دوم قرنتیان 3 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

تازه عهدِ خیدمتکاران

¹ مگه بازم بنا بُکودیم اَمی جا تعریف کودَن؟ یا اَنکی امان احتیاج دَریمی بعضیان مانستن شمرأ سفارش نامه فَدیم یا شیمی جا سفارش نامه فیگیریم؟

² شُمان خودتان اَمی سفارش نامه ئید، ایتا نامه کی اَمی دیلان سر بینیویشته یِ کی همتان تانیدی اونَ بخوانید و بشناسید.

³ شُمان نیشان بدَئید کی مسیح نامه ایسید، کی بواسطه ی امان شمرأ فارسِه، کی مُرکّب اَمرا بنیویشته نُبوسته، بلکی خُدا ی زنده روح اَمرا بینیویشته بُبوسته و نه لوح سنگی سر، بلکی آدمان دیلانِ لوحِ سر بینیویشته بُبوسته.

⁴ اَمان مسیح خاطریِ کی اَجور اطمینانی خُدا محضر درون دَریم.

⁵ نه اونکی خودمان لیاقت بدَریم کی ادعا بُکونیم کی اَمی دَس جا ایچی بر اَیه، بلکی اَمی لیاقت خُدا جا ایسه.

⁶ خُدا بو کی اَمرا لیاقت فدَه تا تازه عهد خیدمتکاران بیبیم، عهدی کی خُدا روحِ سر برقرارِ، نه اونچی سر کی ایتا بینیویشته ویشتر نیه. چونکی بینیویشته کوشه، ولی خُدا روحْ زیندگی بخشه.

⁷ هسّا، اگه اُ خیدمت کی مرگَ ختم بوستی و سنگی لوح سر حک بُبوسته بو، جلالِ اَمرا ظهور بُکود اوجور کی اسرائیل مردوم نتانستیدی موسی دیمِ جلال واسی اونَ فندرید، هرچن اُ جلال از بین شئون دُبو،

⁸ چنقد ویشتر، اُ خیدمتی کی بواسطۀ خُدا روح ایسه جلال اَمرا ایسه.

⁹ چونکی اَگه خیدمتی کی محکوم بوستنَ ختم بوستی جلال اَمرا بو، چنقد ویشتر خیدمتی کی صالح بوستنَ فارسه جلالِ جا پُره.

¹⁰ چون اونچی کی یه موقعی پُر جلال بو، هسّا در مقایسه با اَ جلال کی سرتره، دِه جلالی ناره.

¹¹ و اَگه اونچی کی نابودَ بوستی جلال اَمرا بو، اونچی کی باقی مانه چنقد ویشتر جلال اَمرا ایسه.

¹² پس چونکی اَجور اُمیدی دَریمی، جرأتِ مرا گب زنیم،

¹³ نه موسی مانستن کی ایتا نقاب خو دیمِ سر فاکشه تا اسرائیل مردوم آخربسر اونچیَ کی از بین شئون دُبو، نیدینید.

¹⁴ ولی اَشانِ فیکران تاریکَ بوستِ، چونکی هو نقاب عهد عتیق خواندن موقع تا ایمروج باقی بمانسته و اوساده نُبوسته، چونکی فقط مسیح درون اوساده به.

¹⁵ حتّی تا ایمروج، هر وقت کی موسی توراتَ خوانیدی، ایتا نقاب اوشان دیل سر قرار گیره.

¹⁶ ولی هر وقت ایکَس خُداوند ورجه واگرده، نقاب اوساده به.

¹⁷ خُداوند، روح ایسه و هر جا خُداوند روح بمانه، اویا آزادی نَئه.

¹⁸ و تمان امان کی بی‌نقابِ دیمِ مَرا، خُداوندِ جلالَ، ایتا آینه‌ مانستن فَندریم، هو شکل مانستن، جلال جا به ایتا جلال کی ویشترَ به عوضَ بیم؛ و اَن خُداوند جا شروع به کی روح ایسه.