માથ્થી 7 - ગામીત નોવો કરાર

બીજહાવોય દોષ નાંય લાવના

¹ “તુમા બિજા લોકહાવોય દોષ મા લાવહા, તે તુમાહાવોય બી બિજા લોક દોષ નાંય લાવી.

² કાહાકા જ્યે પરમાણે તુમા દોષ લાવતેહે, ચ્યેજ પરમાણે પોરમેહેર તુમાહાવોય બી દોષ લાવી, એને જ્યે રીતે, તુમા બીજહા ન્યાય કોઅતાહા, તેહેકોયજ પોરમેહેર તુમહે બી ન્યાય કોઅરી.”

³ તું તો બાહા વાહની-વાહની બુલહે ન્યાય કાહા કોઅતોહો, જીં ચ્યા ડોળામાઅને કોચરા રોકા હેય, તુલ તો મોઠયો-મોઠયો બુલ્યો નાંય દેખાય?

⁴ જોવે તો પોતાનાજ જીવનમાય મોઠયો-મોઠયો બુલ્યો હેય, તે તુલ વાહની બુલ કોઅનારા કાદાબી માઅહા ન્યાય નાંય કોઅરા જોજે.

⁵ ઓ ડોંગી, પેલ્લો તો મોઠયો-મોઠયો બુલ્યો હુદરાવી લે, પાછે તું હારેં રીતે તો બાહા બુલ હુદરાવાહાટી ચ્યા મોદાત કોઅય હોકહે.

⁶ “ચ્યા લોકહાન પોરમેહેરા વચન મા આખહા જ્યા ચ્યાલ વોનાયા નાંય માગે, જોવે તુમા એહેકેન કોઅહા, તે એહેકેન ઓઅરી જેહેકોય ચોખ્ખી વસ્તુ કુત્રહા આગલા ટાકી દેયના, એને ડુકરાહા આગલા મોતી ટાકના કાહાકા ચ્યે પાગહાતોળે ચ્યાહાન છુંદી ટાકી એને પાછે તુમહેવોય હમલો કોઅરી.”

માગના, હોદના, એને ઠોકના

⁷ “તુમહાન જીં જોજે તીં પોરમેહેરાપાય માગા એને તો તુમહાન દી; હોદહા તે તુમહાન જોડી, ઠોકહા, તે તુમહેહાટી ઉગાડવામાય યી.”

⁸ કાહાકા જો કાદો માગહે, ચ્યાલ મિળહે, એને જો કાદો હોદહે, ચ્યાલ જોડહે, એને જો કાદો ઠોકહે, ચ્યાહાટી ઉગાડી દેવામ યેહે.

⁹ “જોવે પોહેં બાખે માગે, તોવે તુમહામાયને કાદો આબહો પોતે પોહાલ દોગડો નાંય દેય.

¹⁰ યેજ રીતે, જોવે તુમહે પોહેં માછલા માગે, તોવે ચ્યાલ જેરીવાળા હાપડાં નાંય દેય.

¹¹ એને જોવે તુમા ખારાબ હેય, તેરી તુમા તુમહે પોહાહાન તુમા હાર્યો વસ્તુ દાં જાંઅતેહે, તે તુમહે હોરગામાઅને આબહો બી ચ્યાપાઅને જ્યેં માગતેહે ચ્યાહાન હારી વસ્તુ દેઅના જાંઅહે.”

¹² યાહાટી જીં કાય તુમા કોઆડાં માગતેહે કા લોક તુમહેઆરે કોએ, તુમાબી ચ્યાહાઆરે એહેકેનુજ કોઆ, કાહાકા મૂસા નિયમશાસ્ત્ર એને ભવિષ્યવક્તાહા શિક્ષણ બી ઈંજ હેય.

હાકડી એને પોઅળી વાટ

¹³ “પોરમેહેરા રાજ્યામાય જાઅના વાટ હાકડા બાઅણા માઅને જાહે, કાહાકા નાશ એછે જાનારા બાઆં પોઅળા હેય, એને ચ્યા વાટ હેલ્લી હેય, એને ચ્યામાઅને માજા જાનારા લોક બોજ હેય.

¹⁴ કાહાકા અનંતજીવનામાય જાયના બાઆં હાકડા એને વાટ કોઠણ હેય, એને જ્યાહાન તી વાટ જોડહે ચ્યા વોછાજ હેય.”

જાડ એને ચ્યા ફળ

¹⁵ જુઠા ભવિષ્યવક્તાહાથી હાચવીન રોયા, જ્યા ગેટાહા વેહે લેઈને તુમહેપાય યેતાહા, બાકી હકીકત માય ચ્યા ફાડી ખાનારા જોનાવરા હારકા હેય.

¹⁶ ચ્યાહા કામહાકોય તુમા ચ્યાહાન વોળખી લાહા, લોક જાડહા માઅને દારાખેં, એને કાટાહા જાડાહા પાયરે અંજીર નાંય તોડે.

¹⁷ એને યેજપરમાણે હારાં જાડ હારાં ફળ દેહે એને નોકામા જાડ ખારાબ ફળ દેહે.

¹⁸ હારાં જાડાલ ખારાબ ફળ નાંય લાગે, એને નોકામા જાડાલ હારાં ફળ નાંય લાગે.

¹⁹ જીં-જીં જાડ હારાં ફળ નાંય દેય, તીં ખાંડીન આગડામાય ટાકી દેવામાય યી, જુઠા ભવિષ્યવક્તાહાલ બી યેજપરમાણે ડોંડ દી.

²⁰ યેજપરમાણે તુમા ચ્યાહા કામહાકોય વોળખી લાહા.

²¹ “જ્યેં માન, ‘ઓ પ્રભુ! ઓ પ્રભુ!’ એહેકેન આખતેહે, ચ્યાહામાઅને બોદાંજ લોક હોરગા રાજ્યમાય નાંય જાય હોકી, બાકી તોજ જાય હોકી જો મા હોરગ્યા આબહા મોરજી પરમાણે જીવન જીવહે.

²² એને ન્યાય કોઅના દિહી બોજ લોક માન એહેકેન આખરી, ઓ પ્રભુ, ઓ પ્રભુ, કાય આમહાય તો નાવાકોય ભવિષ્યવાણ્યો કોઅલ્યો, એને તો નાવાકોય બુતાહાલ આમાહાય કાડલા, એને તો નાંવે આમહાય બોજ મોઠે ચમત્કારા કામે કોઅલે.

²³ તોવે આંય ચ્યાહાન ચોખ્ખાં-ચોખ્ખાં આખહી, કા માયે તુમહાન કોવેજ નાંય જાંઅયા, ઓ ખારાબ કામ કોઅનારાહાય, મા પાહીને જાતા રોયા.”

બેન ગોએ બાંદનારા

²⁴ “યાહાટી કા જો કાદો મા યો વાતો વોનાયને માનહે, તો ચ્યા બુદ્ધિવાળા માઅહા રોકો હેય, જ્યાંય પોતાના ગોઉ ખોલકડાવોય બાંદ્યા.

²⁵ પાછે પાંઈ પોડયો, નયાડો યેનો એને વેડાં યેના, એને તીં ચ્યા ગોઆલ જાય ઠોકાઈ, તેરુંબી તીં ગોઉ નાંય પોડ્યા, કાહાકા ચ્યા ગોઆ પાયો ખોલકડાવોય બાંદલો આતો.

²⁶ બાકી જો કાદો મા યો વાતો વોનાયેહે એને નાંય પાળે, તો ચ્યા મૂર્ખ માઅહા રોકો હેય જ્યેય ચ્યા ગોઉ રેટાવોય બાંદ્યા.

²⁷ પાછે પાંઈ પોડયો, નયાડો યેનો, એને વેડાં યેના, એને ચ્યા ગોઆલ જાય ઠોકાઈ, એને તીં ટુટી પોડીન આતા નાંય આતા એહેકોય ઓઅઇ ગીયા.”

²⁸ જોવે ઈસુવે હિકાડના બંદ કોઅયા, તોવે એહેકેન જાયા કા ચ્યા હિકાડના બારામાય લોકહાન નોવાય લાગી.

²⁹ કાહાકા તો મૂસા નિયમ હિકાડનારા ગુરુહુ રોકો નાંય, બાકી પુરાં ઓદિકારવાળા હારકો હિકાડે.