مَرقُس 14 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانکوکلا عیسی کوشتن ره 1 دو روج به پِسَخ عید و فطیر بمانسته بو. کاهنان سران و تورات آموجگاران ایتا راه دُمبال بید تا حیله مرا هُطو کی هیکّس نفهمه، عیسیَ گرفتارَ کونید و اونَ بُکوشید، 2 چونکی اوشان گفتیدی: «نه اَ عید روجان درون، نبه کی مردوم شورش بُکونید.» 3 وقتی عیسی بِیت‌ْعَنْیا آبادی، شَعمونِ خوره بیگیفته خانه درون سُفره سر نیشته بو، ایتا زنای ایتا مرمری ظرف روغنی عطرِ مرا جه سُنبُلِ خالص کی خَیلی گرانقیمتم بو عیسی ورجه بامو. اُ زنای ظرفَ بشکنه و روغنی عطرَ عیسی سر فکود. 4 بعضی جه اوشانی کی اویا ایسابید بَرزَخا بوستید، همدیگرَ بگفتید: «چره اَ روغنی عطر بایستی اَطو لا ببه؟ 5 تانستیم اونَ ویشتر جه سیصد دینار بُفروشیم و اون پولَ نادارانَ فدیم.» اوشان خَیلی اُ زناکَ سرکوفت بزئید. 6 ولی عیسی اَشان بگفت: «اونَ کار نوا دَشتنید. چره اونَ ناراحتَ کونیدی؟ اون می واسی قشنگِ کار بُکوده. 7 چونکی نادارانَ همیشک شیمی مرا دَرید و هر وقت بخوائید تانیدی اوشانَ فارسید، ولی من همیشک شیمی ورجه نئسام. 8 هرچی کی اَ زاناکِ دسِ جا بر اَمویی، انجام بدَه. اون اَ کارِ مرا، می تنَ جُلُوتر دفن بوستن ره، آماده کوده. 9 حئیقتن شمرأ گَم، تمان دُنیا میان، هر جا کی ”اِنجیل“ اعلام ببه، اَ زناکِ کارَم اونِ یاد ره واگویا خوائه بوستن.» یهودا عیسیَ خیانت کونه 10 بازین یهودایِ اَسخَریوطی کی ایتا جه دوازده شاگرد بو، کاهنانِ سرانِ ورجه بُشو تا عیسیَ اوشان دَس فَده. 11 اوشان وقتی یهودا گبان بیشتاوستید، خوشحالَ بوستید و قول بدئید کی اونَ پول فَدید. پس یهودا ایتا فرصتِ دُمبال بو تا عیسیَ تسلیمَ کونه. پسخ شام شاگردانِ مرا 12 عید فطیرِ اوّلتا روج کی پِسَخِ بَرّه یَ قُربانی کونیدی، عیسی شاگردان اونِ جا واورسه ئید: «خوائی کویا بیشیم و تره تهیه بیدینیم تا پِسَخ شامَ بُخوری؟» 13 عیسی دوتا جه خو شاگردان اوسِه کود و اوشانَ بگفت: «شار بیشید؛ اویا مرداکیَ ایتا گوُله آب مرا دینیدی. اونَ دُمبال بُکونید. 14 هر جائی کی بدرون بُشو، اُ صابخانه یَ بیگید ”اوستاد گِه، می مِیمانخانه کویا ایسه تا می شاگردان مرا پِسَخ شامَ بُخورم؟“ 15 اون ایتا پیله تَلار، فَرش بُبوسته و آماده شمرأ نیشان خوائه دَئن. اویا امرا تهیه بیدینید.» 16 بازین شاگردان شار بُشوئید، همه چیَ هُطو کی عیسی اَشانَ بگفته بو، بیده ئید و پِسَخ عیدِ شامَ فراهم بُکودید. 17 وقتی شب فارسه، عیسی خو دوازده شاگرد مرا اویا بُشو. 18 وقتی کی اوشان سُفره سر نیشته بید و غذا خوردن دیبید، عیسی بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم کی ایتا جه شُمان کی می مرا غذا خوردن دَره مَرا دُشمند دَس خوائه فَدَن.» 19 شاگردان پَکَر بُبوستید و ایتا ایتا، عیسی جا واورسه ئید: «مَن کی اُ کَس نیئم؟» 20 عیسی اوشان بگفت: «اون ایتا جه شُمان دوازده شاگرده، هونی کی خو نانَ می مرا ایتا پیاله درون ببره. 21 انسان پسر هُطو کی اونِ باره خُدا کلام درون بینیویشته بُبوسته، خوائه شئون، ولی وای به حال اُ کَس کی انسان پسرَ دُشمند دَس فَده. اونِ ره بختر اَن بو کی هرگس بزا نُبوسته بی.» 22 وقتی هنو خوردن دیبید، عیسی نانَ اوساد و شُکر بُکود، پلکَ کود و شاگردانَ فَدَه و بگفت: «فیگیرید، اَنه می تن.» 23 بازون جامَ اوساد و بعد اَنکی شُکر بُکود، اوشانَ فدَه و همه اون جا بُخوردیدی. 24 و عیسی اَشانَ بگفت: «اَنه می خون، خونِ عهد، کی خیلیانِ واسی فووسته به. 25 حئیقتن، شمرأ گَم دِه انگورِ محصولِ جا نُنوشم تا اُ روج کی اونَ خُدا پادشائی درون، تازه بُنوشم.» 26 اوشان بعد اَنکی ایتا آواز بخواندیدی، زیتون کو سمت را دکفتید. عیسی پِطرُس حَشا کودنَ پیشگویی کونه 27 عیسی شاگردانَ بگفت: «شُمان همتان می واسی تاش خوریدی، چونکی زکریای پیغمبر کتاب درون بیینویشته بُبوسته، «”چوپانَ خوائم زئن و گوسفندان پخشَ بید.“ 28 ولی بعد اونکی زنده بُبوستَم، جُلُوتر جه شُمان جلیل ولایت شم.» 29 پِطرُس عیسیَ بگفت: «حتی اَگه همه تی واسی تاش بُخورید، من تاش نُخورم.» 30 عیسی پِطرُسَ بگفت: «حئیقتن، تره گَم، هه ایمشب، پیش جه اونکی خوروس دو وار بخوانه، تو سه وار مَرا حَشا خوائی کودن!» 31 ولی پِطرُس خو حرف سر بئسا و بگفت: « اَگه لازم ببه تی مرا بیمیرم، تره حَشا نخوائم کودن.» همه شاگردانم هَنه بگفتید. عیسی جِتسیمانی باغ درون دُعا کونه 32 بازین اوشان ایتا جا کی جِتْسیمانی نام دَشتی بُشوئید. عیسی اویا خو شاگردانَ بگفت: «اَیا بینیشینید، تا من دُعا بُکونم.» 33 و پِطرُس و یعقوب و یوحنای خو مرا ببَرد و خَیلی پریشان و دیل نگران بُبوست و اَشانَ بگفت: 34 «اَنقد می جان غُرصه دَره کی مَردن درم. اَیا بأسید و بیدار بمانید.» 35 بازین ایپیچه عیسی پیش بُشو، خاک سر بکفت و دُعا بُکود:کی اگر به اُ ساعت اونِ جا ردّا به. 36 و بگفت: «ای آبّا، ای پئر، همه چی تره ممکنه. اَ جامَ می جا دورَ کون، ولی نه به می خواسته بلکی به تی خواسته.» 37 وقتی عیسی واگردَست، بیده اوشان همه خوفته ئید. پس پطرُسَ بگفت: «شَمعون، خوفته ئی؟ نتانستی ای ساعت بیدار بئسی؟ 38 بیدار بمانید و دُعا بُکونید تا اِمتحان درون دنکفید. روح حئیقتن خوائه، ولی جسم نتانه.» 39 پس عیسی ایواردِه بُشو و هو دُعایَ بُکود. 40 وقتی واگردَست، بیده اَشان هنو خواب درونید، چونکی اوشانِ چومان خَیلی سنگینَ بوسته بو. اوشان نانستیدی عیسیَ چی بیگید. 41 بازین عیسی سیومین وار شاگردان ورجه بامو و اَشانَ بگفت: «هنو خواب درونید و استراحت کودن دریدی؟ ده وَسه! اُ ساعت فارسه. هسّا انسان پسر گُناکارانِ دَس تسلیمَ بِه. 42 ویریزید، بیشیم. فندرید، اونی کی مَرا تسلیم کونه جه راه فارسه.» عیسی گرفتارَ بوستن 43 عیسی هَطو گب زئن دوبو کی نا خبر یهودا، ایتا جه اُ دوازده شاگرد، ایتا دسته مرا کی کولاکَت و شمشیر دَشتید امون دبید. اوشان، جه کاهنانِ سران و تورات آموجگاران و ریش سیفیدان طرف باموئید. 44 اونی کی عیسیَ تسلیم کودن دبو، اوشانی کی اون مرا بیدَ علامت بدَه بو و بگفته بو: «اونیکی ماچی بدَم، هونه؛ اونَ بیگیرید و مراقبت اَمرا اونَ ببرید.» 45 وقتی یهودا اویا فارسه، درجا عیسیَ نزدیکَ بو و بگفت: «اوستاد!» و اونَ ماچی بدَه. 46 هو موقع اُ آدمان عیسی سر فُووستید و اونَ گرفتارَ کودید. 47 ولی ایتا جه اوشانی کی اویا ایسابو خو شمشیرَ فاکشه و پیله کاهن خیدمتکارِ بزِه و اون گوشَ واوه. 48 عیسی اوشانَ بگفت: «مگه من رازنم کی کولاکَت و شمشیر مرا می گیفتن ره باموئید؟ 49 من هر روج شیمی جُلُو معبد درون تعلیم دئیم و مَرا نیگیفتیدی. ولی مُقدّس کتِابان بینیویشته بایسی به انجام فارسه.» 50 بازون تمان شاگردان اونَ وِلا کودید و فرار بُکودید. 51 ایتا جوان کی فقط ایتا پارچه خو دور واپِخته بو، عیسی دُمبال رادکفت. اوشان اونَم بیگیفتید، 52 ولی اونچیَ کی دُکوده بو وِلا کود و لُخت سُوخت فرار بُکود. عیسی محاکمه یهود شورا ورجه 53 عیسیَ پیله کاهن ورجه ببَردید. اویا همۀ کاهنان سران و ریش سیفیدان و تورات آموجگاران جمَ بوسته بید. 54 پِطرُسم دورادور عیسی دُمبال شوئی تا پیله کاهنِ خانه صارا درون فارسه. پس هویا، آتش پهلو، مأموران مرا بینیشت تا خورَه گرمَ کونه. 55 کاهنان سران و تمانِ شورا آدمان، چندتا گُوائی دُمبال عیسی ضّد بید تا اونَ بُکوشید؛ ولی هیچّی پیدا نُکودید. 56 با اَنکی خیلیان، دوروغ گُوائی ضّد عیسی بدَه بید، ولی اَشان گُوائی همدیگر اَمرا جور در نَموئی. 57 بازین چن نفر ویریشتید و به دوروغ، عیسی ضّد گُوائی بدئید و بگفتید: 58 «اَمان خودمان بیشتاوستیم کی گفتی، ”اَ معبد کی آدمان دس مرا بساخته بُبوسته فگوردانم و سَه روج میان، ایتا دِه معبد چاکونم کی آدمان دَس مرا بساخته نُبوسته.“» 59 ولی حتی اوشانِ گُوائی جور در نَموئی. 60 بازون پیله کاهن ویریشت و همه کَس جُلُو عیسی جا واورسه: «هی جوابی نیدی؟ اَن چیه کی تی ضّد گُوائی دیئیدی؟» 61 ولی عیسی هُطو ساکت بئسا و جوابی ندَه. ایوار ده پیله کاهن اون جا واورسه: «تو مسیح موعود، خُدای متوراک پسری؟» 62 عیسی اون بگفت: «ایسَم، و انسان پسرَ خوائید دِئن کی خُدای قادرِ راستِ دَسِ وَر نیشته و آسمانِ ابران مرا اَیه.» 63 بازون پیله کاهن خو یخه یَ چاک بدَه و بگفت: «دِه چی احتیاج به گُوائه؟ 64 اونِ کُفرَ بیشتاوستید. شیمی حُکم چیسه؟» اوشان همتان عیسیَ محکوم بُکودید کی اونِ حق مرگه. 65 بازون بعضیان بنا بُکودید اون سر فیلّی فُکودن؛ اوشان عیسیَ چومانَ دوَستید و هُطو کی اونَ زئن دیبید، گفتیدی: «جه غیب بُگو کی تره بزه!» مأمورانم عیسیَ بیگیفتید و بزِئید. پطُرس حَشا کودن 66 هو موقع کی پِطرُس هنو چینه جیر، صارا درون ایسابو، ایتا جه پیله کاهن کولفَتان اویا بامو 67 و پطرُسَ بیده کی آتش پهلو خورَه گرمَ کودن دَره. اُ کولفت اونَ فَندَرست و بگفت: «تونم عیسیِ ناصری اَمرا بی.» 68 ولی پِطرُس حَشا بُکود و بگفت: «نَانم و نفهمم کی چی گی!» اَنه بگفت و خانه در سو بُشو. هه موقع خوروس بخواند. 69 ایواردِه اُ کولفَتِ چوم، اونَ دَکفت و اوشانیَ کی اویا ایسابید، بگفت: «اَ مردای ایتا جه اوشانه.» 70 ولی پِطرُس بازم حَشا بُکود. ایپیچه دئرتر، اوشانی کی اویا ایسابید، ایوار دِه پطرُسَ بگفتید: «بی شک توئم ایتا جه اوشانی، چونکی جلیل شین ایسی.» 71 ولی پِطرُس بنا به لَعن تورا بُکود و قسم بُخورد و بگفت: «من اَ مرداکیَ کی گیدی، نَشناسم!» 72 هو دَم، خوروس دومین وار بخواند. بازون پِطرُس عیسی گبان بیاد باورد کی اون بگفته بو: «پیش جه اونکی خوروس دو وار بخوانه، سَه وار مَرا حَشا خوائی کودن». پس اون دیل بیگیفت و گریه بُکود. |
@ 2024 Korpu Company