متّی 3 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانتعمید دَئنده یحیی، مسیح رائَ، آبادَ کونه 1 اُ روجانِ درون تعمید دَئنده یحیی، ظهور بُکود. اون یهودیه ویاوانِ درون، موعظه کودی و 2 گفتی: «توبه بُکونید، چونکی آسمانِ پادشائی نزدیکه!» 3 اَن هونه کی اِشعیایِ پیغمبر اونِ باره گِه: «اُ مرداکِ اوخان کی ویاوانِ درون داد زنه: ”خُداوندِ رایَ آبادَ کونید! اونِ مسیرانَ هموارَ کونید!“» 4 یحیی شُترِ پَشمِ جا رَخت دُکودی و ایتا چرمی غیش خو کَمر دَوَستی، و اونِ غذا، ملخ و صارائی عسل بو. 5 اورشلیمِ مردوم و تمانِ یهودیه و اُردنِ روخان کنارِ دوروَر، همتان اونِ ورجه شوئیدی 6 و خوشانِ گُنائانَ اعتراف کودید و اُردنِ روخانِ درون اونِ جا غُسل تعمید گیفتید. 7 ولی یحیی وقتی بیده که خَیلی جه فَریسی فرقه عالمان و صَدّوقی فرقه عالمان اویا کی اون تعمید دئه، اَمون دَرید، اوشانَ بگفت: «اَی اَفعی بزاسته ئان، کی شمرأ واخُب بُکوده تا جه غضبی کی در پیش نئَه جیویزید؟ 8 پس شیمی کارانِ مرا نیشان بدید کی راست راستی توبه بُکودید 9 و شیمی مرا نیگید کی: ”اَمی جدّ ابراهیمه.“ چونکی شمرأ گَم، خُدا تانه اَ سنگانِ جا ابراهیمِ ره زاکان بوجود باوره. 10 حتی الانم تُوُر، دِه دارانِ بیخ سر نئَه. هنِ واسی هر داری کی خُبِ بار فانده، وَاوِه و آتشِ درون اِگاده بِه.» 11 «من شمرأ توبه واسی، آبِ مرا غُسلِ تعمید دئم؛ ولی اونکی بعدِ من اَیه قوی تر جه منه و من حتی قابیل نیئَم اون چاروغَ جُفتا کونم. اون شمرأ روح القدس و آتشِ مرا تعمید خوائه دَئن. 12 اون خو سه چَنگَه یَ خو دَس درون دَره تا خو خرمنَ دوجینه و گندمَ خو کندوجِ میان ذغیره بُکونه، ولی کولوشَ اُ آتشِ درون کی هرگس دُکشانه نیبه سوجانه.» عیسی تعمید 13 بازون عیسی جلیلِ جا، اُردنِ روخان بامو تا یحیی جا تعمید بیگیره. 14 ولی یحیی تَقلّا بُکود کی اونِ جُلُو یَ بیگیره و اونَ بُگفت: «مَنم کی بایسی تی جا تعمید بیگیرم، و حَلا تو می ورجه اَموندری؟» 15 عیسی اونِ جوابِ درون بُگفت: «وائال الان اَطو ببه، چون اَمَره دُرُست تر اَنه کی خُدا حُکمانَ تمان و کمال بجا باوریم.» پس یحیی قُبیل بُکود. 16 وقتی عیسی تعمید بیگیفت، دَرجا آبِ جا بیرون بامو. هو دَم آسمان وازَ بوست و یحیی، خُدا روحَ بیده کی کوتری مانستن بجیر بامو و عیسی سر بینیشت. 17 بازون ایتا اوخان آسمانِ جا فارسه کی «اَنِه می عزیزِ پسر کی اونِ جا راضی ئم.» |
@ 2024 Korpu Company