متّی 17 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانعیسی دیم وگرده 1 شش روج بعد عیسی، پِطرُس و یعقوب و اونِ برار یوحنایَ اوساد و اوشانَ خو مرا ایتا بلندِ کوهِ جور ببرد، تا تنها بیبید. 2 اویا، اوشانِ جُلُو ، عیسی دیم وگردست: اونِ دیم، آفتاوِ مانستن سوسو کودی و اونِ رَخت سیفیدی جا برق زئی. 3 هه موقع، موسیِ پیغمبر و ایلیایِ پیغمبر، اَشانِ چومانِ جُلُو ظاهیرَ بوستید و عیسی مرا بنا به گب زئن بُکودید. 4 پِطرُس عیسیَ بگفت: «آقا، خُبه کی اَمان اَیا ایسائیم. اَگه بخوائی، سَه تا سایبان چاکونم، ایتا تره، ایتا موسی ره و ایتائم ایلیا ره.» 5 پِطرُس هنو اَ چیانَ گفتن دوبو کی ناخبر ایتا نورانی ابر اَشانِ سر سایه تَوَدَه، ایتا اوخان ابرِ جا فارسه کی: «اَنه می عزیزِ پسر کی اونِ جا راضی ئَم؛ اونِ گوش فَدید!» 6 اَ اوخانِ ایشتاوَستن مرا، شاگردان خَیلی بترسه ئید و دیمِ مرا زمین سر بکفتید. 7 ولی عیسی نزدیک بامو و خو دسَ اوشان سر بنه و بگفت: «ویریزید و نترسید!» 8 وقتی خوشانِ چومانَ وازا کودید، دِه هیکّسَ جغیر عیسی نیده ئید. 9 هو موقعی کی کوه جا بجیر اَمون دیبید، عیسی اوشانَ دستور بدَه: «اونچیَ کی بیده ئید هیکّسِ ره واگویا نُکونید، تا اُ زمات کی انسانِ پسر مُرده ئانِ جا زنده ببه.» 10 شاگردان عیسی جا واورسه ئید: «پس چره توراتِ آموجگاران گیدی کی اول بایسی ایلیایِ پیغمبر بایه؟» 11 عیسی جواب بدَه: «ایلیایِ پیغمبر اَیه و همه چیَ چاکونه. 12 ولی من شمرأ گَم کی ایلیای پیغمبر بامو، ولی اونَ نشناختیدی و هر اونچی خواستیدی اونِ مرا بُکودید. جه اَ رو انسانِ پسرم اوشانِ دَسِ مرا عذاب خوائه کشِئن.» 13 بازون شاگردان بفهمستید کی تعمید دَئنده یحیی باره، اوشانِ مرا گب زنه. دیو بزِه پسرِ شفا 14 وقتی کی خلقِ ورجه واگردَستید، ایتا مردای عیسی نزدیکی بامو و اونِ جُلُو زانو بزه و بگفت: 15 «آقا، می رِکَ رحم بُکون؛ اون غَشیئه و خَیلی عذاب کشِه، چونکی خَیلی وقتان خوره آب و آتش درون تَوَده. 16 اونَ تی شاگردانِ ورجه باوردم، ولی نَتانستید اونَ شفا بدید.» 17 عیسی جواب بدَه: «اَی نسلِ بی‌ایمان و کَج رو، تا اَکِی شیمی اَمرا ببم و شیمی جا تاب باورم؟ اُ رِکَ می ورجه باورید.» 18 پس عیسی دیوَ تَشَر بزِه و دیو رِکِ جا بیرون بُشو و اون هو دَم، شفا بیگیفت. 19 بازون شاگردان عیسی ورجه باموئید و خلوتی اونِ جا واورسه ئید: «چره اَمان نَتانستیم اُ دیوَ بیرون تَوَدیم؟» 20 عیسی جواب بدَه: «جه اَ رو کی شیمی ایمان کَمه. حئیقتن، شمرأ گَم، اَگه ایتا کوجی خردل دانه اَندر ایمان بدَرید، تانیدی اَ کوهَ بیگید ”جه اَیا، به اویا، بوشو“ و خوائه شئون و هی کاری شمرأ محال نخوائه بوستن. 21 ولی اَجور پلیدِ روح جغیرِ روزه و دُعا بیرون نیشه. عیسی دُوّم تا پیشگوئی خو مَردن و زنده بوستن باره 22 وقتی کی جلیلِ درون جمَ بوستید، عیسی اَشانِ بگفت: «انسانِ پسر مردومِ دَسِ مرا تسلیم خوائه بوستن. 23 اوشان اونَ کوشیدی و اون سیوم روجِ درون، زنده خوائه بوستن.» و شاگردان خَیلی پریشانَ بوستید. سکّه ماهی دهنِ درون 24 بعدِ اونکی عیسی و اونِ شاگردان کَفَرناحومِ شارَ فارسه ئید، مأمورانی که دو درهمی مالیاتَ جمَ کودید، پطرُسِ ورجه باموئید و بگفتید: «شیمی اوستاد نخوائه معبدِ مالیاتَ فَدِه؟» 25 پِطرُس جَواب بدَه: «پس چی کی فَدِه!» وقتی پِطرُس بخانه بامو، پیش جه اَنکی ایچی بگه، عیسی اونَ بگفت: «اَی شَمعون، دُنیا پادشائان، کی ئانِ جا باج و خراج فیگیریدی؟ جه خوشانِ مردوم، یا غریبه ئانِ جا؟ چی گی؟» 26 پِطرُس جواب بدَه: «غریبه ئانِ جا.» عیسی اونَ بگفت: «پس اوشانِ مردوم، مُعافید! 27 ولی اَنِ واسی کی اَشانَ ناراحتَ نُکونیم، دریا کنار بُشو و قرماق تَوَد. اولی ماهیَ کی بیگیفتی، اونِ دَهَنَ وازا کون. ایتا چار دِرْهَمی سکه یابی. اونِ مرا می سَام و تی سَامَ اَشانَ فَدَن.» |
@ 2024 Korpu Company