دوم قرنتیان 10 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

پولُس خو خیدمت جا دفاع کونه

¹ من، پولُس، خودم مسیحِ فروتنی و نرمی اَمرا شمرأ منت کونم- منی کی خَیلی جه شُمان گیدی وقتی شیمی ورجه ایسام سر به زیرم و اُ موقع کی شیمی ورجه نئسام جسورم!-

² من شمرأ منت کونم اُ موقعی کی شیمی ورجه اَیم مجبور نبم شیمی مرا جسارت اَمرا رفتار بُکونم، اوجور کی بعضی جه مردوم خیال کونیدی کی امان آدمی فیکرانِ مرا رفتار کودَن دَریم.

³ چونکی هر چن جسم درون زیندگی کونیم ولی مطابق جسم جنگ نُکونیم.

⁴ چره کی اَمی جنگِ اسلحه ئان، جسم جا نیه، بلکی خُدا قوتَ دَره تا قلعه ئانَ نابودَ کونه.

⁵ امان هر بحثیَ و هر کسیَ کی خُدا دانایی ضد پیله پیله نظر دئه از بین بَریم و هر فیکریَ مجبور کونیم کی مسیح جا اطاعت بُکونه.

⁶ اُ موقع کی مسیحَ تمان و کمال اطاعت کودَن دَرید، امان آماده ایم کی هر نا اطاعتیَ تنبیه بُکونیم.

⁷ فندرید، بیدینید شیمی چوم جُلُو چی نَئه. اَگه ایکس اطمینان دَره کی مسیح شین ایسه، اُ آدم بایستی بدانه هُطوکی اون مسیحِ شین ایسه، امانم مسیح شینیم.

⁸ چونکی حتی اَگه ایپیچه ویشتر به اَمی اقتدار افتخار بُکونم شرمنده نخوام بوستن. اُ اقتدار کی خُداوند، شیمی بنا کودن ره مَره فدَه نه شیمی نابودی ره.

⁹ نخوام اَطو به نظر بایه کی من خوائم می نامه ئانِ اَمرا شمرأ بترسانم،

¹⁰ چونکی گیدی: «اون نامه ئان سخت و سنگین ایسه، ولی رو به رو ضعیفِ و اون گب زئن به حساب نایه.»

¹¹ وَئل اونکی اَطو گه بفهمه هر اونچی کی وقتی نئسام و می نامه درون گَم اُ موقع کی بایم اُ کارَ کونم.

¹² نه اَنکی امان جرأت کونیم اَمرا جه اوشان دسته بحساب باوریم کی خوشانِ جا تعریف کونیدی یا خوشانَ همدیگر اَمرا مقایسه کونیدی. ولی اُ موقع اوشانی کی خوشانَ همدیگر اَمرا سُبک سنگین کونیدی و خوشانَ همدیگر مرا مقایسه کونیدی، نفهمید.

¹³ ولی امان بیش از حد افتخار نُکونیم، بلکی فقط هونقد افتخار کونیم کی خُدا اَمی واسی مُعین بُکوده، اُ حد کی حتی شَمَرَئَم در بر گیره.

¹⁴ چونکی امان اَمی پایَ ویشتر جه اَمی حد درازَ نُکودیم اوجور کی اِنگار هرگس، شمرأ خیدمت نُکودیم چره کی امان اولتّا کسانی بیم کی مسیح انجیلَ شمرأ فارسانه ایم.

¹⁵ امان اَمی حدَ دَریم و جه اونچی کی دیگران زحمت بکشه اید افتخار نُکونیم. ولی امان اُمید دَریم کی هر چی شیمی ایمان ویشتر پیله بِه اَمی خیدمت حد شیمی میان ئم خَیلی پیله تر ببه،

¹⁶ تا بتانیم انجیلَ اُ ولایتان درون کی شیمی جا دورِ، موعظه بُکونیم. چونکی نخوائیم اُ کاری کی پیشتر اینفر دیگر، خو سامانسر درون بُکوده ره افتخار بُکونیم.

¹⁷ وَئلید «هرکس افتخار کونه، خُداوندَ افتخار بُکونه.»

¹⁸ چون اونکی خودش، خودشِ جا تعریف کونه قُبیل نیبه بلکی اُ آدم قُبیل به کی خُدا اونِ جا تعریف بُکونه.