موکأشفه 13 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

اولتّا واشی جانور

¹ بازین بيدِم ایتا واشی جانور دريا جا بيرون اَمون دَره. دَه تا شاخ و هَفتا کله داشتی، دَه تا تاج اونِ شاخائان سر نَئه بو؛ و اونِ هرتا کله رو ایتا کُفرآمیزِ نام بينیويشته بُبوسته بو.

² اُ واشی جانور کی من بيدِم، پلنگَ مانستی، و خِرس پائان و شير دهنَ داشتی. و آژدها، خو قُدرت و خو تخت و ایتا پیله اقتدار، واشی جانور فدَه.

³ ایتا جه اُ واشی جانورِ کله ئان، انگاری ايتا کوشنده زخم اوساده بو، ولی اُ کوشنده زخم خُب بُبوسته بو و تمانِ زمین ماتا بوستید و اُ واشی جانورِ جا پیروی بکودید.

⁴ مردوم آژدهایَ پرستش کودیدی، چونکی خو اقتدارَ اُ واشی جانورَ فدَه بو، و اُ واشی جانورَم پرستش کودیدی و گفتیدی: «کیسه اونکی بتانه اَ واشی جانورِ مانستن بِبه؟ کیسه کی بتانه اونِ امرا جنگ بُکونه؟»

⁵ ایتا دَهَن اُ واشی جانورَ فَده بُبوست تا غرور و کُفر امرا گب بزنه، و اونَ اجازه فدَه بُبوست تا چهل و دو ماه خو اقتدارَ بکار بیگیره.

⁶ اون خو دهنَ واکود تا خُدایَ کُفر بگه و به اونِ نام و اویا کی ایسه، يعنی اوشانی کی آسمانِ درون ایسیدی کُفر بگفت.

⁷ و اَنَم، اونَ اجازه فَدَه بُبوست کی مقدّسینِ امرا جنگ بُکونه و اوشانِ سر پيروز بِبه. و اونَ اقتدار فَدَه بُبوست تا هر طایفه، مردوم، زوان و ملّت سر حاکم بِبه.

⁸ و تمانِ اوشانی کی زمين سر ایسائیدی و اُ واشی جانورَ پرستش کونیدی- یعنی هرکس کی اونِ نام، بَرّه دفترِ حیاتِ درون بینیویشته نُبوسته، هو بَرّه کی پیش جه دُنیا بنا بوستن قُربانی بُبوسته بو.

⁹ اونکی گوش دَره بيشتاوه:

¹⁰ اَگه قرار بِبه ایکس اسیر بِبه، اسیری ره شه، اَگه قرارِ ایکس شمشيرِ امرا بُکوشته بِبه، بایستی شمشيرِ مَرا بکوشته بِبه. و اَن مقدّسینِ پایداری و اوشانِ ایمانَ خوائه.

دومتّا واشی جانور

¹¹ بازون ایتا دِه واشی جانورَ بيدم کی زمينِ جا بيرون اَيه. دو تا شاخ، برّه شاخِ مانستن داشتی و آژدها مانستن گب زئی.

¹² اون، اولتّا واشی جانورِ تمانِ اقتدارَ بجایِ اون بِکار گیفتی، و زمين و اوشانی کی زمینِ سر ایسائیدَ، زور کودی کی اولتّا واشی جانورَ کی اونِ کوشنده زخم خُب بُبوسته بو، پرستش بُکونَد.

¹³ دومتّا واشی جانور پیله نیشانه ئان و معجزات به نمایش بنَه، اوجور کی حتّی مردومِ چومِ جُلُو آسمان جا آتش زمين سر آوردی.

¹⁴ و اُ نیشانه ئان و معجزات واسی کی اجازه داشتی بجای اُ اولتّا واشی جانور بکار بیگیره، اوشانیَ کی زمينِ سر ایسائیدَ گول بزه و اوشانَ بگفت ایتا مجسمه اُ واشی جانور جا چاکونید کی شمشير اَمرا زخمی بُبوسته، ولی با اَ حال زنده بمانست.

¹⁵ و اونَ اجازه فَدَه بُبوست تا اُ واشی جانورِ مجسمه یَ نَفَس فَدِه تا اُ واشی جانورِ مجسمه بتانه حتّی گب بزنه و باعث بِبه اوشانی کی واشی جانورِ مجسمه یَ پرستش نکودیدی، بُکوشته بیبید.

¹⁶ هَطویی، همه کسَ کوجدانه تا پیله دانه، دارا و نادار، و نوکر و آزاده یَ وادار کودی تا خوشانِ راسِ دس يا خوشانِ پيشانی سر نیشان بَنید.

¹⁷ تا هيچکس نتانه خَرید و فُروش بُکونه، جغیر اُ کَس کی اُ نیشان، یعنی اُ واشی جانورِ نام يا اونِ نامِ شماره یَ بداره.

¹⁸ اَن حکمت خوائه. هرکی فهم دَره، وَئَل تا اُ واشی جانورِ شماره یَ حساب بُکونه، چره کی اُ شماره، انسانِ شماره ایسه و اونِ شماره شيشصد و شصت و شيشِ.