یعقوب 3 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانزوانِ بلا 1 می براران، نَبه کی خَیلی جه شُمان خُدا کلام معلم بوستن دُمبال بیبید، چونکی دانیدی اَمان معلمانِ ره، سخت تر داوری خوائه بوستن. 2 چونکی اَمان خَیلی رائان درون خطا کونیمی. اَگه اینفر خو گب زئن درون خطا نُکونه، کاملِ آدمِ و تانه تمان خو تن جُلُویَ بیگیره. 3 اَگه اَمان اسبان دَهن سر، دَهنه دَودیم اوشانِ رامَ کونیم و تانیم تمان اوشان تنَ هر سمت کی بخوائیم ببریم. 4 کشتی ئانَم بیدینید: هرچن کی اوشان پیله ئید و تُند باد اوشانَ تکان دِئه، ولی ایتا کوچی سُکان، تانه ایتا پیلی کشتیَ هر سمت کی ناخُدا بخوائه بَبره. 5 پس هَطوئم، زوان ایتا کوجدانه عضوِ، با اَ حال پیله پیله ادعائان دَره. ایتا کوجدانه جرقه تانه ایتا پیله جنگلَ آتش بزنه. 6 زوانم آتشِ؛ ایتا دُنیا نادرستی. ایتا جه اَمی اوسم و اعضا کی تمانِ آدمی وجودَ کثیفَ کونه و تمانِ اونِ زیندگیَ آتش زنه، آتشی کی جهندم اونَ واگیرانه! 7 آدمی، همه جور جانور و پَرنده و خزنده و دریا درون جاندارنَ رامَ کونه و بُکودِه دَره، 8 ولی هی آدمی نتانه زوانَ، رامَ کونه. زَوان شروری ایسه کی سرکشه و کُشنده زهرِ جا پرُ! 9 اَمی زوان مَرا خُداوند و پئرَ، موارک خوانیم و هو زوان مَرا، آدمانی کی خُدا مانستن خلق بُبوستیدَ لَعنت کونیم. 10 ایتا دَهن جا، هم برکت بیرون آیه هم لَعنت! اَی می براران، خُب نیه کی اَطو بِبه. 11 مگه به ایتا چشمه جا هم شیرینِ آب بیرون بایه، هم شورِ آب؟ 12 می براران، مگه به اَنجیل دار، زیتون باوره؟ یا رَز دار، اَنجیل فَدِه؟ هطوئم شورِ چشمه نتانه شیرینِ آب فَدِه. آسمانی حکمت 13 شیمی میان کی حکیم و عاقیله؟ وَئَلید اون، خو خُب زیندگی کودَن اَمرا نیشان بدِه، اُ اعمالی کی فروتنی اَمرا ایسه، و حکمت جا سر چشمه گیره. 14 ولی اَگه شیمی دیل درون زرخِ حسودی و خودخوائی دَریدی، شمرأ نیگیرید و ضد حئیقت گب نزنید. 15 اَجور حکمتی آسمان جا نایه، بَلکی زمینی و نفسانی و شیطانیه. 16 چون هر جا کی حسودی و خودخوائی بمانه، اویا وَلوا و همه جور زِشت کردکار نَئه. 17 ولی اُ حکمتی کی آسمانِ جا ایسه، اوّل پاکِ، بازون صلح جو و آرام ایسه و نصیحتَ گوش کونه، و خُب ثمرات و رحمت جا پُره و فرق نَئن و ریا جا دوره! 18 صالحی، محصولی ایسه کی صلح و صفا درون و صلح جو آدمانِ دَس مرا بکاشته بِه. |
@ 2024 Korpu Company