عبرأنیأن 12 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانعیسی اَمی ایمانِ دُمبالِ و اونَ کاملَ کونه 1 پس، جه اویا کی شاهدانی ایتا پیله اَبر مانستن اَمی دور داریم، بائید اَمانم هر تا بار و هر گُنائی کی سخت امرا واپخته دَره، اَمی جا دورَ کونیم و پایداری مَرا اَ مسابقه درون کی اَمی جُلُو نَئه، بدوبیم، 2 و اَمی چوم فقط به عیسی بِبه کی اَمی ایمانِ پِی ایسه و اَمی ایمانَ کاملَ کونه، و اُ شادی واسی کی اونِ جُلُو نَئه بو، صلیبَ تاب باوَرد و اونِ خِفت و خواریَ نیده بو بیگیفت و خُدا راستِ دَسِ تختِ ور نیشته. 3 اونَ فکر بُکونید کی چُجور دُشمندیَ گُناکارانِ طرفِ جا تاب باوَرد کی اونِ ضد بو، تا شُمان خسته و دیلسرد نیبید. 4 شُمان هنو گُناهِ ضد اوجور مقاومت نُکودید کی شیمی خون فِوِه. 5 مگه اُ نصیحتی کی امثالِ سلیمانِ کتابِ درون دَره، جه یاد بَبردید، کی شیمی اَمرا هُطو پسرانِ مانستن گب زنه؟ و گه: «می پسر، خُداوندِ تربیتَ کوچیک نَدَن، و اونِ توبیخ کودَنِ جا، خستَه نُبو. 6 چونکی خُداوند اوشانیَ کی دوس دَره، تربیت کونه، و هرکیَ کی به پسری قُبیل کونه، تنبیه کونه.» 7 اَن، تربیت بوستنِ واسی ایسه کی شُمان بایستی تاب باوَرید. خُدا شیمی امرا هُطو پسران مانستن تا کونه. کویتا پسرِ کی اونِ پئر اونَ تربیت نُکوده بی؟ 8 اگر شُمان تربیت نُبوستید، در حالی کی همه اونِ جا سام داریدی، پس شُمان حرامزاده اید نه حقیقی پسران. 9 بعلاوه، اَمان زمینی پِئران داشتیم کی امرا تربیت بُکودید، و اَمان اوشانِ احترامَ داشتیم. یعنی نبایستی خَیلی ویشتر اَمی روح ئانِ پئرِ مُطیع بیبیم تا زیندگی بُکونیم؟ 10 چونکی اوشان ایپچه زمات، بنا به خوشانِ مصلحت، امرا تربیت بُکودید، ولی خُدا اَمی خِیّرَیتِ واسی امرا تربیت کونه تا اونِ قدوّسیتِ درون سام بداریم. 11 چون اُ زمات کی تربیت بوستَن دریم عوضِ اَنکی امرا خوش بایه امرا دَرد گیره، ولی دُمبال تر اوشانِ ره کی بواسطه اون تربیت بُبوستید، صالحیَ به بار آوَره کی صلح و سلامتی جا پُرِ. 12 پس شیمی دَسانَ کی بکفته، راسَ کونید و شیمی بی قوتِ چکره یَ تقویت بُکونید! 13 رائانَ شیمی پائانِ ره هموار بُکونید تا شَلِ پا جینویزه، بلکی شفا بیگیره. 14 تقلا بُکونید تمانِ مردومِ امرا صلح و سلامتی درون بأسید و مقدّس بیبید، چونکی بدونِ قدّوسیت هیکّس خُداوندَ نیدینه. 15 واخُب بیبید هیکّس خُدا فیضِ فیگیفتنِ درون شکست نُخوره، تا هی زرخِ بنه ای، پیله نَبه و دَردسرِ باعث نَبه و خَیلیانَ نجس نُکونه؛ 16 تا هیکّس عیسو مانستن بی عفت و نا مقدّس نَبه، اونکی ایتا کاسه آش واسی خو اولتّا زاکی حَقَّ بُفروخت. 17 چون دانیدی، بعد اونکی خواستی اُ برکتَ به ارث بَبره، قُبیل نُبوست. هرچن اون، آرسو فُکودنِ امرا اونِ دُمبال بو، ولی توبه ره فرصت نیافت. 18 چونکی شُمان ایتا کوه درون ناموئید کی شاستِیبی اونَ دَس زِئن، ایتا کوه کی آتشِ امرا وَل بیگیفته بِبه، نه ظلمات و تارکی و تندِ بادِ امرا؛ 19 و نه شیپور صدا مَرا و نه اُ صدا امرا کی اوشانی کی بیشتاوستید، منت بُکودید کی دِه اوشانِ امرا گب نزنه. 20 چونکی اوشان نتانستید اَ حُکمَ تاب باورید کی گُفتی: «حتّی اگه ایتا حیوان اَ کوهَ دَس بزنه، بایستی سنگسار بِبه.» 21 راس راسی اَ صحنه اَنقدَر ترسناک بو کی موسی بگفت: «من ترسِ جا پَرکستن دَرم.» 22 ولی شُمان صَهیونِ کوه، و خُدای زنده شار، یعنی آسمانی اورشلیمِ درون باموئید. شُمان هازاران هازار فیرشته جَمِ درون کی شادی کونیدی باموئید، 23 و اولتّا بزاسته ئانِ مجلسِ درون کی اوشانِ نام آسمانِ درون بینویشته بُبوسته، و خُدایَ کی همه کسِ داورِ و صالحانِ روحانَ کی کامل بُبوستید، 24 و عیسیَ کی ایتا تازهِ عهدِ واسطه ایسه، و اُ بپاشسته خون، کی هابیل خونِ جا بختر گب زنه. 25 شیمی حواس بمانه، اُ کسِ صدا جا کی گب زنه رو وانگردانید. اوشانی کی اُ کَس گبانِ ایشتاوستنِ جا رو واگردانه اید کی زمین سر گب زئی، نتانستید مجازات بوستنِ جا جیویزید. پس اگه امان جه اُ کَس کی آسمانِ جا گب زنه رو واگردانیم، چُطو مجازات جا جیویزیم؟ 26 اُ زماتِ درون اونِ اوخان زمینَ بلرزانه، ولی الان اون، واده بدَه کی: «ایوارده نه فقط زمینَ بلکی آسمانَم خوائم لرزانِئن.» 27 اَ کلمه ’ایوارده‘یِ منظور اَنه کی، اُ چیان کی لرزیدی از بین شیدی- یعنی اُ چیان کی خلق بُبوستید- تا اُ چیان کی نِشه اوشانَ لرزانِئن، باقی بمانید. 28 پس بائید اُ پادشاهی بدَس آوردنِ واسی کی نِشه اونَ لرزانِئن، شُکر بُکونیم، و اَطوئی، ایتا قابلِ قبولِ پرستش، خُدا ره تقدیم بُکونیم کی احترام و ترس امرا بِبه، 29 چونکی اَمی خُدا «آتشیَ مانه کی سوجانه.» |
@ 2024 Korpu Company