مَرقُس 4 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانکشاورز نَقل 1 ایواردِه عیسی دریا کنار بنا به آموختن بُکود. خَیلی خلق اونَ دُورَ کوده بید هُطو کی مجبوری لوتکائی کی دریا درون نئَه بو سوارَ بو و اونِ سر بینیشت، هُطو کی تمان خلق، دریاکنار ایسا بید. 2 عیسی خَیلی چیانَ نقلان مرا، اوشانَ یاد بدَه. اون، خو تعلیم درون اَشانَ بگفت: 3 «گوش بدَید! ایتا روج ایتا کشاورز دانه فکونی ره بیرون بُشو. 4 وقتی کی دانه فکودن دوبو، ایپچه راه درون فووست و پَرنده ئان باموئید و اوشانَ بُخوردید. 5 ایپچه دِه چُؤُر زمین سر فووست کی خاک زیادی ناشتی. پس زو زپّه بزه، چره کی خاک عُمقی ناشتی. 6 ولی هَطو کی آفتاو بُجور بامو، همه بُسوخت و خُشکا بو، چونکی بنِه ناشتی. 7 ایپچه توموش گومار میان فووست. توموش پیله بوست و اوشانَ خفه کود و دانه ئان بار ناوردید. 8 الباقی دانه ئان خُب زمینِ سر فووست و زپّه بزه، سبزا بوست و بار باورد و زیادَ بوست، بعضی سی، بعضی شصت و بعضی صد برابر.» 9 بازین عیسی بگفت: «هر کی گوش ایشتاوستن ره دَره، بیشتاوه.» 10 اُ زمات کی عیسی تنها بو، اُ دوازده شاگرد و اوشانی کی اونِ دور ایسابید، اونِ جا اَ نقلان باره واورسه ئید. 11 عیسی اَشانَ بگفت: «خُدا پادشائی راز فهمستن شمرأ فدَه بُبوسته، ولی دیگران ره، همه چی نقل مانستن بگفته به 12 تا: «ببه کی فندَرید، ولی نیدینید ببه کی بیشتاوید، ولی نفهمید، نبه کی وگَردید و ببَخشه بیبید!“ 13 بازین عیسی اَشان بگفت: «اَ نقل نفهمیدی؟ پس چُطو بقیه نقلان خوائید فهمستن؟ 14 کشاورز خُدا کلامَ کاره. 15 بعضی جه مردوم اُ دانه ئانیَ مانیدی کی راه سر فیوید، اویا کی کلام بکاشته به؛ هَطو کی اوشان کلامَ ایشتاویدی، شیطان درجا اَیه و کلامی کی اوشان درون بکاشته بُبوسته یَ، قاپه. 16 بعضی ده مردوم، دانه ئانیَ مانید کی چُؤُر زمین سر فیوید؛ اوشان کلامَ ایشتاوید و درجا اونَ ذوق مرا قُبیل کونید، 17 ولی چونکی خوشان درون بنِه ناریدی، فقط ایپیچه زمات دوام اَورید. بازون خُدا کلام واسی، وقتی سختی یا عذاب درون دَکفید، هو دَم تاش خوریدی. 18 دسته ئی دیگر، اُ دانه ئان مانستنید کی توموش گومار میان فُووستید؛ خُدا کلامَ ایشتاوید، 19 ولی اَ دُنیا دیل ناگرانیان و مال دُنیا زرق و برق و دیگر چیانِ هَوَس اَشان دیل درون نیشینه و خُدا کلامَ خفه کونه و بار ناوره. 20 ولی اُ دانه ئان کی خُب زمین سر فووستید؛ خُدا کلامَ ایشتاوید، اونَ قُبیل کونید و سی، شصت و صد برابر، بار اَورید.» گرسوزِ نقل 21 عیسی اوشانَ بگفت: «مگه گرسوز اَورید تا اونَ ایتا دَلف یا تخت جیر بنید؟ مگه اونَ چراغدان سر نَنیدی؟ 22 چونکی هیچّی جیگا بُخورده نیه مَگر آشکار بوستن ره، و هیچّی قایمَ بوسته نیه مَگر اونِ برملا بوستن ره. 23 هر کی گوش ایشتاوستن ره دَره بیشتاوه.» 24 بازین عیسی دُمباله بدَه و بگفت: «مواظب بیبید کی چی ایشتاویدی. هو عیار مرا کی بکِشید، شمرأ بکِشه بِه، و حتی ویشترم عوض گیریدی. 25 چون اونیَ کی دَره، ویشتر فَدَه خوائه بوستن و جه اون کی ناره، حتی هونیم کی دَره فیگیفته خوائه بوستن.» نقلِ، دانه ئی کی پیله به 26 عیسی بگفت: «خُدا پادشائی ایتا مرداکیَ مانه کی زمین سر دانه فکونه. 27 شبندروج، چی اون خواب درون ببه چی بیدار ببه، دانه سبزا به و پیله بِه. ولی اُ مرداکَم نانه چُطو اَ طو بِه. 28 زمین، خورِه خورِه بار اَوره: اول ساقه پیله بِه، بازون پس غوشه و بعد غوشه یِ پُر جه دانه. 29 ولی وقتی دانه برسه، کشاورز درجا دأرِه یَ بِئِن ره اوسانه، چونکی بِئِن فصل فارسه.» خردل دانه نقل 30 عیسی اوشانَ بگفت:«خُدا پادشائیَ بگیم چیَ مانه، یا چی نقلی مرا اونَ واشکافانیم؟ 31 خُدا پادشائی، ایتا خردل دانه یَ مانه. خردل، کوجی ترین دانه ئیِ کی زمین درون کاریدی، 32 با اَ حال وقتی بکاشته بُبو، سبزا بِه و تمان باغ گیائان جا پیله تر بِه و پیله خال ئان اَوره، هُطو کی آسمان پَرنده ئان تانیدی اونِ سایه جیر فک چاکونید.» 33 عیسی تا اویا کی تانِستید بفهمید، اَجور نقلان مرا، خُدا کلامَ اَشان ره گفتی. 34 اون اوشان اَمرا جغیر نقل گب نزئی؛ ولی زماتی کی خو شاگردان مرا خلوت درون ایسابو، همه چیَ اوشان ره واشکافانه ئی. عیسی دریا کولاکَ آرام کونه 35 هو روج، وقتی غروب فارسه، عیسی خو شاگردانَ بگفت: «بائید دریا اُ طرف بیشیم.» 36 اوشان خلقَ تَرکا کودید و عیسیَ هو لوتکا درون کی نیشته بو، خوشان مرا ببَردید. چن تا دِه لوتکائم اون همرائی کودید. 37 ناخبر ایتا پیله کولاک ویریشت. دریا کؤل به کؤل اوجور لوتکای زئی کی نزدیک بو لوتکا آب جا پُرَ به. 38 ولی عیسی لوتکا پوشت، خو سر ایتا بالش سر بنه بو و خوفته بو. شاگردان اونَ ویریزانه ئید و بگفتید: «اوستاد، تره مهم نیئه کی مَردَن دَریم؟» 39 عیسی ویرشت و باد تشر بزِه و دریایَ بگفت: «ساکت بُبو! آرام بیگیر!» هو موقع باد بینیشت و دریا خَیلی آرام بیگیفت. 40 بازین عیسی خو شاگردان بگفت: «چره اَطو هراسانید؟ هنو ایمان ناریدی؟» 41 شاگردانِ دیل درون ایتا پیله ترس دکفته بو و همدیگر گفتیدی: «اَن کیسه کی حتی باد و دریائم اون جا فرمان بَرید!» |
@ 2024 Korpu Company