مَرقُس 9 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان1 عیسی ایوارده جمعیت و خو شاگردانَ بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، بعضیان کی اَیا ایسائید، تا خُدا پادشاییَ نیدینید کی خو قوت اَمرا آیه، مرگَ مزه ی نخوائید چیشتن.» عیسی دیم وَگرده 2 شش روج بعد، عیسی پِطرُس و یعقوب و یوحنایَ اوساد و اوشانَ خو مرا ایتا بلند کوه جُور ببرد تا تنها بیبید. اویا، اوشانِ جُلُو، عیسی دیم وگردست. 3 اونِ رخت خَیلی سیفیدا بوسته بو و برق زئی، اوجور کی دُنیا درون هیکّس نتانه ایتا رختَ اوطو سیفیدا کونه. 4 اویا، ایلیا و موسی پیغمبر اَشانِ چومان جُلُو ظاهیرَ بوستید و عیسی مرا گب زئن دیبید. 5 پِطرُس عیسیَ بگفت: «اوستاد، خُبه کی اَمان اَیا ایسائیم. وائال سه تا سایبان چاکونیم، ایتا تره، ایتا موسی ره و ایتائم ایلیا ره.» 6 پِطرُس نانستی چی بگه، چونکی اوشان خَیلی بترسه بید. 7 بازین، ایتا ابر اَشانِ سر سایه تَوَدَه و اوخانی اَبر جا فارسه کی، «اَنه می عزیز پسر، اونَ گوش فَدید.» 8 ناخبر، وقتی خوشانِ دوروَر فندرستید، جغیر عیسی هیکّسَ، خوشان پهلو نیده ئید. 9 وقتی کی کوه جا بجیر اَمون دیبید، عیسی اوشانَ دستور بدَه کی اونچی بیده بید هیکّسِ ره واگویا نُکونید تا زماتی کی انسان پسر مُرده ئان جا زنده ببه. 10 اوشان اَ جریانَ خوشان میان بدَشتید، ولی همدیگر جا واورسه ئید کی، ’مُردئان جا زنده بوستن‘ یعنی چی؟ 11 اوشان عیسی جا واورسه ئید: «چره تورات آموجگاران گیدی اول بایسی ایلیای پیغمبر بایه؟» 12 عیسی جواب بدَه: «البته کی ایلیای پیغمبر اَیه تا همه چیَ چاکونه. ولی چره انسان پسر باره بینیویشته بُبوسته کی بایسی خَیلی رنج بکشِه و اون اَمرا بد رفتاری بُکونید؟ 13 ولی من شمرأ گَم کی ایلیای پیغمبر، بامو و اوشان هر چی بخواستید اونِ مرا بُکودید، دُرست هُطو کی اون باره بینیویشته بُبوسته.» عیسی ایتا دیو بزِه پسر شفا دئه 14 وقتی اوشان، بقیه شاگردانِ ورجه فارسه ئید، بیده ئید دسته زیادی جه خلق اوشانَ دُورَ کودید و تورات آموجگارانم اَشان مرا بحث کودن دریدی. 15 خلق تا عیسیَ بیده ئید، همتان ماتا بوستید و بُدو بُدو عیسی ورجه باموئید و اونَ سلام بگفتید. 16 عیسی اَشان جا واورسه: «چی باره اوشانَ مرا بحث کونیدی؟» 17 ایتا مردای خلق میان جواب بدَه: «اوستاد، می پسرَ تی ورجه باوردم. چونکی ایتا پلید روح اونَ گرفتارَ کوده، کی اونَ لالَ کونه. 18 وقتی پلید روح اونَ گیره، اونَ بِگل زنه، اوجور کی اون دَهَن کخ کونه و خو گازان سر به سر فشار دئه و اونِ تن خُشکَ به. تی شاگردان جا بخواستم اُ پلید روحَ می پسر جا بیرونَ کونید، ولی نتانستید.» 19 عیسی اوشانَ جواب بدَه: «اَی بی‌ایمان نسل، تا اَکِی شیمی اَمرا ببم؟ تا اَکِی شیمی جا تاب باورم؟ اُ رِک می ورجه باورید.» 20 اوشان اُ رِکَ عیسی ورجه باوردید. اُ پلید روح وقتی عیسیَ بیده، فِلفُور اُ رِکَ به غش تَوَده اوجور کی بگِل بُخورد و هو طو کی اون دَهَن کَخ باورده بو، خاک سر غَلت خوردی. 21 عیسی رِک پئر جا واورسه: «چن وقته کی اَطویه؟» جواب بدَه: « جه هو موقع کی طِفل بو. 22 اَ روح هر وار اونَ آب و آتش درون اِگانه تا اونَ هلاکَ کونه. ولی اَگه تانی اَمَره رحم بُکون و اَمَره یاری بدن.» 23 عیسی بگفت: «اَگه تانی! هرکَس ره کی ایمان بدَره همه چی ممکنه.» 24 اُ رِکِ پئر درجا داد بزه و بگفت: «ایمان دَرم؛ مَرا یاری بدن تا می بی ایمانی سر حریف ببم!» 25 وقتی عیسی بیده کی ایتا دسته بُدو بُدو اُ طرف اَمون دَرید، پلید روحَ تَشَر بزِه و بگفت: «اَی کَر و لال روح، تره دستور دئَم، اون جا بیرون بیا و دِه هرگس اونِ درون نُشو!» 26 پلید روح نعره بکشِه و اُ رِکَ بدجور تکان بدَه و اونِ جا بیرون بامو. اُ رِک هُطو ایتا جنازه مانستن بُبوست، جوری کی خَیلی جه مردوم گفتیدی: «بمَرده.» 27 ولی عیسی رِکِ دَسَ بیگیفت، اونَ ویریزانه، و اُ رِی بپا بئسا. 28 وقتی عیسی بخانه بُشو، اونِ شاگردان خلوتی درون اونِ جا واورسه ئید: «چره اَمان نَتانستیم اُ پلید روحَ بیرون تَوَدیم؟» 29 عیسی اوشان جواب بدَه: «اَجور پلیدِ روح جغیر دُعا هیچی امرا بیرون نایه.» عیسی ایوارده خو مَردن و زنده بوستنَ پیشگویی کونه 30 اوشان اویا تَرکا کودید و جلیل ولایت میان ردّا بوستید. عیسی نخواستی هیکّس بدانه کی اون کویا ایسا، 31 چونکی خو شاگردانَ تعلیم دئی و اوشانَ گفتی کی: «انسان پسر مردوم دَسِ مرا تسلیم خوائه بوستن و اونَ کوشید. ولی سَه روج بمردابو پسی، زنده به.» 32 شاگردان عیسی منظورَ نفهمستیدی و ترسه ئیدی اون جا سؤال واورسید. کی پیله ترینه؟ 33 بازون کَفَرناحوم شار باموئید. هو موقع کی خانه درون ایسابید، عیسی شاگردان جا واورسه: «راه درون چی واسی بحث کودن دیبید؟» 34 ولی اَشان تام بزئید، چونکی راه درون اَن واسی کی کویتا جه اوشان پیله تره بحث کودن دیبید. 35 عیسی بینیشت و اُ دوازده شاگردَ دوخواد و بگفت: «هر کی خوائه اول ببه، بایسی آخر جه همه و همه کَس خیدمتکار ببه.» 36 بازین عیسی ایتا زاکَ باورد و اوشان میان بپا بدَشت و کشِه گیفت و اوشانَ بگفت: 37 « هر کی اَ کوج زاک مانستنَ می نام مرا قُبیل بُکونه، مرا قُبیل بُکوده و هرکس کی مَرا قُبیل بُکونه، نه مَرا، بَلکی اونی کی مَرا اوسِه بُکوده یَ قُبیل بُکوده دَره.» هر کَس ضّد اَمان نبه، اَمی اَمرا یه 38 یوحنا عیسیَ بگفت: «اوستاد، ایکَسَ بیده ئیم کی تی نام مرا دیو بیرونَ کودی، ولی چونکی جه اَمان نُبو، اون جُلُویَ بیگیفتیم.» 39 ولی عیسی بگفت: «اون جُلُویَ نیگیرید، چونکی هیکّس نتانه می نام اَمرا مُعجزه بُکونه و ایبچه دِئرتر، می بدیَ بُکونه. 40 چون هر کی ضّد اَمان نبه، اَمی اَمرا یه. 41 حئیقتن، شمرأ گَم، هر کَس اَن واسی کی شُمان مسیحِ شین ایسید حتی ایتا پیاله آب شمرأ فَدِه، بی شک بی پاداش نخوائه ماندن. وسوسه گُناه 42 « هر کی باعث ببه ایتا جه اَ کوجدانه ئان، کی مَرا ایمان دَرید بکَفید، اون ره بختر اَن بو کی ایتا پیله آسیاب سنگی اون گردن دور دَوَدید و اونَ دریا درون تَوَدید! 43 اَگه تی دَس، تره به گُناه فاکشه، اونَ بؤرسین. تره بختر اونه کی ایتا دَس اَمرا، ابدی زیندگی درون بیشی تا اونکی دو تا دَس مرا جهندم درون دَکفی. اُ آتش درون کی هرگس دُکشانه نیبه. 44 اُ جائی کی اونِ آتش خاموشی ناره. 45 اَگه تی لنگ تره به گُناه فاکشه، اونَ بؤرسین. تره بختر اونه کی ایتا لنگ اَمرا ابدی زیندگی درون بیشی، تا اونکی دو تا لنگ مرا جهندم درون اِگاده بیبی. 46 اُ جائی کی اونِ آتش دُکشانه نیبه. 47 اَگه تی چوم تره به گُناه فاکشه، اونَ بیرون باور، تره بختر اَنه کی ایتا چوم مرا خُدا پادشائی درون بیشی، تا اونکی دوتا چوم مرا جهندم درون اِگاده بیبی، 48 اُ جائی کی «”اوشانِ کلم نیمیره و آتش دُکشانه نیبه.“» 49 «چونکی همه آتش مرا شور خوائید بوستن. 50 نمک خُبه، ولی اَگه خو مزه یَ جه دَس بده، چُطو به دُواره اونَ شورَ کودن؟ شُمانم شیمی درون نمک بدَرید و همدیگر مرا صلح و صفا درون زیندگی بُکونید.» |
@ 2024 Korpu Company