یعقوب 1 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان1 یعقوبِ جا، خُدا و عیسی مسیحِ خُداوندِ غلام، دوازده قبیله ره کی پَخشید. سلام! شیمی ایمانِ امتحان کودن 2 می براران، هر زمات کی جورواجور امتحانات درون دکفتید، تمانِ اوشانَ پیله شادی بدانید! 3 چونکی دانیدی وقتی شیمی ایمان امتحان بِبه، صبر و تحمل به بار آوره. 4 پس وائلید صبر و تحمل کاملا خو ثمره یَ فاده تا بی عیب و کامل بیبید و هیچیِ درون کم ندَرید. 5 اَگه ایکَس شیمی میان حکمت ناره، اونَ خُدا جا بخوائه، هو خُدائی کی بدونِ سرکوفت و دَس و دلبازی امرا همه کَس بخشه، اونَم خوائه فَدن. 6 ولی اُ آدم بایستی ایمان مَره بخوائه بی اونکی شک بُکونه، چون کسی کی شک بُکونه، هَطو دریا کول مانسته کی باد اونَ اَ طرف اُ طرف فاکشه. 7 اَجور آدمی گُمان نُکونه کی، خُداوند جا ایچی فیگیرِه، 8 اون دودلیله آدمِ، و هیّتا جه خو رائان درون ثُبات ناره. 9 نادار برار بایستی خو سربُلندی ره کی دَره فخر بُکونه، 10 و پولدار آدم به خو فروتنی افتخار بُکونه، چونکی ایتا واشی گل مانستن از بین شه. 11 هَطوکی آفتاب خو سوزان گرما مرا بُجور آیه و واشَ خُشکا کونه، و اونِ گول فیوه و اونِ قشنگی از بین شه، پولدار آدمم هُطو خو رائان درون کی پیش بیگیفته از بین شه. 12 خوشا به حال اونکی امتحان بار جیر صبر و تحمل مَرا تاب باوره، چون وقتی کی امتحان درون سربلند بیرون بایه، اُ تاجیَ کی زیندگی بخشه فیگیره. تاجی کی خُدا اُ کسانیَ واده بدَه، کی اونَ دوست دَریدی. 13 هیکّس وقتی وسوسه به، نَگه: «خُدائه کی مَره وسوسه کونه،» چونکی خُدا هی بَدی امرا وسوسه نیبه، و هیکّسَم وسوسه نُکونه. 14 ولی وقتی کی اینفر وسوسه به، خودشه هوا و هوسِ کی اونَ گول زنه و به‌دام تَوَده. 15 بازین وقتی هوا و هوس شکم اوسانه، گُناهَ زائه و گُناه وقتی کاملا پیله بِبه، مرگ به دُنیا آوره. 16 می عزیز براران، گول نُخورید! 17 هر خُرّم پیشکش و هر کامل پیشکش، آسمان جا ایسه، نوران پئرِ طرف جا آیه و اونِ درون هی تغییری نَنه و نه هی سایه ئی کی تغییر جا به وجود باموبی. 18 اون، خو اراده مَرا، امرا جه کلام حقّ خلق بُکوده تا اَمان اونِ نوبرِ مخلوقات بیبیم. کلام اِشتاوَستن و بجا آوردن 19 می عزیز براران اَنه بدانید: هر‌کَس بایستی اِشتاوَستن درون تُند، گب زئن درون یواش و غیظ درون آرام بِبه! 20 چونکی آدمی غیظ، اُ صالحی کی خُدا خوائه به بار ناوره. 21 پس هرجور فساد و هرچی کی شرارتَ جا باقی بمانسته شیمی جا دورَ کونید و فروتنی اَمرا کلامیَ کی خُدا شیمی دیل درون بکاشته قُبیل بُکونید. اُ کلامی کی تانه شیمی جانانَ نجات بده. 22 ولی کسانی بیبید کی خُدا کلامَ عمل کونیدی، نه اَنکی فقط اونَ ایشتاویدی؛ شمرأ گول نزنید! 23 چونکی اَگه ایکَس خُدا کلام بیشتاوه ولی اونَ عمل نُکونه، هُطو اونیَه مانه کی آینه درون خو دیمَ فَندره، 24 چون اون، خوره آینه درون دینه، ولی هُطوکی اونِ جا دورَ بِه، خو قیافه یَ جِه خاطر بَره. 25 ولی اونکی کاملِ شریعتَ، کی شریعت اَزادی ایسه چوم بُدوخته و ایشتاوه و جه خاطر نَبره بَلکی اونَ عمل کونه، اون خو کار درون برکت گیره. 26 اَگه ایکس خیال بُکونه دیندارِ ولی نتانه خو زوان جُلُوی بیگیره، اون خوره گول زئِن دَره و اونِ دینداری هی ارزشی ناره. 27 پاک و خالص دینداری اَمی پئر، خُدا دید درون اَنه : یتیمان و ویوه زناکان دسَ مصیبت درون گیفتن و امرا اَ فاسد دُنیا جا دور داشتن. |
@ 2024 Korpu Company