یوحنا 20 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانعیسی زنده به! 1 هفته اولتّا روج یعنی یکشنبه صوب دَم، اُ زمات کی هوا هنو تارک بو، مریم مَجَدلیّه مَقبره سر بامو و بیده کی سنگ ایتا کنار گیل بدَه بُبوسته. 2 پس بُدو بُدو شَمعون پِطرُس و اویتا شاگرد ورجه کی عیسی اونَ دوست دَشتی، بُشو و اوشان بگفت: «اَمی آقایَ مَقبره جا ببَرده‌ئید و نانیم کویا بنه ئید.» 3 پِطرُس اویتا شاگرد مرا بیرون بامو، و مَقبره سو بُشوئید. 4 و هر دو باهم دوبستیدی؛ ولی اویتا شاگرد تُندتر بُشو و پِطرُس جا پیش دکفت و اول مَقبره سر فارسه. 5 فچمست و مَقبره درونَ فندرست و بیده کی کَفَنی اویا نَئَه، ولی بدرون نُشو. 6 بازون شَمعون پطرُسم اونِ دُمبال بامو و مَقبره بدرون بُشو، بیده کی کَفنی اویا نَئَه، 7 ولی دَسمالی کی عیسی سر دور دَوَسته بید کَفَنی پهلو ننه بو، بلکی سیوا، تا بُبوسته ایجا دیگه نئَه بو. 8 پس اویتا شاگردم کی اول مَقبره سر فارسه بو، بُدرون بامو و بیده و ایمان باورد. 9 چونکی هنو شاگردان مُقدّس کِتابان بینیویشته ئانَ نفهمسته بید کی عیسی بایسی مُردئان جا زنده ببه. 10 بازون اُ دو تا شاگرد خوشان خانه وگردَستید. عیسی مریم مَجدَلیّه ره ظاهیرَ به 11 ولی مریم، مقبره بیرون ایسابو و زار زئی. هُطو کی زار زئن دوبو فچمست تا مَقبره بدرونَ فَندره. 12 هو موقع دو تا فیریشته یَ بیده کی سیفید رخت دُکوده بید و اویا کی عیسی جنازه نئَه بو نیشته بید، ایتا اویا کی اونِ سر نئَه بو و اویتا اویا کی اونِ لنگان نئَه بو. 13 اوشان اونَ بگفتید: «اَی زن، چره گریه کونی؟» مریم جواب بدَه: «می آقایَ ببَرده‌ئید و نانم کویا بنه ئید.» 14 هَطو کی اَنه بگفت، وگردَست و عیسیَ اویا بیده کی بپا ایسا، ولی نشناخته. 15 عیسی اونَ بگفت: «اَی زن، چره گریه کونی؟ کی دُمبال گردی؟» مریم خیال بُکود کی باغبانه، بگفت: «آقا، اَگه تو اونَ ببَردی، مَرا بُگو کویا بنه ئی تا بشم و اونَ فیگیرم.» 16 عیسی دوخواد: «مریم!» مریم وگردست و عبری زوان مرا بگفت: «رَبّونی!» (یعنی اوستاد). 17 عیسی اونَ بگفت: «مره دَس نوا زِئن، چونکی هنو پئر ورجه بُجور نُشوم. بلکی می براران وَر بوشو و اوشانَ بُگو کی خو پئر ورجه و شیمی پئر و می خُدا و شیمی خُدا وَر بُجور شم.» 18 مریم مَجدَلیّه بُشو و شاگردان ره خبر ببَرد کی «خُداوندَ بیدِم!» و اونچی عیسی اونَ بگفته بو، اَشان ره واگویا بُکود. عیسی شاگردان ره ظاهیر به 19 هو روج غروب دَم، کی هفته اولتا روج بو، شاگردان جمَ بوسته بید و یهودیانِ ترس جا درانَ قُلف بُکوده بید، عیسی بامو و اَشانَ میان بأسا و بگفت: «سلام به شُمان!» 20 وقتی اَنه بگفت، خو دَسان و تَکَ اَشان نیشان بدَه. شاگردان خُداوند دِئن مرا شادَ بوستید. 21 عیسی ایوارده اَشانَ بگفت: «سلام به شُمان! هُطو کی پئر مَرا اوسِه کود، منم شمرأ اوسِه کونم.» 22 وقتی اَ گب بزه فُو بزه و بگفت: «روح‌القدّسَ فیگیرید. 23 اَگه اینفرِ گُنائانَ ببخشید، اوشان ره ببخشه به؛ و اَگه اینفر گُنائان نبخشید، نبخشه مانه.» عیسی و توما 24 وقتی کی عیسی بامو بو، توما، ایتا جه اُ دوازده شاگرد، کی اونَ دوقلوئم گفتیدی، اَشانِ مرا نئسابو. 25 پس بقیه شاگردان اونَ بگفتید: «خُداوندَ بیده ئیم!» ولی توما اَشانَ بگفت: «تا خودم مئخِ ماله یَ اون دَسان رو نیدینم و می اَنگوشتَ مئخِ جا ننَم و می دَسَ اون تَک سولاغَ درون ننَم، ایمان ناورم.» 26 هشت روج بازون، عیسی شاگردان بازَم خانه درون ایسابید و توما اوشانَ مرا ایسابو. با اَنکی دران قُلف بو، عیسی بدرون بامو و اَشان میان بأسا و بگفت: «سلام به شُمان!» 27 بازون عیسی تومای بگفت: «تی انگوشتَ اَیا بنه و می دَسان بیدین، و تی دَسَ جُلُو باوَر و می تَکِ سولاغ درون بنِه. بی‌ایمان نُبو، بلکی ایمان بدَر.» 28 توما اونَ بگفت: «ای می خُداوند و ای می خُدا!» 29 عیسی بگفت: «چونکی مَره بیده ئی ایمان باوردی؟ خوشا به حال اوشان کی نیده بو، ایمان باورید.» اَ کتابِ هدف 30 عیسی خَیلی نیشانه ئان و مُعجزه ئانِ دیگرم شاگردان جُلُو انجام بدَه کی اَ کِتاب درون بینیویشته نُبوسته. 31 ولی هن قَدر بینیویشته ببُوسته تا ایمان باورید کی عیسی هو مسیح موعودِ، خُدا پسره، و اَ ایمان مرا، اون نام درون ابدی زیندگی بدَرید. |
@ 2024 Korpu Company