یوحنا 14 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

من راه و حئیقت و زیندگی ایسم

¹ «شیمی دیل پریشان نبه. خُدایَ ایمان بدَرید؛ منم ایمان بدَرید.

² می پئر خانه درون جا زیاد نئَه، اَگه اَطو نُبو، شمرأ نُگفتیم کی شَم تا جیگائی شمرأ حاضیرا کونم؟

³ و اَگه بُشوم و جیگائی شمرأ حاضیرا کودم، ایوارده واگردم و شمرأ می ورجه برم، تا اویا کی من ایسام شُمانم بأسید.

⁴ او جائی یَ کی من شئون درمِ رائَ دانیدی.»

⁵ توما اونَ بگفت: «آقا، اَمان حتی نانیم کویا شی، پس چُطو تانیم رائَ بدانیم؟»

⁶ عیسی اونَ بگفت: «من راه و حئیقت و زیندگی ایسم؛ هیکّس آسمانی پئر ورجه نایه، جغیر اَنکی من واسطه ببم.

⁷ اَگه مَرا ایشناختید، می پئرم ایشناختیدی؛ ولی بازین پس، اونَ ایشناسیدی و اونَ بیده دَرید.»

⁸ فیلیپُس اون بگفت: «آقا، آسمانی پئر اَمرا نیشان بدن، کی هَن امرا وَسّه.»

⁹ عیسی اون بگفت: «فیلیپُس، خَیلی زماتِ کی شیمی اَمرا ایسام و هنو مَرا نشناختی؟ اونی کی مَرا بیدِه دَره، آسمانی پئرَ بیده دَره؛ پس چُطو به کی گی آسمانی پئرَ امرا نیشان بدن“؟

¹⁰ مگه واوَر ناری کی من پئر درونم و پئر می درونه؟ گبانی کی شمرأ گَم می جا نیه، بلکی پئری کی می درون ایسا، اونه کی خو کارانَ به انجام فارسانه.

¹¹ می اَ گب واوَر بُکونید کی من پئر درونم و پئر می درون؛ وَگرنه اُ کاران خاطری کی می جا بیده ئید، اَنه واوَر بُکونید.»

¹² «حئیقتن، شمرأ گَم، اون کی مَرا واوَر بُکونه، اونم کارانیَ کی من کونم، کونه، و حتی پیله تر جه اُ کارانم خوائه کودن، چونکی من پئر ورجه شم.

¹³ و هر اونچی می نام مرا بخوائید، من اونَ انجام دئم، تا پئر پسر درون جلال بیگیره.

¹⁴ هرچی می نام مرا می جا بخوائید، اونَ انجام خوائم دَئن.

عیسی روح القدس واده یَ دئه

¹⁵ «اَگه مَرا دوست دَریدی، می حُکمانَ بجا اَوریدی.

¹⁶ و من پئر جا خوائم و اون ایتا دیگر پشتیبان شمرأ خوائه فدَن کی همیشک شیمی اَمرا بئسه،

¹⁷ یعنی حئیقتی روح، کی دُنیا نتانه اونَ قُبیل بُکونه، چونکی نه اونَ دینه و نه ایشناسه؛ شُمان اونَ ایشناسیدی، چره کی شیمی مرا ایسه و شیمی درون مانه.

¹⁸ «شمرأ یتیم ننَم؛ شیمی ورجه اَیم.

¹⁹ ایپچه دئرتر دُنیا دِه مَرا نخوائه دِئن، ولی شُمان دینیدی، و چونکی من زنده‌ئم، شُمانم زیندگی کونیدی.

²⁰ اُ روج درون، فهمیدی کی من پئر درون ایسم و شُمان می درون و من شیمی درون ایسم.

²¹ اونی کی می حُکمانَ دَره و اوشان انجام دئه، اونه اُ کَس کی مَرا دوست دَره؛ و اونکی مَرا دوست دَره، می پئرَم اونِ دوست دَره و منم اونَ دوست خوائم داشتن، و مَرا اون ره ظاهیر خوائم کودن.»

²² یهودا، نه یهودای اَسْخَریوطی، عیسی جا واورسه: «آقا، چُطویه کی خوائی تره امرا ظاهیر بُکونی، ولی نه اَ دُنیا ره؟»

²³ عیسی جواب بدَه: «اَگه کَسی مَرا دوست بدَره، می کلامَ بجا اَوره، و می پئر اونَ دوست خوائه داشتن، و اَمان اون ورجه اَئیم و اونِ اَمرا زیندگی کونیم.

²⁴ اونکی مَرا دوست ندَره، می کلامَ بجا ناوره؛ و اَ کلامَ کی ایشتاویدی می جا نیه، بلکی جه پئری ایسه کی مَرا اوسِه کوده.

²⁵ «اَ چیان زماتی شمرأ بگفتم کی هنو شیمی اَمرا ایسام.

²⁶ ولی اُ پشتیبان، یعنی روح‌القدّس، کی پئر اونَ می نام مرا اوسِه کونه، اون همه چیَ شمرأ آموجه و هر اونچیَ من شمرأ بگفتم، شیمی یاد اَوره.

²⁷ شمرأ سلامتی و آرامش بجا نئم؛ می آرامش و سلامتیَ شمرأ فَدَم. اونچی من شمرأ فَدَم، اوطو نیه کی دُنیا شمرأ فَده. وَئنلانید شیمی دیل پریشان ببه، وَئنلانید شیمی دیل هراسان ببه.

²⁸ بیشتاوستید کی شمرأ بگفتم، ”من شم، ولی ایوارده شیمی ورجه اَیم.“ اَگه مَرا دوست بدَشته بید، اَنه واسی کی من پئر ورجه شم ذوق کودید، چونکی پئر می جا پیله تره.

²⁹ هسّا قبل اَنکی اَ ایتفاق دکفه اَنه شمرأ بگفتم، تا وقتی ایتفاق دکفته ایمان باورید.

³⁰ ده خَیلی وقت نمانسته کی شیمی مرا گب بزنم، چونکی اَ دُنیا رئیس آمون دَره. هی گزکی می جا اونِ دَس درون دینه؛

³¹ ولی من کاریَ کونم کی پئر مَرا دستور بدَه، تا دُنیا بدانه که پئرَ دوست دَرم. ویریزید، جه اَیا بیشیم.