یوحنا 4 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانعیسی و سامِرِی زنای 1 وقتی عیسی بفهمست کی فَریسی فرقه عالمان بیشتاوستیدی، اون ویشتر جه یحیی دُمباله رو پیدا بُکوده و اوشانَ غُسل تعمید دئه 2 -هر چند کی عیسی شاگردان تعمید دیئیدی نه خودِش- 3 یهودیه ولایتَ تَرکا کود و ایوار دِه جلیل ولایت سو روانه بُبوست 4 و بایسی کی جلیل شئونِ ره سامِرِه جا ردّا به. 5 پس ایتا شار جه سامِرِه کی سوخار نام دَشتیَ فارسه، ایتا تیکه زمینِ نزدیکی کی یعقوب، خو پسر یوسفَ فَدَه بو. 6 یعقوبِ چاه اویا نئَه بو، عیسی خسته جه سفر، چاه کنار بینیشت. دوروَر دوازده ظهر بو. 7 ایتا زنای جه سامِرِه مردومان آب فاکشئن ره بامو. عیسی اُ زناکَ بگفت: «ایپچه آب مَرا فَدَن،» 8 چونکی اونِ شاگردان غذا هئِن ره شار بُشوبید. 9 اُ سامری زنای عیسیَ بگفت: «چُطو تو کی یهودی ایسی می جا کی ایتا سامِرِی زناکم آب خوائی؟» چونکی یهودیان سامِریان مرا دمخور نیبید. 10 عیسی اُ زناکَ جواب بدَه: «اَگه خُدا هدیه یَ فَهمستی و دَنستی کیسه کی تی جا آب خوائه، تو اونِ جا خواستی، و اون تره آبی فدَئی کی تره زیندگی ببخشه.» 11 اُ زنای عیسیَ بگفت: «آقا، بدرِه ناری و چاه جولفه، پس آبیَ کی زیندگی بخشه جه کویا اَوری؟ 12 مگه تو اَمی جدّ یعقوب جا پیله تری؟ اون اَ چای اَمَره فَدَه، و خودِش و اون پسران و گله ئان اونِ جا آب خوردیدی.» 13 عیسی بگفت: «هر کی اَ آب جا بُخوره، بازَم تشنه به. 14 ولی هر کی اُ آب جا کی من اون فَدَم بُخوره، دِه هرگَس تشنه نخوائه بوستن، آبی کی من فَدَم اونِ درون ایتا چشمه بِه کی تا ابدی زیندگی جوش کونه و بِسَرَ شه.» 15 اُ زنای بگفت: «آقا، جه اَ آب مَرا فَدَن، تا دِه تشنه نبَم و آب فاکشن ره اَیا نایم.» 16 عیسی بگفت: «بوشو، تی مردَ دوخوان و واگَرد.» 17 اُ زنای جواب بدَه: «مرد نارَم.» عیسی بگفت: «راست گی کی مرد ناری، 18 چونکی پنج وار مردا بوسته بی و اونکی الان دَری، تی مرد نیه. اونچی بگفتی راسته!» 19 اُ زنای بگفت: «آقا، دینم کی ایتا پیغمبری. 20 اَمی پئران اَ کوه درون پرستش کودیدی ولی شُمان گیدی اُ جیگائی کی اون درون بایسی پرستش کودن اورشلیمه.» 21 عیسی بگفت: «اَی زنای، واوَر بُکون، زماتی خوائه فارسن کی آسمانی پئرَ نه اَ کوه درون پرستش خوائید کودن، نه اورشلیم درون. 22 شُمان اونچی کی نیشناسیدی پرستش کونیدی، اَمان اونچیَ کی ایشناسیم پرستش کونیم، چونکی نیجات بواسطه یهودِ مردوم اَیه. 23 ولی زماتی رِسه، و اَلانم فارسه، کی حئیقی پرستنده ئان، آسمانی پئرَ روح و حئیقت درون پرستش خوائید کودن، چونکی پئر اَطو پرستنده ئانیَ خوائه. 24 خُدا روحه و اونِ پرستنده ئان بایسی خُدایَ روح و حئیقت درون پرستش بُکونید.» 25 اُ زنای بگفت: «دانم کی ماشیَحِ موعود خوائه اَمون، کی هو مسیح موعودِ؛ وقتی کی اون بایه، همه چیَ امرا خوائه گفتن.» 26 عیسی اونَ بگفت: «من کی تی مرا گب زنم، هونم.» 27 هو وقت، عیسی شاگردان جه راه فارسه ئید و ماتا بوستید کی ایتا زنایِ اَمرا گب زنه. ولی هیتّا وانوَرسه ئید «چی خوائی؟» یا «چره اون مرا گب زنی؟» 28 بازین اُ زنای، خو گُوله ی هویا بنه و شار سو بُشو و مردومَ بگفت: 29 «بائید ایتا مرداکَ بیدینید کی هر چی تا هسّا بُکوده بوم، مَرا بگفته. بِه کی اون مسیح موعود ببه؟» 30 بازین اوشان شار جا بیرون بُشوئید و عیسی ورجه باموئید. 31 اَ میان، شاگردان عیسی جا خوائش بُکودید، و بگفتید: «اوستاد، ایچی بُخور.» 32 ولی عیسی اوشانَ بگفت: «من غذائی خوردن ره دَرم کی شُمان هیچّی اونِ جا نانید.» 33 شاگردان همدیگر بگفتید: «مگه کَسی اون ره غذا باورده؟» 34 عیسی اَشان بگفت: «می غذا اَنه کی، اونیکی مَرا اوسِه بُکوده یِ خواسته یَ بجا باورم و اونِ کارَ انجام بدم. 35 مگه اَ گبَ نیشتاوستید کی ”حلا چهار ماهْ ویشتر محصول بِئِن فصلَ نمانسته؟“ بیدینید، من شمرأ گَم، شیمی چومانَ وازا کونید و فندرید کی هسّا محصول زمین درون بِئِن ره آماده یه. 36 اَلان، اونی کی محصولَ بِینه خو مُزدَ فیگیره و خو ابدی زیندگی ره محصولی جمَ کونه، تا اونی کی کاره و اونی کی بینه همدیگر مرا ذوق بُکونید. 37 اَ نَقلْ اَیا بکار اَیه کی ”اینفر کاره و اویتا بینه“. 38 من شمرأ اوسِه کودم تا اُ محصول بِئِن ره بیشید کی شیمی زحمت بکشه نیه. دیگران زحمت بکشه ئید و شُمان اوشان زحمت بکشه کَ بُجور اَورید.» 39 اُ زناک گُوائی واسی کی بگفته بو «هر چی تا هسّا بُکوده بوم، مَرا بگفته،» خَیلی جه سامِریانی کی اُ شار درون زیندگی کودید عیسیَ ایمان باوردید. 40 وقتی کی اُ سامِریان عیسی ورجه باموئید، اون جا بخواستید اَشان ورجه بئسه. پس عیسی دو روج اویا بأسا. 41 و خیلیان دِه عیسی گبان ایشتاوستن واسی اونَ ایمان باوردید. 42 اَشان اُ زناکَ بگفتید: «دِه فقط تی گب واسی نیه کی ایمان اَوریم، چونکی خودمان اونِ گبان بیشتاوستیم و دانیم کی حئیقتن اَ مردای دُنیا نیجات دَئنده یه.» 43 دو روج بازین، عیسی جه سامره، جلیل ولایت بُشو، 44 چون عیسی بگفته بو کی «پیغمبر خو شار درون حُرمت ناره.» 45 وقتی کی عیسی جلیلَ فارسه، جلیلیان اونَ ذوق مرا قُبیل بُکودید، چونکی اوشانم عید واسی اورشلیم بُشوبید و اونچیَ کی عیسی اویا بُکوده بو، بیده بید. عیسی ایتا درباری رِکَ شفا دئه 46 بازون عیسی ایوار ده جلیلِ قانای آبادی بُشو، هویا کی آبَ شراو بُکوده بو. اویا ایتا جه درباریان بو کی ایتا ناخوش رِکی کَفَرناحوم شار درون دَشتی. 47 هَطو کی بیشتاوست عیسی جه یهودیه ولایت، جلیلِ ولایت بامو دَره، اون دِئن ره تأدی بُکوده و منّت بُکود کی بایه و او رِکَ شفا بده، چونکی مَردن دوبو. 48 عیسی اونَ بگفت: «تا نیشانه ئان و مُعجزه ئان و عجایب غرایب چیان نیدینید، ایمان ناوریدی.» 49 اُ درباری مردای بگفت: «آقا، قبل اَنکی می زای بیمیره، بیا.» 50 عیسی اُ مرداکَ بگفت: «بوشو، تی رِک زنده مانه.» اُ مردای عیسی گبانَ قُبیل بُکود و رادکفت. 51 هنو راه درون بو کی اونِ خیدمتکاران اونِ پیشواز باموئید، بگفتید: «تی رِک زندئی و اونِ حال خُبَ بوستن دَره.» 52 پس اُ درباری مردای اوشانِ جا واورسه: «چی ساعتی اون حال خُب بوستن دوبو؟» بگفتید: «دیروج، ساعت یک بعدظهر تبْ اون شین قطا بوست.» 53 هو موقع پئر بفهمست کی اون هو ساعتی بو کی عیسی اونَ بگفته بو: «تی رِک زنده مانه.» پس خودِش و تمان اونِ خانه اهل ایمان باوردید. 54 اَن دوّمتا نیشانه و مُعجزه ئی بو کی وقتی عیسی جه یهودیه ولایت، جلیل ولایت بامو، انجام بدَه. |
@ 2024 Korpu Company