مَرقُس 5 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلاندیو بزِه مرداک شفا 1 بازون اُ طرف دریا، جِراسیان منطقه سمت بُشوئید. 2 وقتی عیسی لوتکا جا پیاده بوست ایتا مردای کی پلید روح اون گرفتارَ کوده بو، درجا قبرستان جا بیرون بامو و اونَ بیده. 3 اُ مردای قبرستان میان سر کودی و دِه هیکّس نتانستی اونَ حتی زنجیر مرا دَوده و بدره. 4 چون هربار کی اون قُل و زنجیر مرا دوَسته بید، زنجیرَ ورسنه بو و قُلَ بشکنه بو. هیکّس نتانستی کی اونَ آرامَ کونه. 5 شبندروج قبرستان میان و کوه کمر درون نعره زئی و سنگ مرا خورَه زخمی کودی. 6 وقتی کی اُ مردای عیسیَ دورادور بیده، بُدو بُدو بامو و عیسی لنگ جیر بکفت، 7 پیله اوخان مرا نعره بزِه و بگفت: «اَی عیسی، خُدای متعال پسر، تو می اَمرا چی کار دَری؟ تره بِخُدا قسم دئم، کی مَرا عذاب نَدی!» 8 چونکی عیسی اونَ بگفته بو: «اَی پلید روح، اَ مرداک جا بیرون بیا!» 9 عیسی اونِ جا واورسه: «تی نام چیسه؟» جواب بدَه: «می نام قشونِ؛ چونکی اَمان خَیلی زیادیم.» 10 و عیسیَ خَیلی منّت بُکود کی اوشانَ جه اُ منطقه بیرون تانوده. 11 هو دورور پوشته ئان سر، ایتا پیله گله خوک غذا خوردن دیبید. 12 پلید ارواح عیسیَ منّت بُکودید و بگفتید: «اَمره خوکان درون اوسِه کون وائال اوشانِ درون بیشیم.» 13 عیسی اوشانَ وائَشت کی بشد. پلید ارواح بیرون باموئید و خوکانِ درون بُشوئید. اُ گله ئی کی دورور دو هَزار تا خوک بید، جه پوشته سراجیری دریا وَر رَم بُکودید و آب درون دَمَردید. 14 خوکبانان فرار بُکودید و اَ جریانَ شار و دهات درون واگویا بُکودید. مردومم بیرون باموئید تا اونچیَ کی ایتفاق دکفته بو، بیدینید. 15 اوشان عیسی ورجه باموئید و وقتی بیده ئید کی اُ دیو بزِه مرداک کی پیشتر اُ قشونِ گرفتار بو، هسّا رخت دُکوده و عاقیلان مانستن اویا نیشته، بترسه ئید. 16 اوشانی کی اَ جریانَ بیده بید، اونچیَ کی دیو بزِه مرداک و خوکان سر بامو بو، مردوم ره واگویا بُکودید. 17 اوشان عیسی جا بخواستید کی اَشانِ منطقه جا بیرون بشه. 18 وقتی عیسی لوتکایَ سوار بوستن دوبو، اُ مردای کی پیشتر دیو بزِه بو، عیسیَ منّت بُکود کی اونِ مرا بشه. 19 ولی عیسی وَئنلاشت و اونَ بگفت: «بخانه،تی خویش و قوم ورجه بوشو و اوشانَ بُگو کی خُداوند تره چی بُکوده و چُطو تره رحم بُکوده.» 20 اُ مردای بُشو و دِکاپولیسِ منطقه درون، هر اونچی کی عیسی اون ره بُکوده بو جار زئی و مردوم همه حیرانَ بوستیدی. عیسی ایتا زناک و یایروس کُرَ شفا دئه 21 عیسی ایوار دِه لوتکا مرا اُ طرف دریا بُشو. دریا کنار، ایتا پیله خلق اون دور جمَ بوستید. 22 ایتا جه عبادتگا رئیسانَم کی یایروس نام دَشتی، اویا بامو و عیسی دِئن مرا اونِ لنگ جیر بکفت 23 و منّت کونان بگفت: «می کوجدانه کُر مَردن دَره. منّت کونم بَائی، تی دَسَ اونِ سر بَنی تا شفا بیگیره و زنده بمانه.» 24 پس عیسی اون مرا بُشو. خیلیانم عیسی دُمبالسر رادکفتید. اوشان خَیلی اون سر زور اَوردید. 25 اُ خلق میان، ایتا زنای ایسا بو کی دوازده سال خونشویی دَشتی. 26 اُ زنای طبیبانِ دسِ جا خَیلی رنج بکشه بو و تمان خو دارائیَ هه راه درون خرج بُکوده بو؛ خُب کی نُبوسته بو هیچ، بدترَم بوستن دوبو. 27 اُ زنای عیسی باره بیشتاوست، و جمعیتِ جا اونِ پوشت سر بامو و اون قبای دَس فاکشه. 28 چونکی خو مرا بگفته بو: «اَگه حتی اونِ قبای دَس بزنم، شفا گیرم.» 29 هو دَم اونِ خونشویی بَند بامو و خو تن درون حس بُکود کی اُ ناخوشی جا شفا بیگیفته. 30 عیسی هو دَم بفهمست کی ایتا نیرو اونِ جا بیرون بُشو. پس خلق میان خو دوروَر نیگا بُکود و واورسه: «کی می قبا یَ دَس بزه؟» 31 اونِ شاگردان جواب بدَه ئید: «دینی کی مردوم جه هر طرف تی سر زور اَوردن دَرید؛ هسّا ”واورسی کی مَرا دَس بزه؟“» 32 عیسی خو دوروَرَ فندرستی تا بیدینه کیسه کی اَ کارَ بُکوده. 33 پس اُ زنای کی بفهمسته بو چُطو شفا بیگیفته، ترس و لرز امرا بامو، عیسی لنگ جیر بکفت و تمان حئیقتَ اونِ ره بگفت. 34 عیسی اُ زناکَ بگفت: «کُر جان، تی ایمان تره شفا بدَه. بوشو بسلامت و اَ ناخوشی جا شفا بیگیر!» 35 عیسی هنو گب زئن دوبو کی چن نفر یایروس، عبادتگا رئیس خانه جا، باموئید و بگفتید: «تی کُر بمَرد! دِه چره اوستادَ زحمت دیئی؟» 36 ولی وقتی عیسی اوشان گبَ بیشتاوست، عبادتگا رئیسَ بگفت: «ترسئن نوا! فقط ایمان بدَر.» 37 و وَئنلاشت ده هیکّس جغیر پِطرُس و یعقوب و یعقوب برار، یوحنا اون دُمبال بشه. 38 هَطو کی عبادتگا رئیس خانه فارسه ئید، عیسی بیده غُلغُله یه و مردوم گریه کونیدی و بلند صدا مرا شیون کودیدی. 39 پس بُدورن بُشو و اوشانَ بگفت: «چره اَیا غُلغُله یه و گریه و زاری کودن دَریدی؟ کُر نمَرده، بَلکی خوفته.» 40 اوشان عیسی ره خنده بُکودید. بعد اَنکی عیسی تمانِ اوشانَ بیرونَ کود، اُ کُرِ پئر و مار و شاگردانیم کی اونَ اَمرا ایسابید خو مرا اوساد و اُ جائی کی کُر نئَه بو، بُدورن بُشو. 41 عیسی کُرِ دَسَ بیگیفت و اونَ بگفت: «تالیتا، کُوم! یعنی: «اَی کوجی کُر، تره گَم ویریز!» 42 اُ کُر درجا ویرشت و بنا به را شئون بُکود. اون دوازده سال دَشتی. اوشان جه اَ ایتفاق خَیلی حَیرانَ بوستید. 43 عیسی اوشانَ قدغَن بُکود و دستور بدَه کی وائانلانید هیکّس اَ جریان جا واخُب ببه، و بگفت ایچی اُ کُرِ فَدید تا بُخوره. |
@ 2024 Korpu Company