، کی خوشانِ لشگرانِ امرا جَما بُبوسته بید تا اونِ ضد کی اَسبِ رو نیشته و اونِ لشگرِ ضد جنگ بُکونید. 20 و اُ واشی جانور، گرفتارَ بوست و اونِ امرا اُ دوروغِ پیغمبر، کی اُ واشی جانورِ جُلُو نیشانه ئان و معجزات انجام دَئی تا اوشانیَ گول بزنه، کی اُ واشی جانور نیشانَ قُبیل بُکوده بید و اونِ مجسمه یَ پرستش کوديدی. اوشان هر دو تا، زنده زنده، آتشِ درياچه درون کی گوگردِ امرا سوجه، تَوَده بُبوستید. 21 و الباقی اوشان اُ شمشير مَرا کی اُ اسب سوار دهن جا بيرون اَموئی، بُکوشته بُبوستید و تمانِ پرنده ئان خوشانَ اوشانِ گوشت جا سئرَ کودید. |
@ 2024 Korpu Company