دوم پطرس 3 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

خُداوندِ روج

¹ اَی عزیزان، اَن دومتّا نامه ای ایسه کی شمرأ نیویشتن درم. هر دوتا نامه یَ اَ نیّتِ امرا شمرأ بینیویشتم تا شیمی یاد باوَرَم و شیمی پاکِ فیکرانَ به ذوق باوَرَم،

² تا اُ کلامی کی مقدّسِ پیغمبران پیشتر بُگفتید و خُداوند و اَمی نجات‌ دهنده حکمَ کی بواسطه رسولان شمرأ فدَه، بیاد باوَرید.

³ قبل هر چی، بدَنید کی آخرتا زماتِ درون کسانی اَئیدی کی رخشن کونیدی و خوشانِ پلید خواسته ئان دمبالید و رخشنِ امرا

⁴ گیدی: «پس اونِ اَمونِ واده چی بُبوست؟ چون جه اُ زماتی کی اَمی پئران بَمَردید، همه چی هُطویه کی جه دُنیا خلق بوستن بو!»

⁵ چونکی، اوشان از قصد اَ حئیقَتَ نیده بو گیریدی کی آسمانان پیشتران نَئه بو و زمین، آبِ جا و بواسطه آب، خُدا کلام امرا شِکل بیگیفت؛

⁶ و اَنکی بواسطه هه آب، اُ دنیایی کی اُ زمات وجود دَشتی، غرق بُبوست و نابودَ بوست.

⁷ ولی هو کلامِ امرا، آسمانان و زمینیَ کی الان دِئن دَرید، آتش ره جَمَ بوسته و تا داوری روج و بی‌دینانِ هلاکَ بوستن ره بداشته به.

⁸ ولی اَی عزیزان، اَ حئیقتَ نیده بو نیگیرید کی خُداوندِ ره ایی روج هازار سالَ مانه و هازار سال ایی روجِ مانستنِ.

⁹ بَرخلافِ بعضیانِ گُمان، خُداوند خو انجام دَئنِ واده درون دیرَ نُکونه، بلکی شیمی امرا صبورِه، چونکی نخوائه هیکَس هلاکَ به، بلکی خوائه همه توبه بُکونید.

¹⁰ ولی خُداوند عیسی واگردستنِ روج، ایتا دوزدِ مانستن اَیه، اُ موقع آسمانان ایتا پیله اوخانِ امرا از بین شیدی، و ستاره ئان آتش گیریدی و نابود خوائید بوستن و زمین و تمانِ اونِ کاران آشکارَ به.

¹¹ جه اویا کی تمانِ اَ چیان هَطو نابودَ بوستن دَره، شُمان بایستی چطو مردومانی بیبید؟ شُمان بایستی ایتا مقدّس و دیندار زیندگی بدَرید،

¹² خُدا روجِ رافا بیبید و اَنِه واسی کی خُدا روج زودتر بایه تقلا بُکونید، اُ روجِ درون کی آسمانان آتش گیریدی و نابود بیدی و آسمانِ ستاره ئان آتشِ گرما جا آبَ بیدی.

¹³ ولی امان بنا به اونِ واده تازه آسمانان و تازه زمینِ رافا ایسائیم کی اونِ درون هر اونچی کی خُدا دیدِ درون درسته، نَئه.

¹⁴ پس اَی عزیزان، هسّا کی اَ چیانِ رافا ایسائید، سخت تقلا بُکونید کی اونِ دیدِ درون بی لکه و بی‌عیب بیبید و صلح و سلامتی درون بأسید.

¹⁵ و اَمی خُداوندِ صبرَ نجات بدَانید، هُطوکی اَمی عزیز برار پولُسَم، مطابقِ اُ حکمت کی اونَ فدَه بُبوست، شمرأ بینیویشت.

¹⁶ اون، تمانِ خو نامه‌ئانِ درون وقتی کی اَ چیانِ جا گب زَنه، نیویسه. اونِ نامه‌هائانِ درون چیزهایی بینیویشته بُبوسته کی اوشانِ فهمستن سختِ و نادان و سُستِ آدمان، اونِ درون دَس بَریدی، هُطوکی دیگر مقدّسِ بینویشته ئانِ امرا اطو کونیدی، و اَن اوشانِ هلاکتِ باعث به.

¹⁷ پس شُمان ای عزیزان، هسّا کی اَنه دَانیدی، بپائید کی نَبه بی‌دینانِ نادُرستِ راه درون گمراه بیبید و شیمی پایداری‌َ جه دَس بدید.

¹⁸ بلکی اَمی خُداوند و نجات‌دهنده عیسی مسیحِ فیض و شناختِ درون رشد بُکونید، کی اونَ جه الان تا به ابد جلال بِبه! آمین.