لوقا 5 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانعیسی اوّلتا شاگردان 1 ایتا روج کی عیسی جِنیسارِت دریا وَر ایسابو و خلق جه هر طرف اون زور باوردید تا خُدا کلامَ بیشتاوید، 2 دریا کنار دو تا لوتکا بیده کی صیّادان اوشان جا بیرون باموئید و خوشان ماشک شوستَن دیبید. 3 پس عیسی ایتا، لوتکا کی شَعمون شین بویَ سواربوست و اون جا بخواست لوتکایَ ایپیچه دریا کنار جا دورا کونه. بازون خودِش لوتکا سر بیینشت و بنا به مردوم آموختن بُکود. 4 هَطو کی اونِ گبان به آخر فارسه، شَعمونِ بگفت: «لوتکایَ ایتا جُلفِ جا ببر، و ماشکَ، صید واسی آبِ درون تَوَدید.» 5 شَمعون جواب بدَه: «اوستاد، تمان شب حیسّابی زحمت بکشه ئیم و هیچّی نیگیفتیم، ولی چون تو گی، ماشکَ آب درون خوائیم تَوَدَن.» 6 هُطو کی ماشکَ توَدَه ئید، اَنقَده ماهی بیگیفتید کی نزدیک بو اوشان ماشک پاره ببه! 7 جِه اَ رو، خوشان شریکانَ کی اویتا لوتکا درون ایسابید ایشاره مرا بخواستید کی اَشانَ فارسید. اوشان باموئید و هر دو لوتکایَ اَنقَد ماهی جا پُرَ کودید کی نزدیک بو آبِ جیر بیشید. 8 ولی شَمعون پِطرُس، هُطو کی اَ جریانَ بیدِه، عیسی لنگان جیر بکفت و بگفت: «اَی خُداوند، می جا دورا بو، چونکی گُناکار مرداکم!» 9 چره کی خودِش و اوشانی کی اون امرا بید جه اُ ایتفاقی کی صیدِ موقع دکفته بو ماتَ بوسته بید. 10 یعقوب و یوحنا و زِبِدی پسرانم، کی شَعمون شریک بید، هه حالَ دَشتید. عیسی شَعمونِ بگفت: «هراس ندَر، بازین پس مردومَ صید خوائی کودن.» 11 پس اوشان خوشان لوتکای دریا کنار باوردید و همه چیَ، اویا واهَشتید، اونِ دُمبالسر رادکفتید. عیسی ایتا خوره بیگیفته یَ شفا دئه 12 ایتا روج دیگه کی عیسی ایتا ده شاران درون ایسا بو، مرداکی بامو کی تمانِ اون سر و جانَ خوره بیگیفته بو، وقتی عیسیَ بیده، خودشَ خو دیمِ مرا زمین سر بگاد و منّت کودی و گفتی: «اَی آقا، اَگه بخوائی، تانی مَرا شفا بدی!» 13 عیسی خو دَس درازا کوده و اونَ سر فاکشه و بگفت: «خوائم؛ شفا بیگیر!» هودَم خوره، مرداک جانِ جا بُشو. 14 بازون عیسی اونِ دستور بدَه هیکّسَ هیچی نگه، بعد بگفت: «بوشو و تره کاهنَ نیشان بدَن و تی شفاگیفتن ره قربانی ئی کی موسی بگفته پیشکش بُکون، تا اوشان ره گُوائی ببه.» 15 با اَن همه، عیسی خبِ کاران ویشتر و ویشتر پخشَ بوستی اوطو کی خیلیان اونِ دور جمَ بوستید تا اون گبانَ بیشتاوید و خوشان ناخوشی ئانِ جا شفا بیگیرید. 16 ولی عیسی خلوت جیگائان شوئی و دُعا کودی. ایفلیج مرداک شفا 17 ایتا جه اُ روجان کی عیسی مردومَ آموختن دوبو، فَریسی فرقه عالمان و دین عالمان کی جه تمان شارانِ جلیل و یهودیه و ئم اورشلیم جا باموئید اویا نیشته بید، و خُداوندِ قوّت ناخوشان شفا دئن ره عیسی اَمرا بو. 18 اویا چن تا مرداک جِه راه فارسائید کی ایتا ایفلیجَ تختِ سر بَردید. اَشان تقلّا کودید اونَ خانه درون ببرید و عیسی جُلُو بَنید. 19 ولی چونکی دشکاف نُبو و اوشان رائی نیافتید، خانه بام سر بُشوئید و سفالان کنارَ کودید و ایفلیجَ تختِ مرا بجیر اوسِه کودید و مردوم میان عیسی جُلُو، بنئید. 20 وقتی کی عیسی اَشان ایمانَ بیده، بگفت: «اَی مرداک، تی گُنائان ببخشه بُبوست!» 21 ولی توراتِ آموجگاران و فَریسیان خوشان مرا فیکر بُکودید: «اَن کیسه کی کُفر گِه؟ جُز خُدا کیه کی بتانه گُنائان ببَخشه؟» 22 عیسی بفهمستِ کی اَشان فیکر درون چی دَره و واورسه: «چره اَطو فیکر کونیدی؟» 23 کویتا گُفتار سأله: ”تی گُنائان ببَخشه بُبوست“ یا اَنکی ”ویریز و راه بوشو“؟ 24 ولی اَن واسی کی بدانید انسان پسر، زمین سر اَ قدرتَ دَره کی گُنائانَ ببَخشه، ایفلیج مرداک بگفت: «تره گَم، ویریز، تی جیگای اوسان و بخانه بوشو!» 25 هو دَم، اُ مرداک اَشان جُلُو بأسا و اونچیَ کی اون سر خوفته بو اوساد و خُدایَ ستایش کونان بخانه بُشو. 26 همه جه اَ جریان ماتَ بوستید، خُدایَ ستایش بُکودید و هو زماتی کی ترس اوشان اوسم عضایه بیگیفته بو، گفتید: «ایمرو عجایب غرایب چیان بیده ئیم.» دعوت لاوی جا 27 بازون عیسی اُ خانه جا بیرون بامو و خراجگیریَ بیدِه، لاوی نام، کی خوشان خراجگیر دکّه درون نیشته بو. اون بگفت: «می دُمبال بیا.» 28 لاوی ویریشت، همه چیان بنه و عیسی دُمبال رادکفت. 29 اون خو خانه درون ایتا پیله مِیمانی عیسی خاطری به پا بُکود، و ایتا پیله دسته جه خراجگیران و یک سری دیگر، اوشانِ اَمرا سُفره سر بینیشتید. 30 ولی فَریسیان و تورات آموجگاران کی اوشان دَسته جا بید، غُرغُرکونان عیسی شاگردانَ گفتید: «چره خراجگیران و گُناکاران مرا خوریدی و نوشیدی؟» 31 عیسی اوشان جواب بدَه: «ناخوشان ایسید کی مختاج طبیبید، نه جان ساقان. 32 من صالحان واسی ناموم، بلکی باموم گُناکارانَ توبه کودن ره، دعوت بُکونم.» واورسین روزه واسی 33 اوشان عیسیِ بگفتید: «یحیی شاگردان ویشتر وقتان روزه گیریدی و دُعا کونیدی فَریسیان شاگردانم هطوئید، ولی تی شاگردان خوریدی و نوشیدی.» 34 عیسی جواب بدَه: «تانیدی عروسی مِیمانانَ وادَرید تا زماتی کی دولید اوشان اَمرایه، روزه بیگیرید؟ 35 ولی زماتی خوائه فارسن کی دولید اَشان جا فیگیفته به. اُ زمات روزه خوائید گیفتن.» 36 پس اَ نقلَ اَشان ره باورد: «هیکّس تیکه ئی تازه رخت جا وانبینه تا اونَ ژِندره رخت مرا پینیک بزنه. چونکی اَگه اَطو بُکونه، هم تازه رختَ پاره کونه و هم تازه پارچه ژِندره رختِ سر پینیکی ایسه ناجور. 37 هیکّسم تازه شراوَ کُهنه خیکان درون دونکونه. چونکی اَگه اَطو بُکونه، تازه شراو خیکانَ واتلاخَنه و شراو فیوه و خیکانم لا بیدی. 38 تازه شراوَ وا تازه خیکان درون دوکودن. 39 و هیکّس کُهنه شراو بُخورد بو پسی تازه شراوَ نخوائه، چونکی گه: ”کُهنه شراو بختره.“» |
@ 2024 Korpu Company