اوّل قرنتیان 4 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

رسولانِ خیدمت

¹ بایستی هرکی اَمرا به چشمِ مسیح خیدمتکاران و مباشرانی بیدینه کی خُدا رازان اوشانَ امانت واسپارده بُبوسته.

² بعلاوه، مباشر جا اینتظار دَریدی کی وفادار بِبه.

³ ولی، شیمی قضاوت یا هرتا آدمی محکمه قضاوت، مِره مهم نیه. در واقع حتی من خودَمَم، مَره قضاوت نُکونم.

⁴ چونکی خبر نارم چیزی می ضد بِبه ولی اَن مَره تبرئه نُکونه. بلکه خُداوندِ کی مَره قضاوت کونه.

⁵ پس، هیچیِ باره پیش جه اونِ وقت، قضاوت نُکونید تا اَنکی خُداوند بایه. هو خُداوندی کی اوچیَ کی هسّا ظولمات درون جیگا بُخورده ی، روشنایی میان نمایان کونه و دیلانِ نیت ئانَ بَرملا خوائه کودن. بازین هرکس خو تعریف و تمجیدَ خُدا جا خوائه گیفتن.

⁶ براران، من تمانِ اَ چیانَ خودَم و آپولس باره شیمی خیر و صلاحِ واسی بُگفتم، تا شُمان اَ گبان معنیَ اَمی جا یاد بیگیرید کی، جه اونچی کی بینیویشته بُبوسته، پیش تر نیشید. تا هیّتا جه شُمان اویتا جُلُو باد به غب غب تانوَده.

⁷ چونکی، کی تَره ایجور دیگه دینه؟ چی دَری کی تَره ببخشه نُبوسته بی؟ پس اَگه تَره ببخشه بُبوسته، چره اُجور گُلاز کونی که اِنگار اَطو نیئه؟

⁸ انگار کی شُمان هر اونچیَ کی خواستیدی، فارسه اید! اِنگار کی الان شُمان پولدار بُبوسته اید! بدونِ اَمان شُمان پادشا بُبوستیدی! و کاشکی پادشائی بُکوده بید تا امانم شیمی اَمرا پادشائی بُکوده بیم!

⁹ چونکی من فیکر کونَم خُدا امان، رسولانَ آخر جه همه به تماشا بَنه دَره، اوشانِ مانستن کی مَردن ره محکوم بُبوستید؛ چونکی امان دُنیا، فیریشته ئان و آدمان ره تماشاخانه بُبوستیم.

¹⁰ اَمان مسیحِ خاطری نادانیم، ولی شُمان مسیح درون حَکیمید! اَمان ضعیفیم، ولی شُمان قوّی ایسید! شُمان ارج و قُرب دریدی ولی اَمان بی حُرمَتیم.

¹¹ اَمان تا هسّا تشنه و ویشتائیم، اَمان گِدائانِ رختَ دُکوده دَریم، چوب بُخوردیم و دَر به دَریم.

¹² خودمانِ دسان اَمرا کار کونیم و زحمت کشیم. وقتی اَمرا نفرین بُکونَد، اوشانِ ره دُعای خیر کونیم؛ و وقتی اَمرا اذیت بُکونَد، تاب آوریم.

¹³ وقتی اَمرا بُهتان زنیدی، خُبی اَمرا جواب دیئیم. تا هه الان، امان، دُنیا تُفاله و همه چی اَشغال بُبوسته ایم.

¹⁴ اَنه نینیویسم تا شمرأ شرمنده بُکونم، بلکی نیویسم تا شمرأ می عزیز زاکان مانستن نصیحت بُکونم.

¹⁵ چونکی حتی اَگه هیزاران آموجگارم مسیح درون بدَرید، ولی پئر زیاد نارید. چره کی من بواسطه ی انجیل، مسیحْ عیسی درون شیمی پئر بُبوستم.

¹⁶ پس من شیمی جا خواهش کونم، می جا سرمَقش بیگیرید.

¹⁷ هَنه واسی تیموتائوسَ کی می عزیز زاکه و خُداوند درون وفادارِ شیمی ورجه اوسه کودم، تا می رائانَ مسیحْ عیسی درون شمرأ یاد باوره، هُطوکی اُ رائانَ همه جا و تمانِ کلیسائان درون یاد دَئَم.

¹⁸ بعضیان مغرور بُبوسته اید و اوشان گُمان کونید کی دِه من شیمی ورجه نایَم.

¹⁹ ولی اَگه خُدا بخوائه خَیلی زود شیمی ورجه اَیم تا بیدینم اُ مغروران فقط گب بِزه ئید یا اَنکی اونِ قُدرتم دَریدی.

²⁰ چونکی خُدا پادشائی بِحرف نیه، بلکی قدرت درون ایسه.

²¹ کویتایَ خوائیدی؟ کُلاکَت اَمرا شیمی ورجه بایم یا ایتا آرام روح و محبت اَمرا؟