متّی 26 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانکوکلا عیسی کوشتن ره 1 گوقتی عیسی تمان خو گبانَ به آخر فارسانه، خو شاگردانِ بگفت: 2 «دانیدی کی دو روج دیگه، پِسَخ عید فارسه و انسان پسرَ تسلیم خوائید کودن تا مصلوب ببه.» 3 پس کاهنانِ سران و مردوم ریش سیفیدان، پیله کاهن کاخ درون کی قیافا نام دَشتی، جمَ بوستید 4 و کوکلا دیچه ئید کی چُطو حیله مرا عیسیَ گرفتارَ کونید و بُکوشید. 5 ولی گفتید: «نه عید روجان درون، نبه کی مردوم شورش بُکونید.» 6 هو وقتی کی عیسی بِیت‌ْعَنْیا درون، شَعمونِ خوره بیگیفته خانه میان ایسابو، 7 زناکی ایتا مرمری شیشه عطر مرا کی خَیلی گرانقیمت بو اون ورجه بامو و هو موقعی کی عیسی سُفره سر نیشته بو عطرَ اون سر فکود. 8 شاگردان هَطو کی اَنه بیده ئید غیظ مرا، بگفتید: 9 «اَ اِصراف چی شینه؟ اَ عطرَ شاستی گرانتر فُروختن و اون بهایَ نادارانَ فَدن.» 10 عیسی کی اَنه دانستی اوشانَ بگفت: «چره اَ زناکَ ناراحتَ کونیدی؟ اون می واسی خُب کار بُکوده. 11 نادارانَ همیشک شیمی مرا دَرید ولی مَرا همیشک نخوائید داشتن. 12 اَ زنای اَ عطر فکودن اَمرا می تنِ رو، در اصل مَرا دَفن کودن ره آماده بُکوده. 13 حئیقتن شمرأ گَم، تمان دُنیا میان، هر جا کی ”اِنجیل خُب خبر“ اعلام ببه، اَ زناکِ کارم اونِ یاد ره واگویا خوائه بوستن.» یهودا خیانت 14 هو موقع یهودایِ اَسخَریوطی کی ایتا جه دوازده شاگرد بو، کاهنانِ سران ورجه بُشو 15 و بگفت: «مره چی فَدید اَگه عیسیَ شیمی دَس فَدَم؟» پس اوشان سی تا سکه نقره، اونَ فدَئید. 16 جه اُ زمات، یهودا ایتا فرصتِ دُمبال بو تا عیسیَ تسلیمَ کونه. آخرتا شام 17 اوّلتا روج عید نان بی خمیر مایه، شاگردان عیسی ورجه باموئید و واورسه ئید: «کویا خوائی تره تهیه بیدینیم تا عیدِ پِسَخ شامَ بُخوری؟» 18 عیسی اَشانَ بگفت کی شار سو، فلان کَس ورجه بیشید و اونَ بیگید: «اوستاد گه: ”می وقت فارسن دَره. خوائم پِسَخ رسمَ تی خانه درون می شاگردانِ اَمرا بجا باورم.“» 19 شاگردان هَطو کی عیسی بگفته بو، بُکودید و پِسَخَ حاضیرا کودید. 20 شب فارسه و عیسی خو دوازده شاگرد مرا سُفره سر بینیشت. 21 شام خوردَن موقع، عیسی بگفت: «حئیقتن، شمرأ گَم، ایتا جه شُمان، مَرا دُشمند دَس خوائه فَدَن.» 22 شاگردان خَیلی غُرصه دار بُبوستید و ایتا ایتا عیسی جا واورسه ئید: «منکی اُ کَس نیئم، آقا؟» 23 عیسی جواب بدَه: «اون کی خو دَسَ می مرا ایتا پیاله درون بره هونه کی مَرا تسلیم خوائه کودن. 24 انسان پسر هُطو کی اونِ باره خُدا کلام درون بینیویشته بُبوسته، خوائه شئون، ولی وای به حال اُ کَس کی انسان پسرَ دُشمند دَس فَده. بختر اون بو کی هرگس بزا نُبوسته بی.» 25 بازون یهودا، اونی کی عیسیَ تسلیم کونه، بگفت: «اوستاد، من کی اُ کَس نیئم؟» عیسی جواب بدَه: «تو اَطو بگفتی!» 26 وقتی هنو خوردن دیبید، عیسی نانَ اوساد و شُکر بُکود، پلکَ کود و خو شاگردانَ فَدَه و بگفت: «ویگیرید، بُخورید اَنه می تن.» 27 بازون جامَ اوساد و بعد اَنکی شُکر بُکود اونَ شاگردان فَدَه و بگفت: «شُمان همتان اَنِ جا بُنوشید. 28 اَنه می خون، جدیدِ عهدِ ره کی خَیلیانِ گُنائان بخشئنِ واسی فُووسته به. 29 شمرأ گَم دِه انگورِ محصولِ جا نُنوشم تا اُ روج کی شیمی مرا می پئر پادشائی درون، تازه بُنوشم.» 30 بازون بعد اَنکی ایتا آواز بخواندیدی، زیتون کو سمت را دکفتید. پطرُسِ حَشا کودن 31 بازون عیسی شاگردان بگفت: «امشب شُمان همه می واسی تاش خورید. چونکی زکریای پیغمبر کتاب درون بیینویشته بُبوسته، «”چوپانَ خوائم زئن و گوسفندان گله پخشَ بید.“ 32 ولی بعد اَنکی زنده بُبوستم، پیش جه شُمان جلیلِ ولایت سو خوائم شئون.» 33 پِطرُس جواب بدَه: «حتی اَگه همه تی واسی تاش بُخورید، من هرگَس تاش نُخورم.» 34 عیسی پِطرُس بگفت: «حئیقتن، تره گَم کی هه اِمشب، پیش جه اَنکی خوروس بخوانه، تو سه وار مَرا حَشا خوائی کودن!» 35 ولی پِطرُس بگفت: «حتی اَگه لازم ببه تی مرا بیمیرم، تره حَشا نخوائم کودن.» الباقی شاگردانم اَطو بگفتید. جِتْسیمانی باغ 36 هو موقع عیسی خو شاگردانَ مرا ایتا جا کی جِتْسیمانی نام دَشتی بُشو و اَشانَ بگفت: «اَیا بینیشینید تا من اویا بشم، دُعا بُکونم.» 37 بازون پِطرُس و زِبِدی دو تا پسرَ خو مرا ببَرد و غُرصه دار و پریشان بُبوسته، 38 اَشانَ بگفت: «زیادی غُرصه جا، مَردن درم. اَیا بأسید و می اَمرا بیدار بمانید.» 39 بازین عیسی ایپیچه پیش بُشو، دیمِ مرا خاک سر بکفت و دُعا بُکود: «اَی می پئر، اَگه بِه اَ جام می جا ردّا به، ولی نه به می خواسته، بلکی به تی خواسته.» 40 بازون خو شاگردان ورجه وگردَست و بیده کی اوشان خوفته ئید. پس پِطرُس بگفت: «نتانستید ای ساعت می مرا بیدار بأسید؟ 41 بیدار بمانید و دُعا بُکونید تا اِمتحان درون دنکفید. روح خوائه، ولی جسم نتانه.» 42 پس عیسی ایواردِه بُشو و دُعا بُکود: «اَی می پئر، اَگه نیبه کی، اَ جامْ نُنوشته، می جا ردّا به، پس اونچی تی اراده یه انجام ببه.» 43 وقتی وَگردَست، بیده اَشان هنو خواب درونید، چونکی اوشانِ چومان سنگینَ بوسته بو. 44 پس ایوارده اَشانَ وِلا کود و بنه بُشو و سیوّمی بار ره، بازم هو دُعایَ بُکود. 45 بازون شاگردان ورجه بامو و اَشانَ بگفت: «هنو خواب درونید و استراحت کودن دَرید؟ هسّا اُ وقت، فارسن دَره و انسان پسر گُناکارانِ دَس تسلیمَ بِه. 46 ویریزید، بیشیم. هسّا اونی کی مَرا تسلیم کونه جه راه فارسه.» عیسی گرفتارَ بوستن 47 عیسی هنو گب زئن دوبو کی یهودا، ایتا جه اُ دوازده نفر، ایتا پیله دسته مرا کی کولاکَت و شمشیر دَشتید، کاهنانِ سران و مردوم ریش سیفیدان طرف، جه راه فارسه ئید. 48 اونی کی عیسیَ تسلیمَ کونه اوشانی کی اون مرا بیدَ ایشاره بزه و بگفت: «اونی کی ماچی بدَم، هونه؛ اونَ بیگیرید.» 49 بازین درجا عیسیَ نزدیکَ بو و بگفت: «سلام، اوستاد!» و اونَ ماچی بدَه. 50 عیسی اون بگفت: «اَی رِفق، تی اُ کار واسی کی باموئی هو کارَ بُکون.» بازون اُ دسته جُلُو باموئید، عیسی سر فُووستید و اونَ گرفتارَ کودید. 51 هه موقع، ایتا جه اوشانی کی عیسی مرا بو خو دسَ شمشیر سمت ببرد، اونَ فاکشه و ایتا ضربه پیله کاهن خیدمتکار بزه و اون گوشَ واوه. 52 ولی عیسی اون بگفت: «تی شمشیرَ غلافَ کون چونکی هر کی شمشیر فاکشه شمشیر مرا ئم بُکوشته به. 53 مگه خیال کونی نتانم هه الان می پئر جا بخوائم کی ویشتر جه دوازده لشکر فیریشته می کمک ره روانه بُکونه؟ 54 ولی اَطو مُقدّس کِتابان پیشگوئیان چُطو به حئیقت فارسه کی گه، اَ ایتفاقان بایسی دکفه؟» 55 هو وقت میان، رو به اُ خلق بگفت: «مگه من رازنم کی کولاکَت و شمشیر مرا می گیفتن ره باموئید؟ من هر روج معبد درون نیشتیم و تعلیم دئیم و مَرا نیگیفتیدی. 56 ولی اَشان همه ایتفاق دکفته تا پیغمبران پیشگوئیان به حئیقت فارسه.» بازون تمان شاگردان اونَ وِلا کودید و فرار بُکودید. محاکمه یهود شورا ورجه 57 اوشان کی عیسیَ بیگیفته بید، اونَ قیافا پیله کاهن ورجه ببَردید. اویا تورات آموجگاران و ریش سیفیدان جَم بید. 58 ولی پِطرُس دورادور عیسی دُمبال شوئی تا پیله کاهنِ خانه صارا درون فارسه. پس بدرون بُشو و مأموران مرا بینیشت تا عاقیبت کارَ بیدینه. 59 کاهنان سران و تمانِ شورا آدمان، ایتا دوروغ گُوائی دُمبال عیسی ضّد بید تا اونَ بُکوشید؛ 60 با اَنکی خَیلی دوروغگو گُوائان جُلُو باموئید، اَجور چی ئی پیدا نُبوست. آخر بسر دو نفر جُلُو باموئید 61 بگفتید: «اَ مرداک بگفته ”من تانم خُدا معبدَ فگوردانم و سَه روج میان اونَ ایوارده چاکونم.“» 62 بازون پیله کاهن ویریشت و رو به عیسی بگفت: «هی جوابی نیدی؟ اَن چیه کی تی ضّد گُوائی دیئیدی؟» 63 ولی عیسی هَطو ساکت بأسا. پیله کاهن اون بگفت: «تره قسم دئم به خُدای زنده کی اَمَره بُگو اَگه تو مسیح موعودی، خُدا پسر.» 64 عیسی جواب بدَه: «تو اَطو بگفتی! و شمرأ گَم کی بازین پس انسان پسرَ خوائید دِئن کی قدرت راست دَسِ وَر نیشته و آسمان ابران مرا اَیه.» 65 بازون پیله کاهن خو یخه یَ چاک بدَه و بگفت: «کُفر بگفت! دِه چی احتیاج به گُوائه؟ حلا کی اونِ کُفرَ بیشتاوستید، 66 شیمی حُکم چیسه؟» اوشان جواب بدَه ئید: «اونِ سزا مرگه!» 67 بازون عیسی دیمِ سر، فیلّی فُکودید، اونَ بزئید. بعضی ئم اونَ کشیده بزئید، 68 گفتیدی: «اَی مسیح، جه غیب بُگو کی تره بزِه؟» پِطرُس حَشا 69 و ولی پِطرُس، خانه بیرون، صارا میان نیشته بو کی کولفَتی اونِ ورجه بامو و بگفت: «تو هم عیسی جلیلی مرا بی!» 70 ولی پِطرُس همه تانِ جُلُو حَشا بُکود و بگفت: «نَانم چی گی!» 71 بازین خانه ی در سو بُشو. اویا ایتا دِه کولفَت، اونَ بیده و اوشانی کی اویا ایسابیدَ بگفت: «اَ مرداکم عیسیِ ناصری مرا بو!» 72 پِطرُس بازم حَشا بُکود، قسم بُخورده کی «مَن اَ مردَ نشناسم.» 73 ایپیچه دئرتر، مردومی کی اویا ایسابید، جُلُو باموئید و پِطرُسَ بگفتید: «شک ناریم کی توئم ایتا جه اوشانی! تی لفظ جا معلومه!» 74 بازون پِطرُس بنا به لَعن تُورا بُکود و قسم بُخورد، بگفت: «اَ مردَ نَشناسم!» هو دَم خوروس بخواند. 75 هو موقع پِطرُس عیسی گبانَ بیاد باورد کی بگفته بو: «پیش جه اَنکی خوروس بخوانه، تو سه وار مَرا حَشا خوائی کودن!» پس پِطرُس بیرون بُشو و زَرخ، گریه بُکود. |
@ 2024 Korpu Company