موکأشفه 12 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

زَنای و آژدها

¹ و ایتا پیله نیشانه آسمانِ درون آشکار بُبوست: ایتا زنای کی آفتابَ دوکوده بو و ماه اونِ پا جیر و ایتا تاج، دوازده تا ستاره جا اونِ سر نَئه بو.

² اُ زنای شکمدار بو و زایمانِ دَرد و زائِنِ عذابِ جا ایژگره زِئی.

³ بازون ایتا دیگر نیشانه آسمانِ درون آشکارَ بوست: بیدین، ایتا پیله سُرخِ آژدها کی هَفتا کله و دَه تا شاخ داشتی، و اونِ کله ئانِ رو هَفتا تاج نَئه بو.

⁴ خو دُمِ امرا يک سیوّم آسمان ستاره ئانَ جَما کود و زمينِ سر فُکود. آژدها اُ زناکِ جُلُو کی زائِن دُبو بئسَا، تا هَطوکی اونِ زای بدُنیا بامو اونَ فَوَره.

⁵ اُ زَنای ايتا پسر بزا، ایتا پسر کی قراره آهنی عصا مَرا تمانِ ملتّانِ سر حُکومت بُکونه. ولی اونِ زای خُدا و اونِ تختِ سو اوساده بُبوست.

⁶ و اُ زَنای وياوان سو جیویشت، اُ جیگایی کی خُدا اونِ ره فراهم بُکوده، تا اويا هازار و دويست و شصت روج اونَ فارَس فارَس بُکونَد.

شیطان زمین سر تَوَده به

⁷ آسمانِ درون جنگ بُبوست. ميکائيل و اونِ فیریشته ئان آژدها اَمرا بجنگستید. آژدها و اونِ فیریشته ئان اوشانِ جُلُو جنگِ ره ویریشتید،

⁸ ولی آژدها شکست بُخورد و دِه آسمانِ درون جایی اوشانِ ره نُبو.

⁹ و پيله آژدها بیجير تَوَده بُبوست، یعنی هو قديمی لانتی کی ابليس يا شيطان دوخواده به، کی تمانِ دُنیایَ گُمراهَ کونه. اون، زمین سر تَوَده بُبوست و اونِ فیریشته ئانم اونِ مرا بيجير تَوَده بُبوستید.

¹⁰ بازون ایتا پیله اوخان آسمانِ درون بيشتاوستم، کی گفتی: «هسّا، اَمی خُدا نجات و قُدرت و پادشائی، و اونِ مسیحِ اقتدار بامو دَره. چون اونکی اَمی برارانَ افترا زِئی، و شبنده روج اَمی خُدا حضورِ درون اوشانَ بُهتان زَنه، بيجير تَوَده بُبوست.

¹¹ و اوشان، بَرّه خونِ مَرا و خوشانِ شهادتِ کلامِ مَرا اونِ سر حریف بُبوستید. چونکی اوشان خوشانِ جانَ دوست ناشتیدی، حتّی تا مَردَنِ موقع.

¹² پس اَی آسمانان و اَی کسانی کی آسمانانِ درون ایسائید، شادی بُکونيد! ولی وای بر شُمان، اَی زمين و اَی دريا، چونکی ابليس بَدجور غیظِ امرا شیمی سر، بيجير بامو، چونکی دَنه وقت کمه.»

¹³ و اُ موقع کی آژدها بيدِه زمين سر بیجیر تَوَده بُبوست، اُ زناکِ دُمبال بُشو کی ایتا پسر بِزا بو.

¹⁴ ولی اُ پیله عقابِ دوتا بال اُ زناکَ فَدَه بُبوست، تا اُ جیگایی کی ویاوان درون اونِ ره فراهم بُبوسته بو، پَرِه گیره و اویا لانتی جا دور بمانه، و ایی زمات و زماتانی و نیصفِ زماتی اونَ فارَس فارَس بِبه.

¹⁵ اُ لانتی ایتا آب روخانِ آبِ مانستن، خو دهنِ جا بیرون فُکود کی اُ زناک دُمبال بشه، تا سیل اونَ خو مَرا بِبَره.

¹⁶ ولی زمين اُ زناکِ یاری ره بامو و خو دهنَ واکود و سِيلیَ کی آژدها خو دهنِ جا بیرون فُکوده بو، فَوَرسته.

¹⁷ بازین آژدها زناکِ سر غیظ بُکود و بشو تا اونِ الباقی نسلِ امرا جنگ بُکونه، يعنی اوشانِ امرا کی خُدا حُکمانِ جا اطاعت کونيدی و عيسی شهادتَ قایم چسبیدی.

¹⁸ و آژدها دریا کنار رافا بأسا.