لوقا 9 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلاندوازده رسول مأموریت 1 عیسی اُ دوازده رسولَ جمَ کود و دوخواد و اوشانِ قدرت فدَه تا همۀ دیوان بیرونَ کونید و ناخوشی ئانَ شفا بدید؛ 2 و اوشانَ اوسِه کوده تا خُدا پادشائیَ موعظه بُکونید و ناخوشان شفا بدید. 3 اوشانِ بگفت: «هیچّی سفر ره اونسانید، نه دَس چو، نه کوله بار، نه نان، نه پول. شیمی مرا دونه پیرهنم اونسانید. 4 هر خانه ئیَ کی بدرون بُشوئید، تا زماتی کی اُ محلَ تَرکا نُکودید، اُ خانه درون بأسید. 5 اَگه مردوم شمرأ قُبیل نُکودید، اوشان شار تَرکا کودن زمات، شیمی لنگان خاکَ بتکانید تا بدانید کی خُدا غضب اوشانِ سر خوائه اَمون.» 6 پس رسولان رادکفتید، دهات به دهات، شوئیدی و هر جا کی فارسه ئید، خُب خبرَ گفتید و ناخوشانَ شفا دیئیدی. 7 و ولی تمانِ اَ ایتفاقاتِ خبر، هیرودیس حاکم گوشَ فارسه. هیرودیس گیج و سرگردان بمانسته بو، چره کی بعضیان گفتید عیسی هو تعمید دئنده یحیی یه کی مُرده ئانِ جا ویریشته. 8 بعضیان دِه گفتید ایلیای پیغمبر ظهور بُکوده، و بعضیانم گفتید ایتا جه قدیم پیغمبران زنده بُبوسته. 9 ولی هیرودیس بگفت: «یحیی سرَ اون تنِ جا سیوا بُکودم. پس اَن کیه کی اَ چیان اونِ باره ایشتاوم؟» و اَنِ دُمبال بو کی عیسیَ بیدینه. پنج هیزار نفرَ غذا دَئن 10 هَطو کی رسولان واگردَستید، هر چی کی بُکوده بید عیسیِ بگفتید. بازون عیسی اوشانَ خو مرا ایتا شاری بِیت صِیْدا نام وَر ببرد. 11 وقتی کی خلق اَنه بفهمستید، عیسی دُمبالسر بُشوئید. عیسی ئم اوشانَ به گرمی قُبیل بُکود و اوشان مرا خُدا پادشائی جا گب بزِه و ناخوشانی کی شفا خواستیدیَ، شفا بدَه. 12 حالا دِه غروب بوستن دوبو، اُ دوازه رسول عیسی ورجه باموئید و بگفتید: «خلقَ سرا دئن تا اَ دوروَر، دهاتان و باغ و بولاغان درون بیشید و غذا و سرپنا بیاوید، چره کی اَیا ایتا دور دکفته جیگایه.» 13 عیسی اوشان بگفت: «شُمان، خودتان اَشان غذا فَدید.» بگفتیدی: «اَمان جغیر پنج تا نان و دونه ماهی هیچّی ناریم، مگه اَن کی بیشیم و تمان اَ مردوم ره غذا بیهینیم.» 14 اویا دوروَر پنج هیزار تا مردای ایسا بو. عیسی خو شاگردان بگفت: «مردومَ پنجاتا پنجاتا بینیشانید.» 15 شاگردانم اَطو بُکودید و همتانَ بینیشانه ئید. 16 هو موقع عیسی پنج تا نان و دونه ماهیَ اوساد، آسمانَ فندرست و برکت بدَه، اوشانَ تیکه تیکه بُکود و خو شاگردان فَدَه تا مردوم جُلُو بنید. 17 همه بُخوردید و سئرا بوستید و زیاد باورده غذا جا دوازده تا سبد جمَ کودید. پطرُسِ اعتراف عیسی باره 18 ایتا روج عیسی خلوت درون دُعا کودی و فقط اون شاگردان اون مرا بید. عیسی اوشان جا واورسه: «مردوم گیدی من کیَم؟» 19 جواب بدَه ئید: «بعضیان گیدی تعمید دئنده یحیائی، بعضیانِ دیگه گیدی ایلیای پیغمبری، و بعضیانم تره ایتا جه قدیمی پیغمبران دانیدی کی زنده بُبوسته.» 20 هه موقع عیسی اوشان جا واورسه: «شُمان چی؟ شُمان مَرا کی دانیدی؟» پِطرُس جواب بدَه: «تو هومسیحِ موعودِ خُدائی.» 21 بازون عیسی اوشان قدغن بُکود و دستور بدَه اَنه هیکّسِ ره نیگید، 22 و بگفت: «انسانِ پسر بایسی خَیلی رنج بکشه و ریش سیفیدان و کاهنان سران و تورات آموجگاران اونَ ردّا کونید و بُکوشته ببه و سیوم روجِ درون زنده ببه.» 23 بازون همه ی بگفت: «اَگه اینفر بخوائه می دُمبال بایه، بایسی خورِه حَشا بُکونه، هر روج خو صلیبَ اوسانه و می دُمبال بایه. 24 چون هر کی بخوائه خو جانَ نیجات بَده، اونَ جه دَس دئه ولی هر کی می واسی خو جانَ جه دَس بِده، اونَ نیجات خوائه دَئن. 25 آدم ره چی فایده دَره تمان دُنیایَ بِدَره، ولی خو جانَ دَبازه یا اونِ لا بُکونه. 26 چون هر کی جه من و می گبان عار بدَره، انسان پسرَم هو زمات کی خو جلال و خو پئر جلال درون و مُقدّسِ فیریشته ئان مرا اَیه، اون جا عار خوائه داشتن. 27 ولی حئیقتن شمرأ گَم، بعضیان کی اَیا ایسائید تا خُدا پادشائیَ نیدینید، مَردن مزه یَ نخوائید چیشتن.» عیسی دیم واگردسته 28 دوروَر هشت روج کی اَ گبان جا بُگُذشت، عیسی پِطرُس و یوحنا و یعقوبَ اوساد و ایتا کو سر بُشو تا دُعا بُکونه. 29 اُ زمات کی دُعا کودن دوبو، اون دیمِ واگردست و اون رخت و لباس سیفیدا بوست و سوسو زئی. 30 ناخبر دوتا مرداک، موسی و ایلیا، پیدا بُبوستید و اون مرا بنا به گب زئن بُکودید. 31 اوشان جلال میان ظاهیرَ بوستید و عیسی مرا مردومِ آزادی جا کی اونِ مردَن اَمرا انجامَ بوستی گب زئید، کی بزودی اورشلیم درون ایتفاق دکفه. 32 پِطرُس و اوشانی کی اون مرا بید خَیلی خواب دَشتید، ولی هطوکی واخُبَ بوستید، عیسی جلال و اُ دوتا مرداک کی اون ورجه ایسا بیدَ بیده ئید. 33 وقتی کی اُ دوتا جه عیسی وَر شئون دیبید، پِطرُس بگفت: «اوستاد، خُبه کی اَمان اَیا ایسائیم! وائال سَه تا سایبان چاکونیم، ایتا ترِه، ایتا موسی ره و ایتام ایلیا ره.» پِطرُس نانستی چی گفتن دَره. 34 پِطرُس هنو اَ چیانَ گفتن دوبو کی ابری پیدا بُبو و اَشان سر سایه تَوَدَه. هَطو کی ابر درون شوئن دبید، هراسان بُبوستید. 35 هو زمات اوخانی ابر جا بیرون بامو کی «اَنه می پسر، می انتخاب بُبوسته؛ اونِ گوش فَدید!» 36 و هَطوکی اوخان قَطا بو، عیسیَ تنها بیده ئید. شاگردان هیچّی نگفتید، و هو زمات جه اونچی کی بیده بید، هیکّسَ بروز ندئید. دیو بزِه پسرِ شفا 37 فردای اُ روج، هَطو کی کو جا بجیر باموئید، پیله جماعتی عیسیَ بیده ئید. 38 ناخبر ایتا مرداک جه خلق میان داد بزه: «اوستاد، تره منّت کونم لوطف مرا می پسر کی می تنها زاکِ یَ نیگا تَوَدی. 39 روحی ناخبر اونَ گیره و اون هو دَم نعره کشه، پَرکه و غش کونه جوری کی اون دَهَن کخ کونه. اَ روح اونِ بزور وِلا کونه و نیمه جان اویا نِئه. 40 تی شاگردانَ منّت بُکودم اون جا اونِ بیرونَ کونید، ولی نتانستید.» 41 عیسی جواب بدَه: «اَی نسل بی‌ایمان و کَج رو، تا اَکِی شیمی اَمرا ببم و شیمی جا تاب باورم؟ تی رِک اَیا باور.» 42 هو وقت اُ پسر کی عیسی طرف اَموئی دیو اونَ بگل بزه و به غش تَوَده. ولیعیسی اُ پلید روحَ تشر بزِه و رِکَ شفا بدَه و اون پئر واسپارد. 43 مردوم همه خُدا بزرگی جا حَیرانَ بوستید. هو وقت درون کی همه جه عیسی کاران در عجب بید، اون خو شاگردانِ بگفت: 44 «اونچیَ کی خوائم شمرأ بَگم خُب بیشتاوید: انسان پسر مردومِ دَسِ مرا تَسلیم خوائه بوستن.» 45 ولی شاگردان اون منظورَ نفهمستید؛ چونکی جه اوشان، جیگا بدَه بُبوسته بو تا اوشانَ حالی نبه؛ و هراس دَشتید کی اَ باره اون جا واورسید. کی جه همه پیله تَره؟ 46 ایتا روج شاگردان میان اَ بُگو مگو بُبوست کی کویتَا جه اوشان همتانِ جا پیله تره. 47 عیسی کی دانستی اوشان دیل درون چی گذره، ایتا زاکَ کشه گیفت و خو ورجه بینیشانه، 48 و اوشان بگفت: «هرکس اَ زاکَ می نام ره قُبیل بُکونه، مَرا قُبیل بُکوده؛ و هرکس کی مَرا قُبیل بُکونه، اونی کی مَرا اوسِه بُکوده یَ قُبیل بُکوده. چونکی شیمی میان هونی پیله تره کی جه همه تا کوجیتر ببه.» 49 یوحنا بگفت: «اوستاد، ایکَسَ بیده ئیم کی دیوَ تی نام مرا بیرونَ کودی، ولی چونکی جه امان نُبو، اونَ جُلُویَ بیگیفتیم.» 50 عیسی بگفت: «اون جُلُویَ نیگیرید، چون هرکی بر ضّد شُمان نیه، شیمی اَمرا یه.» عیسی قُبیل نُبوستن سامِرِه درون 51 وقتی عیسی واگردستن به آسمانِ زمات، نزدیکَ بو اون موصَمَم بُبوست کی اورشلیم وَر بشه. 52 پس اُ چن نفرَ جُلُوتر جه خودش روانه کود کی ایتا جِه سامِرِیان آبادی درون بیشید تا اون ره همه چیَ حاضیرَ کونید. 53 ولی اویا مردومان عیسیَ قُبیل نُکودید، چونکی اورشلیم شئون دوبو. 54 وقتی کی اون شاگردان، یعقوب و یوحنا، اَنه بیده ئید، بگفتید: «اَی آقا، خوائی بیگیم آتش آسمان جا بواره و همۀ اوشانَ سر به نیست بُکونه هُطو کی ایلیا بُکود؟ 55 ولی عیسی اوشان ره واگردستِ، تشر بزه. و بگفت: «شُمان نانید جه کویتَا روح ایسید! 56 چونکی انسان پسر نامو کی تا مردوم جانَ بیگیره بلکی بامو تا نیجات بِده.» پس ایتا دیگر آبادیَ بُشوئید. عیسی دُمبال کودن بَها 57 راه درون، ایکَس عیسیَ بگفت: «هر‌جا بیشی، تی دُمبالسَر خوائم اَمون.» 58 عیسی جواب بدَه: «شألان خوشان ره لانه دَریدی و آسمان پرنده ئان فَک، ولی انسان پسر جائی ناره کی خو سرَ بَنه.» 59 عیسی اینفر دیگه یَ بگفت: «می دُمبال بیا.» ولی اون جواب بدَه: «آقا اوّل وَئل تا بَشم، می پئرَ بَمرده بو پسی اونَ دفنَ کونم و بایَم.» 60 عیسی اون بگفت: «وائال مُردئان خوشان مُرده ئان دفنَ کونید؛ تو بوشو و خُدا پادشائیَ موعظه بُکون.» 61 اینفر دِه بگفت: «آقا، تره دُمبال خوائم کودن، ولی اول وائال تا واگردَم و می خانواده مرا خُداحافظی بُکونم.» 62 عیسی جواب بدَه: «کَسی کی خو دَسَ شخم زئن ره ببره و خو پوشتَ فندره، خُدا پادشائی قابیل نیه!» |
@ 2024 Korpu Company