اوّل قرنتیان 13 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش رشت و غرب گیلان

محبت راه

¹ اَگه آدمیان و فیریشته ئانِ زوانانِ مرا گب بزنم، ولی محبّت ندَرم، ایتا سنج مانم کی خَیلی سر و صدا کونه و ایتا تو خالی طبل مانستنم.

² و اَگه نبوّت کودن قُدرتَ بدَرم، و بتانم تمانِ رازان و داناییَ بفهمم، و اَگه ایمانی بدَرَم کی تمان و کمال بِبه اوجورکی بتانم کوئانَ جابه جا بُکونم، ولی محبت ندَرم، هیچم.

³ اَگه هر اونچی کی درَمَ صدقه فدَم، و اَگه می تنَ آتشِ ولِ تسلیم بُکونَم، ولی محبّت ندَرم، هی فایده ای مَرا ناره.

⁴ محبت، صبور و مهربانِ؛ محبت حسودی نُکونه و گُلاز نُکونه؛ محبت غُرور ناره.

⁵ محبت بی ادب نیه و خو منفعت دُمبال نیه؛ محبت غیض نُکونه و کینه به دیل نیگیره؛

⁶ محبت بدی جا خوشحالَ نیبه، ولی حیئقتِ اَمرا ذوق کونه.

⁷ محبت همه چیَ تحمل کونه، محبت همه چیَ واور کونه، همیشک اُمید دَره و همه چیَ تاب آوره.

⁸ محبت هرگس تمانَ نیبه. ولی نبّوتان از بین خوائید شئون و زوانان تمانَ بیدی و دانایی از بین خوائه شئون.

⁹ چونکی اَمی دانایی ناچیزِ و اَمی نبّوتَم ناچیز؛

¹⁰ ولی هو موقع کی کامل بایه، ناچیز از بین شه.

¹¹ اُ زمات کی تَرِ زای بوم، کوجی زاکِ مانستن گب زئیم و کوجی زاکِ مانستن فیکر کودیم و کوجی زاکِ مانستن دلیل آوردیم. وقتی پیله مردای بُبوستم کوجی زاکانِ کرد وکاران جا دس اوسادم.

¹² چون اونچی کی الان دینیمی، ایتا تارِعکس مانستن آینه درونِ؛ ولی اُ زمات فارسه کی رو در رو خوائیم دِئن. الان می دانایی ناچیزِ؛ ولی موقعی فارسه کی کامل دانم، اوجور کی خُدا همه چیَ می باره کامل دانه.

¹³ پس هسّا، اَ سه تا مانه: ایمان، اُمید و محبت. ولی اَشان میان محبت پیله ترینِ.