مَرقُس 16 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

عیسی زنده بوستن

¹ وقتی کی مُقدّسِ شنبه روج بُگُذشته، مریم مَجدَلیّه و مریم یعقوب مار و سالومه، حنوط بیهه ئید تا بیشید و عیسی جنازه یَ روغنی عطر بزنید.

² پس هفته اوّلتا روج ، صوب دَمان، وقتی کی آفتاو بُجور اَمون دوبو، زَناکان مقبره سمت رادکفتید.

³ اوشان همدیگرَ گفتیدی: «کی خوائه سنگیَ کی مقبره جُلُو نئَه امرا ایتا گوشه گیل بده؟»

⁴ ولی وقتی مقبره یَ نیگا بُکودید، بیده ئید کی اُ سنگ کی خَیلی پیله بو، جه مقبره جُلُو ایتا کنار گیل بُخورده دَره.

⁵ وقتی کی مقبره بدرون بُشوئید ایتا جوانَ بیده ئید کی سیفید قبا به تن دَشتی و راست وَر نیشته بو. زناکان اونِ دِئن جا بترسه ئید.

⁶ اُ جوان اَشان بگفت: «نترسید. شُمان عیسی ناصری دُمبال گردیدی هون کی اونَ مصلوبَ کودید. اون زنده بُبوسته؛ اَیا نئسا. اُ جائی کی اونِ جنازه یَ بَنَه بید فَندرید.

⁷ هسّا، بیشید و اون شاگردان و پطرُسَ بیگید کی اون پیشتر جه شُمان جلیلِ ولایت شه؛ اویا اونَ خوائید دِئن، هُطو کی پیشتر شمرأ بگفته بو.»

⁸ پس زناکان بیرون باموئید و مَقبره جا فرار بُکودید، چونکی اَشان جان پرکستن دوبو و حَیرانَ بوسته بید. اوشان هیکّسَ هیچّی نگفتید، چره کی ترسه ئید.

⁹ وقتی عیسی هفته اوّلتا روج صوب دَم زنده بُبوست اول، مریم مجدَلیه ره کی اونِ جا هفت تا دیو بیرونَ کوده بو، ظاهیرَ بوست.

¹⁰ مریمَم بُشو و اون شاگردان ره کی ماتم بیگیفته بید و گریه زاری کودن دیبید خبر ببرد.

¹¹ ولی اوشان وقتی بیشتاوستید کی عیسی زنده بُبوسته و مریم اونَ بیده، واور نُکودید.

¹² بازون، عیسی خورَه ایتا دیگر قیافه اَمرا دوتا جه اوشان ره کی زمینان سر شئون دیبید، ظاهیرَ کود.

¹³ اُ دونفر واگردستید و بقیه شاگردانَ اَ جریان جا با خبر بُکودید، ولی شاگردان، اَشان گبَ واور نُکودید.

¹⁴ بازون عیسی اُ یازده تا شاگرد ره، وقتی کی غذا سر نیشته بید، ظاهیرَ بوست و اوشانَ بی ایمانی و سنگ دیلی واسی اَشان تشر بزه، چون اوشانی کی عیسیَ بعد اَنکی زنده بُبوسته بو بیده بیدِ گبَ وَاور نُکودید.

¹⁵ هو موقع اَشان بگفت: «سراسر دُنیا بیشید و اِنجیلَ تمان مردومان ره اعلام بُکونید.

¹⁶ هر کَس کی ایمان باوره و غُسل تعمید بیگیره، نیجات گیره. ولی هر کَس کی ایمان ناوره، محکوم بِه.

¹⁷ و اَ نیشانه ئان اوشان شین ایسه کی مَرا ایمان دَریدی: می نام مَرا دیوانَ بیرون خوائید کودن و تازه زوانان مَرا گب خوائید زئن

¹⁸ و لانتیانَ خوشان دَسان مَرا گیریدی، و هر وقت زهری بُخورید کی کوشه، اوشانَ هیچی نیبه، و ناخوشان سر دَس خوائید نَئَن و اوشان شفا خوائید یافتن.»

¹⁹ پس، عیسیِ خُداوند بعد اونکی اَ گبان اَشانَ بگفت، به آسمان بُجور ببَرده بُبوست و خُدا راست دَس بینیشت.

²⁰ شاگردانَم بیرون بُشوئید و همه جا تعلیم بدَئید. خُداوند اَشانِ اَمرا کار کودی، و خو کلامَ اُ نیشانه ئان و مُعجزه ئان مرا کی شاگردان انجام دئید، ثابت کودی.