۱پطرس 4 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

خُدا فیض ناظران

¹ پس جه اویا کی مسیح جسم درون عذاب بکشه، شُمانم شمرا اَ طرز فیکر امرا حاضر و آماده بُکونید، چونکی هرکس کی جسمِ درون عذاب بکشه، دهِ گُناهِ مرا کاری ناره،

² و الباقی عُمرَ جسمِ درون، نه آدمی هوا و هوسِ امرا، بلکی خُدا اراده درون زیندگی کونه.

³ چره کی جه قدیم بِقایده شیمی عمرَ اُ کارانِ ره بنائید کی خُدا نَشناسان کودیدی، و شیمی زیندگیَ بی عفتی و هوا و هوس و مَستی و هَرزگی و عیش و نوش و شرم آورِ بُت‌پرستی ئانِ امرا سر بکودید.

⁴ هسّا کی شُمان اَ بی حد و حیساب هرزگی درون اَشانِ اَمرا شریک نیئید، اوشان، حَیران ایسید و شمرأ فاش دیئیدی.

⁵ ولی اونیَ حیساب پس دیئیدی کی آماده ی تا زنده ئان و مُرده ئانَ داوری بُکونه.

⁶ چون اَنه واسی ایسه کی، انجیل حتّی اوشانِ ره کی بَمرده‌ اید، موعظه بُبوست تا هرچن جسم درون آدمانِ اَمرا داوری بُبوستید، ولی روح درون اوجور کی خُدا خوائه زیندگی بُکونید.

⁷ تمانِ چیانِ آخر نزدیکِ؛ پس شیمی دعائانِ واسی واخُب بیبید و شیمی نَفْسِ جُلُویَ بیگیرید.

⁸ مهمتر جه همه همدیگرَ، دیل و جانِ امرا دوست بَدرید، چونکی دوست دَاشتن، خَیلی گُنائانَ پوشانه.

⁹ بی اونکی غُرغُر بُکونید همدیگرَ میمان بُکونید.

¹⁰ هرتا جه شُمان مطابقِ اُ عطیه ای کی فگیفتید، اونَ همدیگرِ خیدمت کودَن ره بکار بَبرید، هُطو ایتا خیدمتکارِ مانستن کی خُدا جورواجور فیضِ ره خیدمت کونه.

¹¹ هرکس گب زنه، خُداوندِ مانستن گب بزنه؛ و هرکس کی خیدمت کونه، اُ قُدرتِ امرا کی خُدا فَدِه خیدمت بُکونه، تا همه چی درون، خُدا بواسطۀ عیسی مسیح جلال بیگیره. جلال و سلطنت تا ابد و تا ابد اونِ امرا بِبه. آمین.

مسیحِ واسی عذاب کِشئن

¹² اَی عزیزان، جه اَ آتشی کی شیمی امتحان کودنِ واسی شیمی میان دَکفته، ماتَ نیبید، انگار کی عجیبِ چی شیمی سر بامو دَره.

¹³ بلکی اَنه جا کی مسیحِ عذابانِ درون شریک بُبوستید خوشحال بیبید، تا اُ موقع کی اونِ جلال آشکار بِبه، شمانم شادی بُکونید و واز و وَلنگ بُکونید.

¹⁴ اگه مسیحِ نامِ واسی شمرأ فاش بدَئید، خوشابحال شُمان، چونکی جلالِ روحِ و خُدا روح شیمی سر قرار گیره.

¹⁵ ولی اگه اینفر جه شُمان عذاب کشه، نُکونه کی قتل و دوزدی و شرارت یا فوضولی واسی بِبه.

¹⁶ با اَ حال اگه ایکَس مسیحی بودنِ واسی عذاب کِشه، شـرمنده نَبه، بلکی اُ نامِ درون خُدایَ جلال بده.

¹⁷ چونکی اُ زمات فارسه کی داوری، خُدا خانه جا شروع بِبه؛ و اگـه اَمی امرا شروع به، اوشانِ آخر عاقبت کی خُدا انجیلِ جا اطاعت نُکونیدی چی خوائه بوستن؟

¹⁸ و «اگـر صالح آدم، سختی امرا نجات بیگیره، بی دینان و گُناکارانِ سر چی خوائه آمون؟»

¹⁹ پس اوشانی کی خُدا خواسته مَرا عذاب کشیدی، بایستی خوشانِ جانانَ ’وفادارِ خالقِ‘ دَس واسپارید و خُبِ کارانَ دُمباله بَدید.