عبرأنیأن 1 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانخُدا پسر، فیریشته ئانِ جا سرتره 1 قدیمان، خُدا چندین و چن وار و جورواجور رائانِ درون، بواسطه پیغمبران، اَمی پئرانِ اَمرا گب بزه، 2 ولی اَ آخرتا روجانِ درون، اون بواسطه خو پسر اَمی اَمرا گب بزه، هو پسر کی اونَ ایتا وارثِ مانستن تمانِ چیانِ درون تعیین بُکود و بواسطه اون جهانَ خلق بُکود. 3 اون، خُدا جلالِ نور ایسه و اونِ تمان و کمالِ ذاتِ نَقش ایسه، و اون تمانِ چیانَ خو کلامِ قدرت مرا دَره. اون، بعد اَنکی گُنائانَ پاک بُکوده، راسِ دسِ اُ کسی بینیشت کی باعظمت ایسه و عرش بَرینِ درونِ. 4 هونقدر کی فیریشته ئانِ جا سرتره، اُ نامی ئَم کی به ارث بَبرده، اوشانِ نامِ جا بجورتره. 5 چونکی خُدا کویتا جه فیریشته ئانَ بگفته: «تو می پسری؛ ایمرو من تَره مولود بکودم»؟ و یا: «من اونِ ره پئر خوائم بوستن، و اون مِره پسر»؟ 6 و بازم اُ موقع کی اون، اولتّا زاکَ اَ جهان درون آوَره، گه: «تمان خُدا فیریشته ئان اونَ پرستش بُکونید.» 7 فیریشته ئانِ باره گه: «اون، خو فیریشته ئانَ بادانِ مانستن، و خو خادمانَ آتشِ ولِ مانستن چاکونه.» 8 ولی پسرِ باره گه: «اَی خُدا، تی سلطنتِ تخت ابدی ایسه، تی پادشائی عصا، عدالتِ عصا ایسه. 9 تو صالح بوستنَ دوست دَری و شرارت جا خَفت داری؛ جه اَ رو خُدا، تی خُدا، تَره ویشتر جه تی همراهان شادی روغنِ مرا مَسح بُکوده.» 10 و: «تو، اَی خُداوند، در آغاز، زمینِ پیَ بَنَئی، و آسمانان، تی دسِ کار ایسید! 11 اوشان از بین شیدی، ولی تو بِجا مانی! اوشان همتان رختِ مانستن، کُهنه خوائید بوستن! 12 اوشانَ ایتا قبا مانستن واپیچانی، ایتا رختِ مانستن عوض دکش خوائید بوستن. ولی تو هون ایسی، و تی سالان تمانَ نیبه!» 13 خُدا تا هسّا کویتا جه فیریشته ئانَ بگفته: «می راستِ دَس وَر بینیش، تا اُ موقع کی تی دُشمندانَ تی پا جیر تَوَدَم»؟ 14 مگر اوشان همتان روح ئانی نیئید کی خیدمت کونیدی و اُ کسانِ خیدمت ره اوسه بید کی نجاتَ به ارث بَریدی؟ |
@ 2024 Korpu Company