متّی 7 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلاندیگرانَ قضاوت نُکونید 1 «قضاوت نُکونید تا شمرأ قضاوت نبه. 2 هَطو کی دیگرانَ قضاوت کونیدی، شمرأم قضاوت بِه، و هو عیارِ مرا کی بکشید، شمرأ بکشه بِه. 3 چره اِسپیلَ تی برارِ چومِ درون دینی، ولی جه کُنده ئی کی تی چومِ درون دَری واخُب نیئی؟ 4 چُطو تانی تی برارَ بیگی، ”برار، وائال اِسپیلَ تی چومِ جا بیرون باورم“، حالا اَنکی کُنده ئی تی چومِ درون دَری؟ 5 اَی ریاکار، اول کُنده یَ تی چومِ جا بیرون باور، بازون بختر تانی دِئن تا اِسپیلَ تی برارِ چومِ جا بیرون باوری. 6 «اونچی کی مُقدّسه، سَگانَ فَندید و شیمی مُرواریدانَ خوکانِ ره فونکونید، نبه کی اوشانَ دَمَجید و واگردید و شمرأ واتلاخانید. بَخوائید، واموجید، بُکوبید 7 «بَخوائید، کی شمرأ فَدَه بِه؛ واموجید، کی یابیدی؛ بُکوبید، کی در شیمی رو وازا به. 8 چونکی هر کی بخوائه، بدَس اَوَره و هر کی واموجه، یابه و هر کی بُکوبه، در اونِ رو وازا بِه. 9 کویتَا جه شُمان، اَگه اونِ پسر اَنِ جا نان بَخوائه، ایتا سنگ اونَ فدِه؟ 10 یا اَگه ماهی بَخوائه، ایتا لانتی اونَ فَدِه؟ 11 پس اَگه شُمان کی شرورید، دانیدی کی بایسی شیمی زاکانَ، خُرم چیان فَدید، چَندر ویشتر شیمی پئر کی آسمانِ درونِ، اوشانیَ کی اونِ جا بخوائید، خُرم چیان خوائه فدَن. 12 هو کردکارانیَ بُکونید کی خوائید مردوم شیمی مرا بُکونید. اَنِه، تمانِ تورات و پیغمبرانِ بینیویشته ئان. زیندگی راه 13 «تَنگِ درِ جا بدرون بیشید، چونکی پت و پَنِ اُ دَر و سألِ اُ راه کی به مرگ ختم بِه و اوشانی کی اَ رائَ بدرون شیدی زیادید. 14 ولی تَنگِ اُ در، و سخته اُ راه کی به زیندگی ختم بِه، و اوشانی کی اونَ یابیدی کم ئید. دار و اونِ بار 15 « دوروغِ پیغمبرانِ جا دوری بُکونید. اوشان گوسفندانِ رختِ مرا شیمی ورجه اَئیدی، ولی باطنِ میان واشی گُرگانَ مانید. 16 شُمان اوشانَ، اَشانِ بارِ جا خوائید ایشناختن. مگه انگورَ توموش جا، و انجیلَ هَرزِ واشِ جا چینیدی؟ 17 جه اَ رو، هر خُبِ دار خُبِ بار دئه، ولی بَدِ دار بدِ بار. 18 خُبِ دار نَتانه بدِ بار باوره، و بدِ دار ئم نَتانه خُبِ بار فدِه. 19 هر داری کی خُبِ بار فاندَه، وَاوِه و آتش درون اِگاده بِه. 20 پس شُمان اوشانَ اَشانِ بار ئانِ جا خوائید ایشناختن. 21 «نه اَنکی هر کَس مَرا ’آقا، آقا‘ دوخوانه آسمانِ پادشائیَ بدرون شه، بلکی اونی کی می پئرِ خواسته یَ کی آسمان درون ایسا، انجام بده. 22 اُ روجِ درون خَیلیان مَرا خوائید گفتن: "آقا، آقا، مگه تی نامِ مرا نبوّت نُکودیم؟ مگه تی نامِ مرا دیوانَ بیرون تانودَئیم؟ مگه تی نامِ مرا خَیلی مُعجزه ئان نُکودیم؟“ 23 ولی رُک و راست اوشانَ گَم، ”هرگس شمرأ نشناختم. می جا دورَ بید، اَی بدکاران!“» بلدِ معمار و نادانِ معمار 24 «پس هر کی می اَ گبانَ بیشتاوه و اوشانَ عمل بُکونه، هو عاقلِ مرداکیَ مانه کی خو خانه یَ سنگِ سر چاکود. 25 وقتی کی وارش بوارست و سیل رادکفت و باد ویریشت و اُ خانه سر زور باورد، خرابَ نُبو چونکی اونِ پِی، سنگِ سر نئَه بو. 26 ولی هر کی می اَ گبانَ بیشتاوَه و اوشانَ عمل نُکونه، هو نادانِ مرداکیَ مانه کی خو خانه پِیَ فورشِ سر چاکود. 27 هَطو کی وارش بوارست و سیل رادکفت و باد ویریشت و اُ خانه سر زور باورد، ویرانَ بو، و اونِ ویرانی پیله بو!» 28 هَطو کی عیسی اَ گبانَ به آخر فارسانه، مردوم اونِ آموختنِ جا ماتا بوستید، 29 چونکی قدرتِ اَمرا مردومِ آموختی، نه اَشانِ تورات آموجگارانِ مانستن. |
@ 2024 Korpu Company