موکأشفه 14 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانبرّه و صد و چهل و چار هازار نفر 1 بازین فندرستم، و بیدین، اُ بَرّه صهيونِ کو سر ايسابو، و اونِ امرا صد و چهل و چار هازار نفر بید کی خوشانِ پيشانی سر اونِ نام و اونِ پئر نامَ بينیويشته داشتید. 2 و من آسمانِ جا ایتا صدا بيشتاوستم، خَیلی آبانِ اوخانِ مانستن؛ و گُرخانه مانستن بلند بو. اُ صدا کی بيشتاوستم چنگ نوازانِ صدایَ مانستی اون موقع کی چنگ بَزَنید. 3 و اوشان، اُ تختِ جُلُو و اُ چار تا زنده مخلوق و اُ پیرانِ جُلُو ايتا تازه سرود بخواندید. هيکّس نتانستی اُ سرودَ یاد بیگیره، جغیر اُ صد و چهل و چار هازار نفر کی زمینِ مردومانِ ميان ایوارده بیهه بُبوسته بید. 4 اَشان هوشانی ايسید کی خوشانَ، زناکانِ امرا نجستَ نُکودید، چونکی اَ مرداکان باکره اید. اَشان، هوشانی ایسید کی هرجا بَرّه بِشه، اونِ دُمبال شیدی. اَشان جه آدمانِ میان ایوارده بیهه بُبوستید تا خُدا و بَرّه ره نوبر بیبید. 5 و هی دوروغی اَشانِ دهن درون پیدا نُبوست چونکی اوشان بی عیب ایسید. سه فیریشته پیغام 6 بازین ايتا دِه فیریشته کی آسمانِ میان پرواز کودَن دوبو بيدِم و اَبدی اِنجيلَ خو امرا داشتی تا اونَ اوشانیَ کی زمين درون ایسائید، و هر ملّت و طایفه و زوان و مردومَ اعلام بُکونه. 7 و اون ایتا پیله اوخانِ مَرا بگفت: «خُدا جا بترسيد و اونَ جلال بَديد، چونکی اونِ داوری ساعت فاراسه. اونَ پرستش بُکونيد، اونکی آسمان و زمين و دريا و آبِ چشمه ئانَ خلق بُکود.» 8 و ایتا دِه فیرشته یعنی دوّمتا فیریشته اونِ پُوشتِ سر بامو و بگفت: «فگوردَسته! اُ پیله بابِل فگوردَسته! اونکی خو زیناکاری شراوِ جا تمانِ ملتّانَ بُخورانه.» 9 بازون ایتا دِه فیرشته یعنی سیوّم تا فیرشته اُ دوتا پُوشتِ سر بامو و ایتا پیله اوخانِ مَرا بگفت: «اگه ایکس اُ واشی جانور و اونِ مجسمه یَ پرستش بُکونه و خو پيشانی سر يا خو دَسِ رو اونِ نیشانَ قُبیل بُکونه، 10 اونَم خُدا غضبِ شراوِ جا خوائه خوردن، اُ شراو کی اَمبست و خالصِ، خُدا غضبِ جامِ درون دُکوده بُبوسته. اون، مُقدّسِ فیریشته ئان جُلُو و برّه جُلُو آتش و گوگردِ امرا عذاب کشه. 11 و اوشانِ عذابِ دود تا اَبد و تا اَبد بُجور خوائه شئون، و اوشانی کی اُ واشی جانور و اونِ مجسمه ی پرستش کونيدی و هرکس کی اونِ نامِ، نیشانَ قُبیل کونه، نه روجِ درون آسایش دَره و نه شبِ درون.» 12 اَن، مقدّسینِ پایداریَ خوائه، اوشان کی خُدا حُکمان و ايمان به مسيحَ، داریدی. 13 و ایتا صدا آسمانِ جا بيشتاوستم کی گفتی: «اَنه بينیويس: خوشا بحال اوشان کی بازین پس خُداوندِ درون ميریدی.» و خُدا روح گه: «راس راسی خوشا بحال اوشان، کی خوشانِ زحمت ئانِ جا آسایش گیریدی، چونکی اوشانِ اعمال، اوشانِ دُمبالسر خوائه آمون!» زمینِ محصولِ درو کودن 14 بازین فندرستم، و بیدین، ايتا سفيد اَبر و اُ اَبرِ سر اينفر نيشته بو، کی انسانِ پسرَ مانستی و ایتا تاجِ طلا به سر داشتی و ايتا تیج دأرِه خو دَس درون. 15 و ايتا دِه فیرشته معبد جا بيرون بامو و پیله اوخانِ مرا اونکی اَبر سر نيشته بویَ بگفت: «تی دأرِه یَ اوسان و درو بُکون، چونکی دِرو کودنِ ساعت فارسه و زمينِ محصول حیسابی برسه.» 16 پس اونکی اَبرِ سر نيشته بو خو دأرِه یَ زمين سر بچرخانه و زمين دِرو بُبوست. 17 بازین ايتا دِه فیریشته ایتا معبدِ جا کی آسمانِ درون بو بيرون بامو و اونَم ايتا تیجِ دأرِه داشتی. 18 بازین ايتا دِه فیریشته کی آتشِ اقتدارَ داشتی، قربانگاهِ جا بيرون بامو و پیله اوخانِ مَرا، اونیَ کی تیج دأرِه داشتی، بگفت: «تی تیج دأرِه یَ اوسان و زمینِ رَزه دار جا انگور غوشه ئانَ بیچین چونکی زمينِ انگوران بِرسه.» 19 پس اُ فیریشته خو دأرِه یَ زمين سر بچرخانه و زمينِ انگورانَ جَما کود و شرابِ پیله چاچه درون کی خُدا غضب بو، فُکود. 20 و اَنگوران شرابِ چاچه درون کی شارِ بیرون نَئه بو، لگد دَمج بُبوست و اُ چاچه جا خون سرازیر بُبوست و خون تا اسبان دَهنه قَد، بُجور بامو و اونِ درازا، سیصد کیلومتر بو. |
@ 2024 Korpu Company