متّی 10 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلاندوازده رسول 1 هو موقع عیسی خو دوازده تا شاگردَ خو ورجه دوخواد و اَشانَ قدرت فدَه تا پلیدِ ارواحَ بیرونَ کونید و هر درد و ناخوشیَ شفا بدید. 2 اَنه اُ دوازده تا رسولانِ نام: اول، شَمعون شناس به پِطرُس و اون برار آندریاس؛ یعقوب زِبِدی پسر و اونِ برار یوحنا؛ 3 فیلیپُس و بَرتولْما؛ توما و خراجگیرِ مَتّی؛ یعقوب حَلْفای پسر و تَدّای؛ 4 شَمعونِ وطن پرست و یهودایِ اَسخَریوطی کی عیسیَ دُشمندِ دَس فَدَه. 5 عیسی اَ دوازده کَسَ اوسِه کود و اوشانَ سفارش بُکود: «غیریهودیانِ ورجه نیشید و هیّتا جه سامِریان شارانَ بدرون نیشید، 6 بلکی فقط اسرائیلِ مردومِ ورجه کی اَویرَ بوسته گوسفندان ایسید بیشید. 7 وقتی کی شیدی، اعلام بُکونید و بیگید کی آسمانِ پادشائی نزدیکِ. 8 ناخوشانَ شفا بدید، مُرده ئانَ زنده بُکونید، خوره بیگیفته ئانَ شفا بدید و دیوانَ بیرونَ کونید. مُفت فیگیفتید، مُفتم فَدید. 9 هی زَر یا نقره یا مِرس شیمی کمرغیشِ درون، شیمی امرا نبَرید 10 و سفرِ واسی، کوله بار یا زیادی پیرهن یا پاپوش یا دَسِ چو اونسانید؛ چونکی کارگرِ روزی اونِ حقّ. 11 هر شار یا دهاتیَ کی بدرون شیدی، ایکَسَ واموجید کی قابیل ببه و تا اُ زمات کی اُ محلَ تَرکا نُکودید، اُ خانه درون بأسید. 12 وقتی کی ایتا خانه درون شیدی، بیگید ”سلام بر شُمان.“ 13 اَگه اهل اُ خانه قابیل ببه، شیمی سلامِ برکت اُ خانه درون مانه؛ وگرنَه شیمی سلامِ برکت شمرأ واگرده. 14 اَگه اینفر شمرأ قُبیل نُکود و یا شیمی گبانَ گوش فَانده وقتی کی اُ خانه یا شارَ تَرکا کودن دَرید شیمی لنگانِ خاکَ بتکانید. 15 حئیقتن شمرأ گَم، داوری روجِ درون، مجازاتِ تاب، سُدوم و غُمورَّه شارِ واسی سأل تر خوائه بوستن تا اُ شارِ ره.» 16 «من شمرأ گوسفندانِ مانستن گُرگ ئانِ میان اوسِه کونم. پس لانتی مانستن واخُب بیبید و کوترِ مانستن فقیر. 17 مردومِ جا دور بأسید. اوشان شمرأ حاکمانِ دَس واسپاریدی و خوشانِ عبادتگائانِ درون شَلتاق خوائید زِئن. 18 می واسی شمرأ فرمانداران و پادشائانِ ورجه خوائید بَردن تا اوشانِ جُلُو و دُنیا مردومانِ میان گُوائی بدید. 19 ولی وقتی شمرأ گرفتارَ کونید، نگران نیبید کی چُطو یا چی بیگید. اُ وقتِ درون اونچیَ کی بایسی بیگید شمرأ فدَه بِه. 20 چون اونکی گب زنه شُمان نیئید، بلکی شیمی پئرِ روحِ کی شیمی زوانِ مرا گب خوائه زِئن. 21 برار، برار و پئر، زاکَ، مرگِ دَس فدِه. زاکان، ضدِ خوشانِ پئر و مار ویریزیدی و اوشانَ به کوشتن دیئیدی. 22 تمانِ مردوم می نامِ واسی شیمی جا خَفت خوائید داشتن. ولی هر کی تا به آخر بئسه، نیجات خوائه گیفتن. 23 وقتی کی ایتا شارِ میان شمرأ اذیت بُکونید، ایتا دیگه شار فرار بُکونید. حئیقتن، شمرأ گَم، پیش جه اونکی بتانید تمانِ اسرائیلِ شارانِ درون بیشید، انسانِ پسر خوائه اَمون.» 24 «شاگرد خو اوستادِ جا سرتر نیه و نه غلام خو اربابِ جا بُجورتر. 25 شاگرد ره هَن وَسّه کی خو اوستا مانستن ببه و غلامِ ره کی خو ارباب مانستن ببه. اَگه خانه اربابَ، بعلزبول، یعنی دیوانِ پیله تر دوخوانید، اهل خانه یَ چی خوائید دوخوادن؟» 26 «هَنِ واسی، اوشان جا هَراس ندَرید. هیچی جخُفته نیه کی آشکار نبه و هیچی جیگا بُخورده نیه کی بیده نبه. 27 اونچیَ کی ظولماتِ درون شمرأ بگفتم، روشنائی درون بیگید و اونچیَ کی شیمی گوشِ درون بگفته بُبوستِ، بام ئانِ جور جار بزنید. 28 اوشانِ جا کی جانَ کوشید ولی نَتانید روحَ فیگیرید نترسید؛ اونِ جا بترسید کی تانه هم شیمی روح و هم شیمی جانَ، جهندم درون هلاکَ کونه. 29 مگه دوتا چیچینیَ "یه قِران“ نُفرو‌شیدی؟ با اَن همه، حتی ایتا چیچینیَ ئم، بدونِ شیمی پئرِ خواسته زمینَ سر نکَفه. 30 حتی شیمی سرِ مو همه دانه بیشمارده بُبوسته. 31 پس نترسید، چونکی شیمی ارزش جه هیزاران چیچینی ویشترِ.» 32 «هر کی مردومِ ورجه اعتراف بُکونه کی مَرا ایشناسه، منم می پئرِ ورجه کی آسمانِ درونِ، اونَ اعتراف خوائم کودن؛ 33 ولی هر کی مَرا مردومِ ورجه حَشا بُکونه، منم می پئر ورجه کی آسمان درونِ، اونَ حَشا خوائم کودن.» 34 «خیال نُکونید کی باموم تا آشتی زمینِ سر باورم. ناموم تا آشتی باورم، بلکی شمشیر باورم! 35 من باموم تا: ”پسر و پئر میان، کُر و مار میان عروس و اونِ مردِمارِ میانَ تَودَم. 36 هر کسِ دُشمندان، خودشِ خانه شینید.“» 37 «هر کی خو پئر یا مارَ ویشتر جه من دوست بدَره، می لایق نیه و هر کی خو رِی یا کُرَ ویشتر جه من دوست بدَره، می لایق نیه. 38 هر کی خو صلیبِ اونسانه و می دُمبال نایه، می لایق نیه. 39 هر کی بخوائه خو جانَ قایم بدَره، اونَ جه دَس دئه و هر کی خو جانَ می واسی جه دَس بده، اونَ ایواردِه بدس خوائه اَوردن.» 40 «هر کی شمرأ قُبیل بُکونه، مَرا قُبیل بُکوده و اونکی مَرا قُبیل بُکوده، اونیَ کی مَرا اوسِه بُکوده، قُبیل بُکوده دَره. 41 هر کی ایتا پیغمبرَ اَن واسی کی پیغمبره قُبیل بُکونه، ایتا پیغمبرِ پاداشَ خوائه گیفتن، و هر کی ایتا صالح آدمَ اَنه واسی کی صالحه قُبیل بُکونه، ایتا صالح آدمِ پاداشَ فیگیره. 42 اگه اینفر ایتا جه اَ کوجدانه شاگردانَ، اَنه واسی کی شاگردِ، حتی ایتا پیاله سردِ آب فدِه، اون خو اَ کار ره پاداش خوائه گیفتن.» |
@ 2024 Korpu Company