اوّل یوحنا 1 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

زیندگی کلام

¹ اونچی کی در آغاز بو، اونچیَ کی اَمان بیشتاوستیم و اَمی چومانه امرا بيده‌ايم، اونچیَ كی فندرستیم و اَمی دَسانِ امرا اونَ لمس بُكوديم، يعنی زیندگی کلامَ، کی اونَ شمرأ اعلام کونیم.

² زیندگی آشکارَ بوست؛ اَمان اونَ بيده ایم و اونَ گُوائی دیئيم. اَمان شمرأ ابدی زیندگیَ اعلام کونیم، هو ابدی زیندگی کی پئرِ مَرا بو و امرا آشکارَ بوست.

³ اُ کلام كی اَمان بيده‌ايم و بيشتاوستیم شمرأ اعلام كونيم، تا شُمانَم اَمی امرا رفاقت بدَرید؛ حئققتن هم اَمی رفاقت پئر و اونِ پسر، عيسی مسيح امرا ایسه.

⁴ اَمان اَنه شمرأ نيويسيم تا اَمی شادی كامل بِبه.

نور درون زیندگی کودن

⁵ اَنه، پیغامی كی اونِ جا بيشتاوستیم و شمرأ اعلام كونیمی: کی خُدا نورِ، و اونِ درون هی ذره تارکی نَنه.

⁶ اَگه بیگیم اونِ مَرا رِفِقیم؛ ولی تارکی درون زیندگی بُکونیم، دوروغ گیم و حقیقتَ عمل نُکونیم.

⁷ ولی اَگه نور درون زیندگی بُکونیم، هُطوکی خُدا نور درون ايسا، همديگر امرا رِفاقت دَریم و اونِ پسره خون عيسی، جه هر چی گُناه، امرا پاکَ كونه.

⁸ اَگه بیگیم گُناه نُکودیم، امرا گول زِئن دَریم و اَمی درون حئیقتی نَنه.

⁹ اَگه اَمی گُنائانَ اعتراف بُكونيم، اونکی وفادار و عادلِ، اَمی گُنائانَ بخشه و هر نادُرُستی جا امرا پاکَ كونه.

¹⁰ اَگه بیگیم گُناه نُكوده‌ايم، اَمان خُدایَ دوروغگو چاکودیم و اونِ کلام اَمی درون جائی ناره.