لوقا 19 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانعیسی و زَکّا 1 عیسی اَریحا شار بدرون بامو و شار میان ردا بوستی. 2 اویا ایتا مرداکی ایسابو زَکّا نام، زکّا دارا و خراجگیران پیله تر بو. 3 اون خواستی بیدینه عیسی کیسه، ولی چون کی پاچ بو و دشکاف نُبو نتانستی. 4 هَن واسی، بُدوست و ایتا پَلَت دارَ فوچوکسته تا اونَ بیدینه، چونکی عیسی جه اویا ردّا بوستی. 5 هَطوکی عیسی اویا فارسه، بُجورَ نیگا بُکود و اون بگفت: «زَکّا، بُدُوب و بجیر بیا کی ایمرو وا تی خانه بئسم.» 6 زَکّا تُند و تأکیدی بجیر بامو و ذوق مرا اونَ قُبیل بُکود. 7 مردوم وقتی اَنه بیده ئید، همه غُرغُر بُکودید کی: «ایتا گنُا کارِ خانه مِیمانی ره بُشو.» 8 و ولی زَکّا ویرشت و عیسیِ خُداوندِ بگفت: «آقا، الَان نصف می مال و مَنالِ نادارانَ بخشم، و اَگه ایچی به ناحق اینفر جا بیگیفته ببم، چهار برابر اونَ واگردانم.» 9 عیسی بگفت: «ایمرو نیجات اَ خانه درون بامو، چره کی اَ مرداک ئم ابراهیم زاکه. 10 چونکی انسان پسر، بامو تا اَویرَ بوسته ئانَ وامُجه و نیجات بَده.» دَه تا سکّه طلا نَقل 11 هو وقت کی اوشان اَ گبان گوش فَدَه ئید، عیسی خو گب دُمبال، نَقلی باورد، چونکی اورشلیمِ نزدیکی بو و مردوم خیال کودید خُدا پادشائی هو زمات درون ظهور خوائه کودن. 12 پس عیسی بگفت: «ایتا نجیب‌زاده، دور دَس ولایتی بُشو تا خو شائی مَقامَ فگیره و بازون واگرده. 13 پس، دَه کَس جه خو خیدمتکارانَ دوخواد و هرتایِ، ایتا سکه طلا فَدَه کی اوشان سه ما دستمُزد اَندر بو و بگفت: ”تا من واگردَم، اَ پول مرا کاسبی بُکونید.“ 14 ولی مردومانی کی قرار بو اوشانَ ره حکومت بُکونه، اون جا بیزار بید؛ اوشان اون دُمبالسَر، نماینده ئانی اَ پیغام مرا اوسِه کودید کی: ”اَمان نخوائیم کی اَ آدم، امرا حکومت بُکونه.“ 15 وقتی اون خو شائی مَقام فیگیفت و خو ولایت سو واگردَست دستور بدَه خیدمتکارانَی کی اَشانَ سرمایه فَدَه بو، دوخوانید تا بفهمه هر تا چنقدِ سود بُکوده. 16 اوّلی بامو و بگفت: ”ارباب، تی سکه دَه تا سکۀ دیگه سود باورده.“ 17 اون بگفت: ”آفرین، اَی خُب خیدمتکار! چونکی اَ کوج کارِ درون کی تره واسپارده بوم امین بی، دَه تا شارَ تره فدم تا اون حاکم ببی.“ 18 دوّمی بامو و بگفت: ”ارباب، تی سکه، پنج تا سکه دیگه سود باورده.“ 19 اونم بگفت: ”پنج تا شارَ حاکم بُبو.“ 20 بازون سیومی بامو و بگفت: ”ارباب، اَن تی سکه یه! اونَ ایتا پارچه درون واپِختم، و زابده بُکودم. 21 چونکی تی جا ترسه ئیم، اَن واسی کی ایتا سختگیر مرداکی. اونچیَ کی نَنَئی، اوسانی، و اونچیَ کی نکاشته‌ئی، دیبینی.“ 22 ارباب اون بگفت: ”ای شرور خیدمتکار، عَینِ هو تی گَب، تره محکوم کونم. تو کی دانستی ایتا سختگیر مرداکم، اونچیَ کی نَنَم اوسانم و اونچیَ کی نکاشتم دیبینَم، 23 چره می پولَ صرّافانَ فاندئی تا هَطوکی واگردَم اونَ بهره مرا پس بیگیرم؟“ 24 پس اوشانی کی اویا ایسابید بگفت: ”سکه یَ اون جا فیگیرید و اونَ کی دَه تا سکه دَره، فَدید.“ 25 اوشان اون بگفتید: ”ارباب، اونکی خودِش دَه تا سکه دَره!“ 26 جواب بدَه: ”شمرأ گَم کی هرکیَ دَره، ویشتر فَدَه خوائه بوستن ولی اونکی ناره، هونیم کی دَره اون جا فیگیفته خوائه بوستن. 27 و هسّا می دُشمندانی کی نخواستید من اوشانَ ره حکومت بُکونم می وَر باورید و می جُلُو اوشان خون فُکونید.“» عیسی شئون اورشلیم درون 28 اَ گبَ بزه پس، عیسی جُلُوتر جه دیگران اورشلیم رائَ پیش بیگیفت. 29 هَطو کی بِیت‌ْفاجی و بِیت‌ْعَنْیا آبادی کی زیتون کو سر بو فارسه ئید، دو تا جه خوشاگردانَ جُلُوتر روانه کود، و بگفت: 30 «اُ آبادیَ کی شیمی راه سر نئَه، بیشید. هَطو کی بدرون بُشوئید، ایتا خَر کُرّه دوَسته خوائید یافتن کی تا هسّا هیکّس اون سر سَوارَ نُبوسته. اونَ وازا کونید و اَیا باورید. 31 اَگه ایکَس شیمی جا واورسه: ”چره اونَ وازا کونید؟“ بیگید: ”خُداوند اون احتیاج دَره!“» 32 شاگردان بُشوئید و همه چیَه اوجور کی عیسی بگفته بو بیافتید. 33 و وقتی خَر کُرّه یَ وازا کودن دیبید، اونَ صاحبان اَشان بگفتید: «چره خَر کُرّه یَ وازا کودن دَرید؟» 34 جواب بدَه ئید: «خُداوند اون احتیاج دَره.» 35 اوشان کُرّه یَ عیسی ورجه باوردید. بازون خوشان قبائان اون سر بنه ئید و عیسیَ اون سر بینشانه ئید. 36 هَطوکی عیسی شئون دوبو، مردوم خوشان قبای راه سر واشادید. 37 وقتی زیتون کو سراجیریَ فارسه، خَلقی کی عیسی شاگرد بُبوسته بید، همتان ذوق و پیله اوخان مرا خُدایَ تمان مُعجزات واسی کی اونِ جا بیده بید پرستش بُکودید، 38 و خَواندید کی: «موارک ایسه پادشائی کی خُداوند نام مرا اَیه! صُلح وسلامتی آسمان درون و جلال بُجوری آسمان میان ببه!» 39 بعضی جه فَریسی فرقه عالمان، خلق میان عیسی بگفتید: «اوستاد، تی شاگردانَ تشر بزن کی تام بزنید!» 40 عیسی جواب بدَه: «شمرأ گَم اَگه اَشان تام بزنید، اَ سنگان داد خوائید زئن!» 41 پس عیسی هَطو کی اورشلیم نزدیکَ بوست و شارَ بیدِه، اونِ ره گریه بُکود 42 و بگفت: «کاشکی تو، بله تو، ایمروج فهمستی کی چی تره صُلح وسلامتی اَورِه. ولی حَیف کی الَان تی چومانِ جا جُخُفته نئَه. 43 چونکی اُ روجان فارسه کی تی دُشمندان تی دور سنگر خوائید ساختن و جه هر طرف تره دُوره کونیدی و رائَ تره تنگَ کونید؛ 44 و تره خاک مرا هموارَ کونید، تره و تی زاکانَ کی تی درون ایسائید. و سنگ، سنگ سر به جا نخوائید نَئَن؛ چونکی جه خُدا اَمونِ موقع تی یاری ره، غافیل بمانستی.» عیسی معبد درون 45 بازون عیسی یهودیان معبد بدرون بامو و بنا به کاسبان بیرون توَدَن بُکود، 46 و اوشانَ بگفت: «بینیویشته بُبوسته ”می خانه عبادت خانه خوائه بوستن“؛ ولی شُمان اونَ دوزدان لانه“ بساخته ئید.» 47 عیسی هر روج معبد درون مردومَ آموختی. کاهنانِ سران و تورات آموجگاران و مردوم پیله کسان اون کوشتن دُمبال بید، 48 ولی اون کوشتن ره هی رائی پیدا نُکودید، چونکی مردوم همه عاشق اون گبان بید. |
@ 2024 Korpu Company