مَرقُس 8 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانعیسی چهار هیزار نفر غذا دئه 1 اُ روجان درون، وقتی بازم ایتا پیله جمعیت جمَ بوسته بید، و چونکی هیچی خوردن ره ناشتید، عیسی خو شاگرانَ خو ورجه دوخواد و اَشان بگفت: 2 «می دیل اَ جماعت ره سوجه، چونکی الان سه روجه می اَمرائید و هیچّی خوردن ره نارید. 3 اَگه اَشانَ ویشتا سرا دَم تا خوشان خانه واگردید، راه درون زالش اَوریدی، چونکی بعضی جه اوشان، جه راه دور باموئید.» 4 شاگردان اونَ جواب بدَه ئید: «چُطو اینفر تانه اَ دوردکفته جیگا درون، اَ جماعت سئر کودن ره نان مُهیا بُکونه؟» 5 عیسی اوشان جا واورسه: «چن تا نان دَرید؟» اوشان بگفتید: «هفت تا.» 6 عیسی جماعتَ دستور بده تا زمین سر بینشینید. بازون هفت تا نانَ اوساد و بعد اَنکی شُکر بُکود، اوشانَ پلکَ کود، و خو شاگردانَ فَدَه تا خلق جُلُو بَنید؛ و شاگردانم اوشانَ جمعیت جُلُو بنَئید. 7 اوشان چن تا کوجدانه ماهی ئَم دَشتید. عیسی اوشان برکت بدَه و بگفت تا ماهی ئانَ مردوم جُلُو بنید. 8 همه بُخوردید و سئرَ بوستید و هفت تا زیبیلم پُر جه خُرده ئانَی کی بمانسته بو جمَ کودید. 9 اویا دوروَر چار هیزار نفر ایسابید. بازین عیسی جماعتَ سرا دَه 10 و درجا خو شاگردان اَمرا لوتکایَ سوارَ بو و دالمانوتا ی منطقه بُشو. فریسیان ایتا آسمانی نیشانه خوائیدی 11 فَریسی فرقه عالمان عیسی ورجه باموئید و اون مرا بنا به بحث کودن، بُکودید. اوشان عیسی امتحان کودن ره، اونِ جا ایتا آسمانی نیشانه بخواستید. 12 عیسی خو دیل جا ایتا آه بکشه و بگفت: «چره اَ نَسل نیشانه دُمبال دَره؟ حئیقتن، شمرأ گَم، هی نیشانه ئی اَ نسلَ فَدَه نخوائه بوستن.» 13 بازون اَشان جا سیوا بُبوست و ایوارده لوتکایَ بینیشت و اُ طرف آب بُشو. هیرودیس و فَریسیان خمیر مایه 14 شاگردان خاطرَ شو کی خوشان مرا نان اوسانید، و لوتکا درون ایتا دانه نان ویشتر ناشتید. 15 عیسی اوشانَ تشر بزه و بگفت: «واخُب بیبید، فَریسیان و هیرودیس خمیر مایه جا دوری بُکونید.» 16 پس شاگردان اَن واسی کی نان ناشتیدی همدیگر مرا بنا بُکودید بحث کودن. 17 عیسی کی اَنه دانستی، اوشانَ بگفت: «چره اَن واسی کی نان ناریدی همدیگر اَمرا بحث کودَن دَرید؟ هنو نانیدی و شمرأ حالی نیبه؟ شیمی دیل هنو سنگه؟ 18 چوم دَریدی و نیدینیدی؟ گوش دَریدی و نیشتاویدی؟ و شمرأ یاد نایه؟ 19 اُ موقع کی پنج تا نانَ، پنج هیزار نفر میان سام بُکودم، چن تا پیله سبد پُرَ کوده جه خُرده چیان جمَ کودید؟» اوشان بگفتید: «دوازده تا سبد» 20 «اُ هفت تا نانَ، چار هیزار نفر ره، چن تا زیبیل پُرَ کوده جه خُرده نانان جمَ کودید؟» بگفتید: «هفت تا زیبیل.» 21 عیسی اوشانَ بگفت: «هَنوزم نفهمستیدی؟» عیسی بیت صیدا درون ایتا کور مرداکَ شفا دئه 22 وقتی کی اوشان بِیت‌صِیْدا شارَ فارسه ئید، چن نفر ایتا کور مرداکَ عیسی ورجه باوردید، و اون جا منّت بُکودید کی اُ مرداکِ سر دَس بَنه. 23 عیسی اُ کور مرداکِ دَسَ بیگیفت و اونَ آبادی جا بیرون ببَرد. بازون اونِ چومان سر فیلّی فکود و خو دَسَ اونِ سر بَنه و واورسه: «هیچی دینی؟» 24 اُ مردای خو سر راستا کود و بگفت: «مردومَ دینَم، ولی دارانی مانستن کی راه شئون دریدی.» 25 بازون عیسی ایوار دِه خو دَسَ اونِ چومان سر بَنه. هو موقع اُ مرداک خو چومانَ وازا کود و اونِ چوم سو وَگردَست، و همه چیَ خُب دئی. 26 عیسی اونَ بخانه اوسه کود و بگفت: «حتی اُ آبادی درونم نُشو.» پطُرسِ اعتراف عیسی باره 27 عیسی خو شاگردان مرا فیلیپی قیصریه دوروَر دهاتان بُشو. راه درون، خو شاگردان جا واورسه: «مردوم گیدی من کیسَم؟» 28 اوشان جواب بدَه ئید: «بعضیان گیدی تعمید دئنده یحیائی، بعضیان گیدی ایلیای پیغمبری و بعضی دیگه ئم گیدی ایتا جه پیغمبران ایسی.» 29 عیسی اوشان جا واورسه: «ولی شُمان گیدی من کیسم؟» پِطرُس جواب بدَه: «تو مسیح موعودی.» 30 عیسی اوشانَ جِدی قدغن بُکود کی اونِ باره هیکّسَ هیچّی نیگید. عیسی خو مردن و زنده بوستنَ پیشگویی کونه 31 بازین عیسی بنا به اوشان آموختن بُکود کی بایسی انسانِ پسر خَیلی رنج بکشه و ریش سیفیدان و کاهنان سران و تورات آموجگاران اونَ ردّا کونید، بُکوشته ببه و سه روج بازون زنده ببه. 32 عیسی اَ گبَ آشکارا اوشانَ بگفت، پِطرُس عیسیَ ایتا گوشه ببرد و اون مَرا تنُدی اَمرا گب بزه. 33 ولی عیسی وگردست، خو شاگردان فندرست و پِطرُسَ تشر بزه و بگفت: «می جا دورَ بو، اَی شیطان! چونکی تی فیکران آدم شینِ، نه خُدا شین.» 34 عیسی جماعتَ خو شاگردان مرا دوخواد و اوشانَ بگفت: «اَگه اینفر بخوائه می دُمبال بایه، بایسی خورِه حَشا بُکونه، خو صلیبَ اوسانه و می دُمبال بایه. 35 چون هر کی بخوائه خو جانَ نیجات بِده، اونَ جه دَس خوائه دَئن ولی هر کی می واسی و انجیل واسی خو جانَ جه دَس بِده، اونَ نیجات خوائه دَئن. 36 آدم ره چی فایده دَره کی تمان دُنیایَ بِدَره ولی خو جانَ دَبازه؟ 37 آدمی خو جان دوواره بدَس اَوردن ره چی تانه فدِه؟ 38 چون هر کی اَ زینا کار و گُناه کار نَسل میان جه من و می گبان عار بدَره، انسان پسرَم هو زمات کی خو آسمانی پئر جلال درون، مُقدّسِ فیریشته ئان مَرا اَیه، اونِ جا عار خوائه داشتن.» |
@ 2024 Korpu Company