افسسیان 4 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلانایتا بوستن مسیح تن درون 1 پس من کی خُداوندِ خاطری زندان درونم، خواهش کونم کی شیمی رفتار، درخورِ اُ دعوتی کی شیمی جا بُبوسته بِبه، 2 تمان فروتنی و ملایمتِ اَمرا و صبر و محبتِ درون همدیگرَ تحمل بُکونید. 3 تقلا بُکونید تا اُ ایتا بوستنَ کی خُدا روحِ جا ایسه، صلح و سلامتی درون بدَرید. 4 هُطوکی ایتا تن و ایتا روح ایسه- خُدائَم اُ موقع کی شمرأ دعوت بُکوده، ایتا اُمید شمرأ فَدَه- 5 ایتا خُداوند، ایتا ایمان، ایتا تعمید، 6 ایتا خُدا و همتانِ پئر کی همه کَس جا بُجورترِ و همه کَسِ درون کار کونه و همه کَسِ درون ایسا. 7 ولی هر تا جه اَمرا مسیحِ بخشش اَندر، فیض ببخشه بُبوسته. 8 جه اَ رو مزمور کتاب گه: «وقتی کی اون عرشِ برین سو بُجور بُشو ایتا لشگر اسیرانَ خو دمبال ببَرد، و اون، مردومَ پیشکشان فدَه.» 9 اَ گبِ معنی کی ’اون بجور بشو‘ چیسه، جغیر اَنه کی زمینِ پست ترین جائانَم بجیر بامو بو؟ 10 اونکی بجیر بامو بو، هونی ایسه کی تمان آسمانانِ جا بُجورتر بُشو تا همه چیانَ خو حضور امرا پُر بُکونه. 11 و اون بو کی رسولان فدَه، پیغمبران، مباشران، شبانان و آموجگاران فدَه، 12 تا مُقدسینَ خیدمتِ کار ره آماده بُکونید، مسیحِ تنِ بنا واسی، 13 تا زماتی کی اَمان همتانِ ایمان ایتا بِبه، و امان همتانِ شناخت خُدا پسر جا ایتا بِبه، تا اَطویی ایتا کاملِ آدمِ قد پیله بیبیم، تا به مسیحِ پُری قامت اندر فاراسیم. 14 پس دِه زاکانِ مانستن نخوائیم بوستن کی کُول ئان امرا هر طرف پرتاب بیبیم و جور واجور تعالیم و آدمانِ مکر و حیله باد، اُ نقشه ئانِ درون کی گُمرائی واسی کیشیدی، اَمرا اَ طرف اُ طرف ببَره. 15 بلکی حئقیتِ گفتن امرا، محبت درون، جه هر بابت اونِ اندازه کی سَر ایسه، یعنی مسیح، رُشد کونیمی. 16 اونِ درونِ کی تمان تن، هر مفصل امرا کی اونَ ربط دَره چفت و بند بیدی و چسبیدی، تا هر عضوی دُرُست کار بُکونه، تن رشد کونه و خورَه محبت درون بنا کونه. تازه زیندگی 17 هسّا، اَنه گَم و خُداوندِ درون بازم گَم کی شیمی رفتار دِه نبایستی اُ مردوم مانستن کی خُدایَ نشناسیدی بِبه کی خوشانِ بیخودی فکرانِ درون رفتار کونیدی. 18 اوشانِ عقل تاریک بُبوسته، و نادانی واسی کی اَشانِ سنگدیلی نتیجه ایسه، خُدا زیندگی جا دور بُبوستیدی. 19 اوشان، سنگدیل بُبوستید و خوشانَ هرزگی ره واسپاردیدی، هُطوکی طمعِ مرا دَس به هرناپاکی زَنیدی. 20 ولی شُمان اَطویی مسیحَ یاد نیگیفتیدی 21 البت اگر گمان بُکونیم کی اونِ باره بشتاوستید و عین اُ حئیقتی کی عیسی درون نَئه، تعلیم بیگیفتید، 22 تا شیمی قدیم زیندگی رَوِش، یعنی اُ قدیم آدمَ، کی بواسطه ی فَریبنده خواسته ئان، فاسد بو، تنِ جا بیرون باوَرید. 23 و روح درون شیمی فیکر تازه بِبه 24 و تازه آدمَ شیمی تَن دکونید کی صالحی و حئقیقی قدّوسیت درون، خُدا مانستن خلق بُبوسته. 25 پس، دوروغَ کنار بَنید و هرکس خو همساده مَرا راستی اَمرا گب بزنه، چره کی اَمان همتان همدیگر مرا ایتا اعضاییم. 26 «بَرزخ بیبید، ولی گُناه نُکونید» وَئنلانید شیمی روج تمانَ به و شُمان هنو غیظ درون بأسید، 27 و ابلیسَ فرصت فَندید. 28 دوزد دِه دوزدی نُکونه، بلکی زحمت بکشه، و خو دسِ ئانِ مَرا صداقتِ امرا کار بُکونه، تا بتانه ایچی محتاج ئانَم فَدِه. 29 شیمی دَهن بدِ گبِ واسی بازَ نَبه، بلکی تمان شیمی گبان دیگران بنا واسی کار بُکونه و احتیاجیَ برآورده بُکونه، و اوشانیَ کی ایشتاویدی فیض فارسانه. 30 خُدا قدّوس روحَ کی اونِ امرا رهایی روجِ واسی مهر بُبوستید، ناراحت نُکونید. 31 هر جور تلخی، خشم، غیظ، داد و بیداد، بُهتان و هر بد خوائیَ شیمی جا دور بُکونید. 32 همدیگر مرا مهربان و دیلسوج بیبید و هُطوکی خُدا شمرأ مسیحِ درون ببخشه، شُمانم همدیگرَ ببخشید. |
@ 2024 Korpu Company