માર્ક 12 - ગામીત નોવો કરાર

ખારાબ કામે કોઅનારા ખેડુતાહા દાખલો દેનો

¹ પાછો, ઈસુ બિજા દાખલા દેયન યહૂદીયાહા આગેવાનાહાઆરે વાત કોઆ સુરુ કોઅયા, “યોક માઅહાય ચ્યા રાનામાય દારાખા વાડી લાવી, ચ્યાય રાના ચોમખી દોગડાહા યોક બીતડા બોનાવ્યાં, એને દારાખા રોહયા યોકઠો કોઅરાહાટી ખાડો ખોદયો, ચ્યાય બાંડાહા એને જોનાવરહા ઇહિને રાના હાંબાળ કોઅરાહાટી યોક માળો પાડ્યો, પાછે ચ્યાય ચ્યા રાનાલ કોલહાક ખેડુતાહાન બાગે દેય દેના એને બિજા દેશા એછે લાંબી મુસાફીર્યેલ નિંગી ગીયો.

² જોવે દારાખેં પાકી ગીયે, તે ચ્યા ચાકારાહામાઅને યોકાલ બાગ્યા ખેડુતાપાય દોવાડયો, કા ચ્યા દારાખાહા વાડયેમાઅને ચ્યા ભાગ લી યેય.

³ બાકી ખેડુતાહાય ચ્યાલ દોઇન માર દેનો, એને ચ્યાલ કાયજ નાંય દેના એને પાછો દોવાડી દેનો.

⁴ પાછો વાડયે માલિકાય યોકબીજા ચાકરાલ ખેડુતાહાપાય દોવાડયો, એને ચ્યાહાય ચ્યા ટોલપા ફોડી ટાક્યા એને ચ્યાઆરે જુઠા કોઅયા.

⁵ પાછો વાડયે માલિકાય બિજા ચાકરાલ દોવાડયો, ચ્યાલ ચ્યાહાય માઆઇ ટાક્યો પાછો ચ્યે બોજ જાંણહાન દોવાડયા, ચ્યાહામાઅને બાકહ્યાન ઠોક્યાં, એને બાકી જાંઆહાન માઆઇ ટાકવામાય યેના.

⁶ આમી, વાડયે માલિકાપાય દોવાડાહાટી કેવળ યોકુજ માઅહું આતા, તો ચ્યા પોતે વાહલો પોહો આતો સેવાટ ચ્યે ચ્યા પાહાલ દોવાડયો કાહાકા, ચ્યે એહેકેન જાંઅયા કા, મા પોહા ચ્યા દાક રાખી.

⁷ બાકી જોવે ખેડુતાહાય ચ્યા પાહાલ યેતા દેખ્યા, તે ચ્યાહાય યોક બીજહાન આખ્યાં, ‘એલો તે વારસદાર હેય; ચાલા, એલાલ આપા માઆઇ ટાકતા, તોવે વારસો આપહે ઓઅઇ જાઅરી.’

⁸ એને ખેડુતાહાય ચ્યાલ દોઇન માઆઇ ટાક્યો, એને ચ્યા કુડી દારાખાહા વાડયે બાઆ ટાકી દેની.”

⁹ “તુમહાન કાય લાગહે કા દારાખાહા વાડયે દોનારો કાય કોઅરી? તો યેયન ચ્યા ખેડુતાહાન માઆઇ ટાકી, એને દારાખાહા વાડી બીજહાન દેય દી.

¹⁰ કાય તુમાહાય પવિત્રશાસ્ત્રા માઅને લોખલાં નાંય વાચ્યાહાં કા જ્યા ખ્રિસ્તા બરાબરી યોકા મહત્વા દોગડા હાતે કોઅહે? તો આખહે જ્યા દોગડાલ કોડયાહાય ટાકી દેનેલ, ઓ તોજ દોગાડ હેય જો ગોઆ મુખ્ય દોગાડ બોની ગીયો.

¹¹ ઈ પોરમેહેરાય એહેકેન કોઅયા, એને ઈ આમહેહાટી બોજ નોવાય હેય ઈસુલ દોઇન કોંડી દા માગતા આતા.”

¹² યહૂદી આગેવાન ચ્યાલ દોઈ દા માગેત, કાહાકા ચ્યા હુમજી ગીઅલા કા, ચ્યાય આમે વિરુદમાય ઓ દાખલો આખ્યોહો ચ્યા ઈસુવાલ દોઅરાં આતા બાકી ચ્યાહાન લોકહા બિક આતી, યાહાટી ચ્યા ચ્યાલ યોખલો છોડીન જાતા રિયા.

કૈસરાલ કર દેયના કા નાંય યા સાવાલ

¹³ પાછે ઈસુલ કાય આખવાકોય ફસાવના કોશિશ કોઅરાહાટી જ્યા આધારે ચ્યાલ દોઇન કોંડી દેવાય યાહાટી કોલહાક પોરૂષી લોક એને રાજા હેરોદ લોકહા ટોળાલ ચ્યાહાપાય દોવાડયા.

¹⁴ ચ્યાહાય યેયન ઈસુલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, આમા જાંઅજેહે કા, તું સાદા હાચ્ચાં આખતોહો એને તું યા બારામાય ચિંતા નાંય કોએ કા લોક તો બારામાય કાય વિચાર કોઅતાહા, કાહાકા તું બોદહાઆરે હારકો વેવાહાર કોઅતોહો, બાકી પોરમેહેરા વાટ હાચ્ચાયે પરમાણે હિકાડતોહો તે પાછે આમી આમહાન આખ, કાય કૈસરાલ કર દેઅના આમે નિયમા વિરુદ હેય?

¹⁵ કાય આમાહાય કર દાં જોજે, કા આમાહાય કર નાંય દાં જોજે?” ચ્યાય ચ્યાહા ડોંગ જાઇન આખ્યાં, તુમા માન જુઠા આખવા કોઅઇ ફસવા કોશિશ કાહા કોઅઇ રીઅલા હેય? માન યોક દીનારા સિક્કો (૧ દીનાર એટલે યોકા દિહા કાંબારાં ઓઅહે) આંઆઈ દિયા, માન એરા દિયા.

¹⁶ ચ્યા લેય યેના, એને ઈસુય ચ્યાહાન આખ્યાં, “માન આખા યા ચાંદ્યે સિક્કા ઉપે કા ચિત્રા એને કા નાંવ હેય? યાવોય કા છાપ એને કા નાંવ હેય?” ચ્યાહાય આખ્યાં, “કૈસરા હેય.”

¹⁷ ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “જીં કૈસરા હેય, તી કૈસરાલ દેય દિયા, એને જીં પોરમેહેરા હેય તી પોરમેહેરાલ દેય દિયા” એને તોવે ચ્યાહાન બોજ નોવાય લાગી.

પાછા જીવી ઉઠના એને વોરાડ યા બારામાય

¹⁸ તોવે સાદૂકી ટોળા કોલહાક લોક ઈસુવાપાય યેના, સાદૂકી ટોળો ઈ નાંય માનેત કા મોઅલા માઅને પાછા જીવતા નાંય ઓઅઇ હોકે, ચ્યા ઈસુવા પાહી યેના એને ચ્યાલ પુછ્યાં.

¹⁹ “ઓ ગુરુ, મૂસાય શાસ્ત્રામાય આમહે કોરે યોક નિયમ લોખલો આતો કા, જોવે યોકતા વોરાડ ઓઅલો માટડો મોઅઇ જાય, એને તો વોગાર પાહાહા થેએયેલ છોડી જાહે, તોવે ચ્યા માટડા બાહા વિધવાયે આરે વોરાડ કોઅઇ લા જોજે એને યોક પોહા પૈદા કોઅરા જોજે જો ચ્યા બાહા વારસદાર બોને.

²⁰ યોકા કુટુંબમાય હાંત બાહા આતા, બોદહા મોઠા બાહાય વોરાડ કોઅઇ લેદા બાકી વોગાર પાહાહા તો મોઅઇ ગીયો.

²¹ તોવે બિજા બાહે ચ્યે વિધવાયેલ રાખી લેદી, બાકી તો હોગો વોગાર પાહાહા મોઅઇ ગીયો, એને તીજ વાત તીજા બાહા આરે જાઈ.

²² એને ઈ વાત બોદા હાંતી બાહાહા આરે જાઈ, ચ્યે થેઅયેય ચ્યાહામાઅને કાદાહાટીબી યોક પાહાલ જન્મો નાંય દેનો, છેલ્લે, તી થેએબી મોઅઇ ગિઇ.”

²³ એને આમી આમહાન આખ, “આમી યે થેએયે વોરાડ હાંત માટડાઆરે ઓઅયા, તે જોવે મોઅલા માઅને પાછા જીવતા ઓઅઇ, તોવે તી કા થેએ રોય? કાહાકા તી હાંતહ્યા થેએ આતી.”

²⁴ ઈસુવે ચ્યાહાન આખ્યાં, “તુમા બુલમાય પોડયાહા કાહાકા તુમા નાંય જાંએતકા પવિત્રશાસ્ત્ર કાય આખહે, એને તુમા પોરમેહેરા સામર્થ્યા બારામાય નાંય જાંએત.

²⁵ કાહાકા જોવે મોઅલા માઅને જીવી ઉઠી, તોવે તે નાંય માટડા એને નાંય થેઅયો વોરાડ કોઅરી, બાકી હોરગામાય રોનારા હોરગા દૂતહા હારકે રોય.

²⁶ એને મોઅલા જીવતા ઉઠી ચ્યા બારામાય તુમાહાય મૂસા ચોપડયેમાય નાંય વાચ્યાહાં કા બોળત્યે જાડયેમાય કાય જાયા, પોરમેહેરાય મૂસાલ આખ્યાં, આંય તો ડાયહા આબ્રાહામા, ઈસાકા, એને યાકૂબા પોરમેહેર આમીબી હેતાઉ,?

²⁷ યાહાટી તો મોઅલાહા પોરમેહેર નાંય હેય બાકી જીવતાહા પોરમેહેર હેય, તુમા બોજ બુલમાય પોડયાહા.”

બોદહા કોઅતી મહત્વા આગના

²⁸ મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુહુ માઅને યોકેજાઆ યેયન વોનાયો, કા ઈસુ એને સાદૂકી ચ્યાહામાય ચર્ચા કોઅઇ રીઅલા આતા, એને ઈ દેખીન ચ્યાય ચ્યાહાન હાચ્ચો જાવાબ દેનો, ચ્યે ઈસુલ પુછ્યાં, “પોરમેહેરાય જોલ્યો આગના દેનહ્યો, ચ્યાહામાઅને બોદયેહેમાય મહત્વા આગના કોઅહી?”

²⁹ ઈસુવે ચ્યાલ જાવાબ દેનો, “બોદી આગનાહા માઅને મહત્વા ઈંજ હેય કા: ‘ઓ ઈસરાયેલા લોક વોનાયા, પ્રભુ આપહે પોરમેહેર યોકુજ પ્રભુ હેય.

³⁰ તું આપહે પ્રભુ પોરમેહેરાવોય તો બોદા રુદાયા કોયન, એને જીવા કોઇન, એને બોદા મોના કોઇન, એને આખી ગોત્યે કોઇન પ્રેમ રાખજે’

³¹ એને બીજી બોદહા કોઅતી મહત્વા આગના ઈ હેય, ‘તું પોતાવોય જોહોડો પ્રેમ રાખતોહો, તોહોડોજ પ્રેમ બીજહાવોયબી રાખ’ પોરમેહેરાય યે બેન આગનાયેહે કોઅતી મહત્વા બીજી આગના નાંય દેનહી.”

³² તોવે મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુવાહાય ચ્યાલ આખ્યાં, “ઓ ગુરુ, બોજ હારાં, તુયે હાચ્ચી વાત આખી કા તો પોરમેહેરુજ યોકુજ પોરમેહેર હેય, એને ચ્યા સિવાય બિજો કાદો પોરમેહેર નાંય હેય.

³³ એને ચ્યાલ બોદા રુદાયા કોઇન, એને બોદે મોના કોઅઈન, બોદા જીવા કોઇન, એને બોદયે ગોત્યે કોઇન પ્રેમ રાખના, એને પોતાવોય જેહે પ્રેમ કોઅતાહા તેહેકોય બીજહાવોય પ્રેમ રાખના, એને બોદા જોનાવરહા બલિદાનહા એને બિજા બલિદાનહા જ્યેં આપા પોરમેહેરા વેદ્યેવોય ચોડાવજેહે ચ્યાહા કોઅતા હારાં હેય.”

³⁴ જોવે ઈસુવે એઅયા કા ચ્યે હારાં હોમજીન જાવાબ દેનો, ઈસુય ચ્યાલ આખ્યાં, “તું પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાઅનાથી દુઉ નાંય હેતો” એને પાછે ચ્યાલ સાવાલ પૂછના કાદા ઈંમાત નાંય ચાલી.

ખ્રિસ્ત કા પોહો હેય

³⁵ પાછે ઈસુવે દેવાળામાય હિકાડતા એહેકેન આખ્યાં કા, મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુ એહેકેન કાહા આખતાહા કા ખ્રિસ્ત દાઉદ રાજા કુળા ઓઅરી?

³⁶ કાહાકા બોજ પેલ્લા જોવે દાઉદ રાજા પવિત્ર આત્મા અગુવાઈ કોઇન, ચ્યાય આખ્યાં, “પ્રભુ પોરમેહેરાય મા પ્રભુવાલ આખ્યાં તું મા જમણે આથે બોહો, જાવ લોગુ આંય તો દુશ્માનાહાન આરવી નાંય દાંઉ તાંઉલોગુ.”

³⁷ જોવે દાઉદ રાજા પોતેજ ચ્યાલ પ્રભુ આખહે, પાછે તો ચ્યા કુળા કેહેકેન ઓઅહે? એને લોકહા ટોળો ચ્યા ખુશ્યેકોય વોનાત.

મૂસા નિયમ હિકાડનારાહાથી હાચવીન રોજા

³⁸ ઈસુવે હીકાડતામાય ચ્યાહાન આખ્યાં, મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુપાયને હાચવીન રોજા, જ્યા યે વાતેલ પોસાન કોઅતાહા કા સાર્વજનિક ઠિકાણા વોય લોક ચ્યાહાન લાંબા એને મોઅગેં ડોગલેં પોવીન ફીઅતા એએ, એને આટામાય લોક ચ્યાહાન માનેપાને કોઅઇ સલામ કોએ.

³⁹ એને સોબાયે ઠિકાણાહામાય માનાપાના જાગાવોય-સીટેવોય બોહના પોસાન કોઅતાહા, એને જેવણામાય માનાપાના જાગો-સીટ ચ્યાહાન ગોમહે.

⁴⁰ ચ્યા વિઘવા બાયહે ગોએ લુટી લેતહા, એને બીજહાન દેખાડાહાટી લાંબી વાઆ પ્રાર્થના કોઅતાહા, પોરમેહેર હાચ્ચોજ ચ્યાહાન કોઠાણ સાજા દી.

વિધવા બાયે દાન

⁴¹ તો દેવાળા દાનપેટી હામ્મે બોહીન એએયા કોએ કા ચ્યે માઅહે દેવાળા તીજોર્યેમાય કેહેકેન પોયહા ટાકેત; એને બોજ મિલકાતવાળા લોકહાય બોજ પોયહા ટાક્યા.

⁴² એને ચ્યેજ વેળાયે યોક ગોરીબ વિધવા બાયે યેયન બેન દોમડયો, જ્યો બેન સિક્કા હેય, (૨ વાહના તાંબા સિક્કા જ્યાહા બોજ વોછી કિંમાત હેય) ચ્યા ટાક્યા.

⁴³ તોવે ચ્યે ચ્યા શિષ્યહાન પાહાય હાદિન આખ્યાં કા, “આંય તુમહાન હાચ્ચી વાત આખતાહાવ કા દેવાળા તીજોર્યેમાય ટાકનારાહા માઅને ચ્યે ગોરીબ વિધવા બાયે બિજા બોદહા કોઅતા વોદારે ટાક્યા;

⁴⁴ જ્યા મિલકાતવાળા હેય ચ્યાહાય તે ચ્યામાઅને જીં કાય દેનલા હેય જ્યાલ ચ્યાહાન જરુરી નાંય આતા, બાકી ઈ વિધવા ગોરીબ હેય એને યેય જીં બોદા કાય દેના જીં ચ્યેપાય આતા, ચ્યા બોદા પોયહા ટાકી દેના જ્યાહાલ તી પોતે જરૂર્યે હાટી ઉપયોગ કોઅઇ હોકતી.”