دوم پطرس 1 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

¹ شَمعونِ پِطرُسِ جا، عیسی مسیحِ رسول و نوکر، اوشانِ ره کی بواسطه ی خُدا عدالت، و اَمی نجات‌دئنده عیسی مسیح، ایتا ایمان اَمی ایمانِ مانستن اَشانِ نصیب بُبوسته:

² فیض و صُلح و سلامتی بواسطۀ خُدا و اَمی خُداوند عیسیِ ایشناختن، فت و فراوان شمرأ بایه.

خُدا انتخاب بُبوسته ئان

³ اونِ الهی قُدرت، تمانِ اُ چیانیَ کی زیندگی و دینداری واسی لازمه، امرا ببخشه. اونِ ایشناختنِ مَرایِ کی امرا خو جلال و خُبی ره، دعوت بُکوده.

⁴ کی بواسطۀ اَشان خو با اَرزش و پیله واده ئانَ امرا ببخشه، تا بواسطه اوشان الهی طبیعتِ درون شریک بیبید و اُ فسادِ جا کی هوا و هوسِ واسی دُنیا درون وجود دَره، آزاد بیبید.

⁵ اَنِه واسی، تا تانیدی تقلا بُکونید، کی خُبیَ به شیمی ایمان، اضافه بُکونید، و خُبی امرا، شناخت،

⁶ و شناختِ امرا، خودداری، و خودداری امرا، پایداری، و پایداری امرا، دینداری،

⁷ و دینداری امرا، برارانه دوست داشتن، و برارانه دوست داشتنِ امرا، محبت.

⁸ چونکی اگه اَ صفتان شیمی میان بمانه و هَطو زیادَ به، وَئنلانه کی اَمی خُداوند عیسی مسیحِ ایشناختنِ درون، بی‌ اثَر و بی ثمر بیبید.

⁹ چون هرکسی کی اَ صفتانَ ناره، اَنقدر کوره کی خو پا جُلُویَ نیدینه، و جه یاد بَبرده کی خو قدیمِ گُنائانِ جا پاکَ بوسته.

¹⁰ پس اَی براران، ویشتر تقلا بُکونید تا شیمی دعوت و انتخاب بوستنَ ثابت بُکونید، چره کی اگر اَ صفتانَ به کار بَبرید هرگس نکفیدی.

¹¹ و اَطویی، شمرأ کاملا اجازه فَدَه بِه کی خُداوند و اَمی نجات‌دهنده عیسی مسیحِ ابدی پادشایی درون راه بیابید.

¹² پس من خوائم اَچیان، همیشک شیمی یاد بمانه، هرچن کی اَ چیانَ دانیدی و اُ حئیقتِ درون کی بدَس باوَردید، پابرجا ایسائید.

¹³ من، فیکر کونَم کی اَن دُرستِ، تا اُ وقت کی اَ تنِ درون ایسام، اَ صفتانَ شیمی یاد باوَرَم تا غیرتی بیبید،

¹⁴ چونکی دانم خَیلی زو اَ تنَ جا بیرون اَیم، هُطوکی اَمی خُداوند عیسی مسیح مَرا نیشان بدَه.

¹⁵ و تا تانَم تقلا کونَم تا بتانید بعدِ می شوئن جه اَ دُنیا همیشک اَ چیانَ به یاد باوَرید.

¹⁶ چون اُ موقع کی اَمی خُداوند عیسی مسیحِ قوت و اونِ اَمونَ شمرأ اعلام بُکودیم، داستانانِ دُمبال کی زرنگی امرا بساخته بُبوسته بِبه، نُشوبیم بلکی اَمی چومانِ امرا اونِ جلالَ بیده بیم.

¹⁷ چون اُ موقع کی اون، خُدای پئر جا جلال و احترامَ بیافت، ایتا اوخان اُ شکوه و جلالِ جا اونَ فارسه کی، «اَنه می عزیز پسر کی اونِ جا راضی ئَم.»

¹⁸ اَمان خودمان اُ آسمانی اوخانَ اَمی گوشِ امرا بیشتاوستیم، چونکی اُ مقدّسِ کوه سر اونِ امرا ایسابیم.

¹⁹ و اَمان، پیغمبرانِ گبانَ کی شه اطمینان کودن، دَریمی کی خُبِ شیمی یاد بمانه، ایتا چراغ مانستن کی ظُلماتِ درون فتاوه تا اُ وقت کی صوبِ دَم بِبه و صُبِ ستاره شیمی دیلانِ درون، روشنَ به.

²⁰ قبلِ هر چی، اَنه به یاد بدارید کی مقدّس کتابِ نبّوت ئان، هیتا خودِ پیغمبرِ تفسیر نیئه.

²¹ چونکی هی نبّوتی، آدمی اراده مَرا باوَرده نُبوست، بلکی آدم ئان، بواسطه روح‌القدّس خُدا طرفِ جا گب بزِه ئید.