لوقا 13 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانتوبه بُکونید یا هَلاکَ بید 1 هو زمات درون، بعضیان کی اویا ایسابید، جه جلیلیانی عیسی مرا گب بزِه ئید کی پیلاتُس اوشان اوجور بُکوشته بو کی اَشان خون، خوشان قربانیان خون مرا قاطی بُبوسته بو. 2 عیسی بگفت: «خیال کونید اُ جلیلیانی کی به اَ روج دکفتید، جه الباقی جلیل مردوم گنُاکارتر بید؟ 3 شمرأ گَم کی اَطو نیه. بلکی اَگه توبه نُکونید، شُمانم همتان هَلاک خوائید بوستن. 4 یا خیال کونیدی کی اُ هیجده نفر کی سْیلوآمِ بُرج اوشان سر فُگوردست و بُکوشته بُبوستید، جه دیگر اورشلیم مردومان گُناکار تر بید؟ 5 شمرأ گَم کی اَطو نیه. بلکی اَگه توبه نُکونید، شُمانم همتان هَلاک خوائید بوستن» 6 بازون اَ نَقلَ اَشان ره باورد: «ایتا مرداک خو انگور باغ درون اَنجیل داری بکاشت. هَطو کی خواستی دارِ بارَ بیچینه، هیچّی اون سر نیافت. 7 پس خو باغبانِ بگفت: ”سَه سال ایسه کی اَ دارِ بار چئِن ره اَیم ولی هیچّی گیر ناورم. اونَ واوین، چره خاک لا ببه؟“ 8 ولی باغبان جواب بدَه: ”آقا، وائال ایسال دِه بمانه. اون دوَر کَنَم و اونَ کود خوائم دَئن. 9 اَگه سال دیگه بار باورد کی هیچّی؛ اَگه ناورد اُ موقع اونَ وَاوین.“» عَلیل زناک شفا 10 ایتا جه مُقدّسِ شنبه روجان، عیسی یهودیان عبادتگا درون مردومَ آموختی. 11 زناکی اویا ایسابو کی ایتا روح اونِ هیجده سال علیل بُکوده بو. فُچمسته بُبوسته بو، جوری کی نتانستی راست بئسه. 12 وقتی کی عیسی زناکَ بیدِه، اونِ دوخواد و بگفت: «اَی زناک، تی معلولیتِ جا خلاصَ بوستی!» 13 بازون زناکِ سر دَس بنه و اون یهُو راست بأسا و خُدایَ ستایش بُکود. 14 ولیعبادتگا پیله تر اون واسی کی عیسی شنبه درون شفا بدَه بو، بَرزَخا بوست و مردومِ بگفت: «شش روج کار ره دَریدی. اُ روجان درون بائید و شفا بیگیرید، نه شنبه درون.» 15 عیسیِ خُداوند بگفت: «اَی ریاکاران! مگه هیدّانه جه شُمان شنبه درون خو گاب یا الاغَ گاچه جا وازا نُکونه تا آب دَئن ره بیرون ببره؟ 16 نبایسی اَ زنای کی ابراهیم کُر ایسه و شیطان اونَ هیجده سال اسیر بُکوده بو، شنبه درون اَ گرفتاری جا خلاصَ کودن؟» 17 وقتی عیسی اَ چیانَ بگفت، اونِ مُخالفان همه خِفَّت بُخوردید ولی خلق همتان، اونِ پیله کاران جا شادَ بوستید. خردل دانه و خمیرمایه نَقل 18 هو وقت عیسی بگفت: «خُدا پادشائی چیهَ مانه؟ و اَنه بگم چیَ مانستنه؟ 19 خردل دانه ئیَ مانه کی ایتا مرداک اونَ اوساد و خو باغ درون بکاشت. اُ دانه سبزا بو و ایتا دار بُبوست، هَطو کی آسمان پَرنده ئان باموئید و اونِ خالئان درون فک چاکودید.» 20 بازم بگفت: «خُدا پادشائی بگم چیَه مانستنه؟ 21 هُطو خمیرمایه ئیَ مانه کی زناکی اون اوساد و سَه تا لَنگه آرد مرا قاطی بُکود تا خمیر همه واج بامو.» تَنگ در 22 عیسی اورشلیم راه میان، شاران و دهاتان شوئی و مردومَ آموختی. 23 اَ میان، ایکَس اون جا واورسه: «آقا، مردومانی کی نیجات گیریدی کَمیدی؟» اَشان بگفت: 24 «تقلّا بُکونید کی تَنگ دَرِ جا بدرون بیشید، چونکی شمرأ گَم، خَیلیان اون دُمبالید کی بدرون بیشید، ولی نتانید. 25 وقتی کی صابخانه ویریزه و دَرَ دَوَده، بیرون مانید، دَرَ کوبیدی و خوائید گفتن: ”آقا، دَرَ امرا وازا کون!“ ولی اون جواب خوائه دَئن: ”شمرأ نشناسم؛ نانم کویا شینید.“ 26 هو موقع شُمان گیدی: ”اَمان تی مَرا بُخوردیم و بُنوشه ئیم و تو امرا اَمی کوچه ئان میان آموختی.“ 27 ولی اون خوائه گفتن: ”شمرأ نشناسم؛ نانم جه کویا باموئید. اَی شُروران می جا دورا بید!“ 28 هو موقع گریه کونیدی و گاز گازِ سر خوائید سابانِن، چونکی ابراهیم و اسحاق و یعقوب و همۀ پیغمبرانَ خُدا پادشائی درون خوائید دِئن، ولی خودتانَ بیرون دینیدی. 29 مردوم جه شرق و غرب و شمال و جنوب خوائید اَمون و خُدا پادشائی سُفره سر خوائید نیشتن. 30 بله، ایسائید بعضیان کی آخر دَرید، اول بیدی، و بعضیان کی اول ایسائید آخر.» عیسی ماتم اورشلیم واسی 31 اُ وقت درون، چن نفر جه فَریسی فرقه عالمان عیسی ورجه باموئید و بگفتید: «اَیا تَرکا کون و ایجا دیگر بوشو، چونکی هیرودیس خوائه تره بُکوشه.» 32 عیسی جواب درون بگفت: «بیشید و اُ شألَ بیگید: ”ایمرو فردا دیوانَ بیرون کونم و مردومَ شفا دئم، و سیوم روج درون می کارَ به آخر خوائم فارسانِن. 33 با اَ حال ایمرو و فردا و پس‌فردا بایسی می رائَ بشم، چونکی محاله، ایتا پیغمبر بیرون جه اورشلیم بُکوشته ببه.“ 34 اَی اورشلیم، اَی اورشلیم، اَی شاری کی پیغمبرانَ کوشی و رسولانَ کی تی سو روانه بوستیدَ سنگسار کونی! چن بار خواستیم کلوشکنی مانستن کی خو کیشکائانَ خو پَرِ جیر جمَ کونه، تی زاکانَ جمَ کونم، ولی نخواستی! 35 بیدین، شیمی خانه هُطو وِلا کوده بمانسته مانه. و شمرأ گَم کی دِه مَرا نخوائید دِئن تا اُ روج کی بیگید: ”مُوارک ایسه اونکی خُداوند نام مرا اَیه.“» |
@ 2024 Korpu Company