لوقا 8 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانزناکانی کی عیسی جا پیروی کودید 1 بازون، عیسی شار به شار و دهات به دهات گردستی و خُدا پادشائی خُب خبرَ دئی. اُ دوازده شاگردئم اون مرا بید، 2 و چن تا جه زناکانیئم کی پلید ارواح و ناخوشی جا شفا بیگیفته بید: مریم نامدار به مَجْدَلیّه کی اون جا هفتا دیو بیرونَ بوسته بو، 3 یوآنّا خوزا زنانه، هیرودیس مباشیر، سوسن و خَیلی ده زناکان کی خوشان دارائی مرا عیسی و اونِ شاگردانِ خیدمت کودید. کشاورز نَقل 4 وقتی کی مردوم جه خَیلی شاران عیسی دِئن ره اَموئید و خلق جمَ بوسته بو، عیسی اَ نَقلَ باورد: 5 «روجی ایتا کشاورز خو دانه فکونی ره بیرون بُشو. وقتی کی دانه فکودن دوبو، ایپچه راه درون فووست و دَمجَسته بُبوست و آسمان پَرنده ئان اوشانَ بُخوردید. 6 ایپچه چُؤُر زمین سر فُووست، و هَطو کی زپّه بزه، خُشکَ بوست، چونکی نَم ناشتی. 7 ایپچه توموش گومار میان فووست و توموش، دانه مرا سبزا بوست و، دانه یَ خفه کود. 8 ولی ایپچه جِه دانه ئان خُب زمینِ سر فووست و سبزا بوست و صد چندان بار باورد.» وقتی کی عیسی اَ نقلَ تمانَ کود، بلندِ صدا مرا بگفت: «هرکی گوش دَره ایشتاوستن ره، بیشتاوه!» 9 اونِ شاگردان اَ نقلَ معنیِ اون جا واوَرسه ئید. 10 عیسی بگفت: «خُدا، پادشائی رازانِ فهمستن شمرأ ببَخشه، ولی دیگران ره نقل مانستن گب زنم، تا: «”فندَرید، ولی نیدینید؛ بیشتاوید، ولی نفهمید.“» 11 «اَ نَقل معنی اَنه: دانه، خُدا کلامِ. 12 دانه ئانی کی راه درون فیوه، هوشانی ایسید کی کلامَ ایشتاوید، ولی ابلیس اَیه و اوشان دیل جا دوزانه، تا نتانید ایمان باورید و نیجات بیابید. 13 دانه ئانی کی چُؤُر زمین سر فیوه هوشانی ایسید کی وقتی کلامَ ایشتاوید، اونَ ذوق مرا قُبیل کونید، ولی بَنه نُکونیدی. اَشان ایپیچه زماتی ایمان دَریدی، ولی مَحَک زئِن موقع، خوشان ایمانَ جِه دَس دیئیدی. 14 دانه ئانی کی توموش گومار میان فیوه، هوشانی ایسید کی ایشتاوید، ولی دُمبالتر دیل ناگرانیان، مال دُنیا و زندگی کَیف و حال اوشانَ خفه کونه و بار ناوره. 15 ولی دانه ئانی کی خُبِ زمین سر فیوه، اوشانی ایسید کی کلامَ ایشتاوید و دیلی پاک و خُب مرا اونَ قایم دَرید و صبر و تحمل مرا بار اَوردیدی. چراغ نَقل 16 «هیکّس ایتا گرسوزَ وانگیرانه تا اونِ رو نُخون بنه یا اونَ تخت جیر بنه! بلکی گرسوزَ چراغدان سر نیئید تا هرکی بدرون بایه، اون روشنائیَ بیدینه. 17 چونکی هیچّی جیگا بُخورده نیه کی بروز بدَه نبه و هیچّی قایمَ بوسته نیه کی برملا و آشکار نبه. 18 پس دِقّت بُکونید کی چُطو ایشتاویدی، چون اونکی دَره اونه ویشتر فدَه به و اونکی ناره، هونیم کی خیال کونه دَره، اون جا فیگیفته به.» عیسی مار و براران 19 اَ وقت درون، عیسی مار و براران باموئید تا اونَ بیدینید، ولی چون دشکاف نُبو نتانستید اونه ورجه بیشید. 20 پس عیسی ره خبر باوردید کی: «تی مار و براران بیرون ایسائید و خوائیدی تره بیدینید.» 21 ولی عیسی در جواب بگفت: «می مار و براران هوشانی ایسید کی خُدا کلامَ ایشتاوید و اونَ انجام دئید.» عیسی دریا کولاکَ خوسانه 22 روجی عیسی خو شاگردانَ مرا ایتا لوتکا سوارَ بوست و اوشانِ بگفت: «اُ طرف دریا بیشیم.» پس پیش بُشوئید. 23 و هطوکی دریا درون شئون دیبید، عیسیَ خواب اوساد. ناخبر ایتا کولاک بامو، اوجور کی لوتکا آب جا پُرَ بوست و اوشانَ جان به خطر دکفت. 24 شاگردان عیسی ورجه بُشوئید و اونَ ویریزانه ئید و بگفتید: «اوستاد، اوستاد، دَمَردن دریم!» عیسی ویریشت و باد و دریا کُؤلَ تشر بزه. کولاک بُخوفت و دریا آرام بیگیفت. 25 پس خو شاگردانِ بگفت: «شیمی ایمان چی بُبوسته؟» شاگردان هراسان، ماتا بوسته کَس کَسَ گفتید: «اَن کیسه کی حتی باد و آبَ دستور دئه و اونِ جا فرمان بَرید.» دیو بزِه مرداک شفا 26 پس اوشان لوتکا مرا، جِراسیان منطقه فارسه ئید کی اُ طرفِ دریا، جلیلِ ولایتِ روبرو بو. 27 وقتی کی عیسی دریا کنار قدم بنه، ایتا دیو بزِه مرداک جِه اُ شار مردومان اونَ بیده. اون خَیلی زمات بو کی رخت دُنکوده بو و هی خانه ئی ناشتی، بلکی قبران میان سر کودی. 28 هَطو کی عیسیَ بیده، نعره بکشه و خو دیمَ مرا اون لنگ جیر بکفت و داد مرا بگفت: «اَی عیسی، خُدای متعال پسر، می اَمرا چی کار دَری؟، تره منّت کونم مَرا عذاب نَدی!» 29 چونکی عیسی پلید روحَ دستور بدَه بو کی اون جا بیرون بایه. اُ روح چن وار اونَ بیگیفته بو و با اونکی اونَ دَس و لنگَ قُل و زَنجیل مرا دوَستید و اونِ پاستیدی، زَنجیلَ وُرسَنه ئی و دیو اونَ ویاوان سو کشه ئی و بَردی. 30 عیسی اون جا واورسه: «تی نام چیه؟» جواب بدَه: «قشون» چونکی خَیلی دیو اون درون بُشوبید. 31 اوشان منّت کونان عیسی جا بخواستید، دستور نده کی اَشانْ، جهندَم چا درون بیشید. 32 اُ طرفان، ایتا پیله گله خوک بید کی ایتا پوشته وَر غذا خوردن دیبید. دیوان عیسی جا منّت بُکودید وائاله کی خوکانِ درون بیشید، و اونم وائَشت. 33 پس، دیوان جه اُ مرداک بیرون باموئید و خوکانِ درون بُشوئید، و خوکان جه پوشته سراجیری دریا وَر، رَم بُکودید و دَمَردید. 34 وقتی کی خوکبانان اَنه بیده ئید، پا به فرار بنه ئید و شار و دهات درون، اَ جریانَ واگویا بُکودید. 35 هه موقع مردوم بیرون باموئید تا اونچیَ کی پیش باموبو بیدینید، و هَطو کی عیسی ورجه فارسه ئید و بیده ئید اُ مردای کی دیوان اون جا بیرون بامو بید، خو رختَ دُکوده و عاقیلان مانستن عیسی لنگان ورجه نیشته، بترسه ئید. 36 اوشانی کی اَ جریانَ خوشان چوم مرا بیده بید، اَشان ره واگویا بُکودید کی دیو بزِه مرداک چُطو شفا بیگیفته بو. 37 پس تمان جِراسیانِ دوروَرِ خلق عیسی جا بخواستید جِه اوشانَ ورجه بشه، چونکی وحشتناک ترسی اوشانِ درون بینیشته بو. عیسی ئم لوتکا بینیشت و واگردست. 38 اُ مردای کی دیوان اون جا بیرون بامو بید، عیسیَ منّت بُکود وائاله اونِ همرا بشه، ولی عیسی اونَ روانه کوده و بگفت: 39 «واگرد به تی خانه و اونچیَ خُدا تی واسی بُکوده، واگویا بُکون» پس اُ مردای بُشو و تمانِ شار درون جار بزه کی عیسی اون ره چی بُکوده. ناخوش زناک شفا دئن و یایروس کُرِ زنده کودن 40 هَطو کی عیسی واگردست، خلق گرمی مرا اونِ پیشواز بُشوئید، چونکی همه اون چوم براه بید. 41 هه میان، ایتا مرداک یایِروس نام، کی عبادتگا رئیس بو، بامو و عیسی لنگ جیر بکفت و منت بُکود کی اونِ خانه بایه، 42 چونکی اونِ ایتا دانه کُرِی کی دوازده سال دوروَر دَشتی، مَردن دوبو. وقتی کی عیسی راه میان بو، خلق خَیلی اون سر زور اَوردید. 43 اُ خلق میان، ایتا زناک ایسابو کی دوازده سال خونشویی دَشتی و با هَن کی تمان خو دارائیَ طبیبان ره خرج بُکوده بو، هیکّس اونِ عیلاج، کودن نتانستی. 44 اُ زنای جه پوشت سر خوره عیسیَ فارسانه و اون قبا پَرِه یَ دَس فاکشه. هو دَم اونِ خونشویی بَند بامو. 45 عیسی واورسه: «کی مَرا دس بزه؟» وقتی همه حَشا بُکودید، پِطرُس بگفت: «اوستاد، مردوم جه هر طرف تره دُورَ کوده ئید و تره زور اَوردن دَرید!» 46 ولی عیسی بگفت: «اینفر مَرا دَس بزه! چونکی بفهمستم ایتا نیرو می جا بیرون بامو!» 47 اُ زناک چون بیده کی نتانه جیگا بُخوره، هُطو کی هراسان بو و پرکستن دوبو پیش بامو و عیسی لنگ جیر بکفت و همتان جُلُو بگفت کی چره اونَ دس بزه و چُطو هو دَم شفا بیگیفته. 48 عیسی اون بگفت: «کُر جان، تی ایمان تره شفا بدَه. بوشو بسلامت.» 49 عیسی هنو گب زئن دوبو کی اینفر جه یایروس خانه، کی عبادتگا رئیس بو، بامو و بگفت: «تی کُر بمَرد، دِه اوستادَ زحمت نوادن.» 50 عیسی هَطو کی اَنه بیشتاوست، یایروسِ بگفت: «ترسئن نوا! فقط ایمان بدَر! و تی کُر شفا خوائه گیفتن.» 51 وقتی کی یایروسِ خانه فارسه، وَنَئشته هیکّس جُز پِطرُس و یوحنا و یعقوب و اُ کُر پئر و مار اونِ مرا خانه درون بیشید. 52 همۀ مردوم اُ کُر ره شیون و ناله کودید. عیسی بگفت: «گریه نُکونید، چونکی نمَرده، بلکی خوفته.» 53 اوشان عیسیَ رَخشنَ گیفتید، چون دانستید کی اُ کُر بمَرده. 54 ولی عیسی اُ کُر دَستَ بیگیفت و بگفت: «آی کُر، ویریز!» 55 کُرِ روح واگردست و هو دَم جه خو جا ویرشت. عیسی بگفت: «ایچی فَدید اون بُخوره.» 56 اُ کُرِ پئر ومار غاغا بوسته بید، ولی عیسی اوشانَ حُکم بُکود کی اَ ایتفاقَ هیکّس ره واگویا نُکونید. |
@ 2024 Korpu Company